ნახევრად შიშველს ცრემლები ნაკადულივით მომდიოდა, განწირული ვყვიროდი მაგრამ თითქოს არავის არ ესმოდა
ვონი აგრძელებდა მისი ბინძური ხელების ფათურს ჩემს სხეულზე მართალია თითქმის ვერაფერს ვგრძნობდი მაგრამ მაღიზიანებდა მთელი ჩემი სხეული
"გთხოოვ! შეწყვიტე გთხოვ"
ბოლო ძალებით ვცდილობდი მის ჩამოცილებას, საბოლოოდ ყურზე მთელი ძალღონით ვუკბინე და სხეულიდან მოვიცილე
მე კარებისკენ ავიღე გეზი და საცოდავად ნელ-ნელა მატლივით მივბობღავდი...კარებთან ახლოს მისულმა ვიგრძენი როგო დამავლო მხრებში ხელები ვონმა
"შეწყვიტე!!! გთხოვ!"
"ჯანდაბა ბოზო! შეხედე რა გამიკეთე! ამის შემდეგ გგონია თავს დაგანებებ?"
"რათქმაუნდა თავს დაანებებ"
კარები გაიღო და ზღურბლზე ჩემმა ერთადერთმა იმედმა გადმოაბიჯა
"ჯონგუკ!"
განწირული ხმით წარმოვთქვი მისი სახელი. ის მალევე მოვიდა ჩემთან ხელში ამიყვანა და სავარძელზე მომათავსა ჩემს შიშველ სხეულს კი თავისი ჟაკეტი გადააფარა
"ეხლა კი ბატონო... სახელი შემახსენე"
"სუნგ ვონი... შენ ვინ ხარ? ან აქ რას აკეთებ?"
"მებაღე ვერ იტანს როცა მის ყვავილს ეხებიან"
უთხრა და სახეში ძლიერად დაარტყა, დარტყმამ ვონი უმალ გათიშა გონ წასული ჯონგუკმა ხელში აიყვანა და სახლიდან გაიყვანა. გეფიცებით გავიგონე როგორ მწარედ დაანარცხა ასფალტზე
"ბ..ბოდიში შეწუხებისთვის"
ეს ერთადერთი იყო რისი თქმაც შევძელი, მან უხმოდ ამათვალიერა ალბათ ფიქრობს რომ ბინძური ვარ ფიქრობს რომ მეძავი ვარ
ფიქრები ზვავად მაწვება და ამდენ ტკივილს ვეღარ ვუძლებ, ცრემლებს ვერ ვიკავებ და თვალებს ვხუჭავ
YOU ARE READING
დამიბრუნდი პაკ ჯიმინ
Fanfiction"ბედისწერამ ერთმანეთთან დაგვაკავშირა პაკ ჯიმინ შენ ვერ შეცვლი ამას" ჯკ "დამიჯერე ჯეონ ჯონგუკ, შენ დიდი ხნის წინ შეცვალე ჩვენი ბედისწერა" ჯმ
