Mete yavaş yavaş kapıya yaklaştı ve çaldı. Okuldan dönmüş ve evine gelmişti. Evinin anahtarı vardı ama gene de genç çocuğun açmasını istemişti ki öyle de olmuştu. Genç çocuk kapıyı açmış ve karşısındaki bakıcılık yaptığı bebeğin amcasına sırıtmıştı. Mete o çapkın bakışını yüzüne yerleştirdikten sonra evine girdi. Genç çocuk tekrardan Deniz'in yanına gelmiş onunla oymaya devam etmişti. Mete de koltuğu oturmuş bir insanın nasıl bu kadar çekici olabildiğini düşünüyordu. Buğra aklına bir soru takılırmış gibi durdu ve Deniz'i bırakıp Mete'nin yanına oturdu.
"Bir şey sorabilir miyim? Yanlış anlamazsan."
"Tabi."
"Deniz'in babası kim? Uğur bey mi Doğan bey mi?"
Gözleri kısılmış bir şekilde ne diyeceğini bekliyordu.
"İkisi de."
"Nasıl yani annesi yok mu?"
"Abim ve eniştem Deniz'i evlatlık aldılar. Ve onlar eşcinsel bir çift. Homofobik misin yoksa?"
Mete biraz sert bakmaya başladı.
"Hayır değilim sadece merak ettim. Ayrıca şanslıymış en azından onu evlat edinilmiş bir ailesi var."
Buğra kafasını eğdi ve kendi geçmişini düşündü. Daha sonra kafasını toplayıp Mete'ye geri döndü.
"Bir şey daha sorabilir miyim? Özel olmazsa tabi."
Buğra çok meraklı insandı ve her şeyi sormak istiyordu.
"Sor bakalım."
"Uğur beye ne oldu? Yani yüzüne sadece merak ediyorum ondan. Çok meraklıyımdır da."
Dedikten sonra sırıttı. Ama Mete'nin yüzü düşmüştü. Gözlerini gençten ayırmadan konuştu.
"İşte onun sebebi benim. Bir gün canlı bir bomba patlatılmıştı ve tanımadığı bir çocuk uğruna canını feda etmeye hazırdı. Ve beni kucağına aldığı gibi kurtardı. Bana hiçbir şey olmadı ama o yara aldı. Abimle de bu sayede tanıştılar. Onların birbirine aşkını anlamıştım zaten. Sonrada sevgili oldular. Uğur abime hayranım. Beni kurtardığı zamanı çok hatırlamıyorum ama yüzündeki o ifadeyi hatırlıyorum. O süper kahramanlığını hatırlıyorum."
Küçük bir tebessüm etti.
"Vay be. Çok güzelmiş."
Buğra sırıtıyor ve merakının gitmesinin rahatlığını yaşıyordu. Buğra gülüyor ve Mete ise genç çocuğa düşüyordu. İçinden geçirdi, of bununla geceler bitmez. Ama bir bir yolunu bulmalıydı ve bu çocuk onun olmalıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~Bakıcı~ •bxb•
Teen Fiction"Sanat eseri gibisin, öyle yakışıklı öyle mükemmelsin ki. Bir bakıcı bu kadar yakışıklı olmamalıydı." •Teşekkür Ederim adlı hikayedeki Mete karakterinin kendi hikayesidir. O okunmadan da konu anlaşılır.•