Chapter 34: Pangalawang Sigaw ng Himagsikan.

346 14 0
                                    


Nicole's POV

Nicole: Hindi ako approve dito.

Dek: Sa paglaya sa lahat ng mga kinulong sa palawan, pag-talo sa mga taong nagpahirap sa kanila at posibleng mapagaling ang lahat ng tao sa pilipinas at mundo?

Nicole: Hindi yun. . .Hindi ako approve na kaylangan tayo ang maging taga hawak ng mga armas natin.

Dave: Kaya nga, gawa pa sa kahoy yung mga armas kaya ang sakit sa kamay.

Dek: Awww, that's so sad. . .I feel so bad for you.

Dave: Talaga?

Dek: Nope.

Pinagbabalik na namin yung mga armas sa storage room, pero hindi parin ako mapakali.

Dek: Bakit parang hindi ka mapakali?

Nicole: Hindi na titigil yung pagbasa ng POV ng may POV no?

Dave: Bakit kaya hindi nalang ako yung mag POV

. . .

Dek: Anyway. . .bakit ka hindi mapakali?

Nicole: Yung plano ni Ron.

Dave: Ahhh! Yung "Operation Palawan", Hayaan mo sabi ni Ron hinahanap niya yung tamang oras para simulan ang phase 1 ng plano.

Dek: At siguro matagal pa yun.

Biglang sumulpot si Carl sa hallway.

Carl: Tawag na tayo ni Ron, Phase 1 na!

Oh Good timing naman oh!

Via's POV

Via: Aray!

Ron: Huwag ka ngang maarte!

Via: Eh ang sakit ng grass sa mga siko ko eh!

Nasa labas kami ng station one; ang campsite ni Ches.

Ron: Okay, Operation Palawan is Underway, Phase 1: Ang pangalawang sigaw ng himagsikan.

Libay: Nice, I like it.

Via: Mamaya na kayo mag-sweetan sa isa't-isa, ano nang gagawin natin Andres.

Ron: So nandito tayong lahat sa taas ng burol para makita ng maigi sila Ches, pero siguro since second in command siya ay medyo siya nakatago.

Kuya Zach: Nahanap ko na siya

Ron: Ano ho?

Kuya Zach: Ayun siya oh, nakatayo lang sa may labasan.

At sure nga, nakatayo lang si Ches sa labas ng resort. Ng walang kasama. At walang armas. Ano yun? Ano meron?

Ron: Okay, weird yun pero sige, tulad ng UNANG sigaw ng himagsikan ni Bonifacio, naghintay sila ng matahimik sa damuhan.

Libay: Oo. . .tapos nag-takbuhan at sigawan sila kaya sila narinig ng mga kastila.

Carl: Weird na tumakbo si Andres, Akala ko ba "Atapang a tao hindi a takbo?"

Kyle: MALI! "Aputol ang paa, Hindi a takbo"

Carl: Mas weird yun, I mean pano ka tatakbo kung naputulan ka ng paa?

Ate Aica: Okay tahimik na kayo, syempre naman hindi lang tayo tatakbo doon at sisigaw diba Ron.

Ron: (May hawak na trumpeta at papatunugin na dapat) Ummm. . .yeeaaahhh, I mean. . .common sense? Bawal naman tayong tumakbo lang doon.

Ate Aica: Yun yung plano mo no?

Ron: Yep.

Biglang napansin ko na nakabukas yung isang pintuan sa gilid ng resort.

ZOMBIES SA PILIPINASTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon