Palyaço

-One-

Özel numara arıyor...

Hayatta bazı önemsiz gibi gözüken anlar vardır. Her gün her saniye yaptığımız o eylemlerin o anlarda hayatımızı değiştireceğini bilmeyiz. Adım atarız ama yanlış anda atılan bir adım kazaya sebep olur. Severiz ama yanlış kişiyi sevdiğimizde hayatımız mahvolur. Bazen de bir aramayı cevaplarız ve bir telefonu açmış olmak kimsenin tahmin bile edemeyeceği şeylere neden olur. Tanrım dersiniz neden o aramayı açmama izin verdin. Ben her gün o aramayı açmamış olmayı diliyorum.

"Çocuklar daha fazla şakanızı kaldıramayacağım. Yeter."

"Özür dilerim." Ne?

"Gerçekten haberim yoktu."

"Kimsin? Bu bir oyun mu öyleyse bugün yaşadıklarım yetti bana." Vücudumun dengesini toparlaması gerçekten uzun zaman almıştı.

"Bugün karşılaştık. Doğum gününde..."

"Kim sadece arkadaşlarım vardı."

"Bitiş noktasıyım. Kutlamaya gelmiştim palyaço olarak." gözümü sıktım.

"Tanrım! Yeterli amacınıza ulaştınız daha fazla buna katlanmak istemiyorum, kapatıyorum." korkunçtu hatırlamak bile istemiyordum.

"Dur, dur kendimi açıklamak istiyorum yanlış anlaşıldım. Ben insanları güldürmek için bu işi yapıyorum korktuğunu bilseydim
dahil olmazdım gerçekten. Saatlerdir kendimi kötü hissediyorum. Palyaçoları sevdiğini ve doğum günün olduğunu söylediler. " palavra. Korkudan ölüyordum. Kim 20 yaşında bir erkeğin palyaço sevdiğini ve bunun için etkinliğe çağırılabileceğini düşünürdü ki. Buna inanmış olamazdı.

"Onları öldüreğim! "

"Merak etme ben yaptım."

"Ne!"

"Öldürmedim tabi ama sen öyle olup gittikten sonra olay sinirimi bozdu ve biraz tartışma yaşandı." Palyaçolar korkunç insanlardı o makyajın arkasına saklanmış canavarlar gibiydiler. İğreniyordum, korkuyordum. Bugüne kadar hayatımda karşılaştığım en korkunç yaratıklardı. İnsanları anlamayı seviyordum ama onları o makyajın arkasında çözemiyordum. Her durumda korkunç bir gülümsemeyle duruyorlardı.

"Onlardan nefret ediyorum." senden de.

"İyi misin?"

"İyiyim bu korkunç güne rağmen iyiyim şimdi kapatıyorum."

"Samimi olduğunu düşünmüyorum. "  bu çocuk dalga mı geçiyordu.

"Değilim zaten ama olma zorunluluğum da yok. Olay gelmen değil olay orada korkutmuş olman. Güldürmek ya da eğlendirmek için gelmedin korkunç bir maskeyle korkmam için geldin. Şimdi aksini söyleme bana."

"Ben parayla çalışan biriyim. Beni yargılayamazsın bana denileni yaparım."

"İş ahlakını duydun mu gerçi duymuş olsan böyle bir şey yapmazdın."

"Bak gerçekten pişmanlık duyuyorum. O yüzden arayıp özür diliyorum. Doğum günün mahvoldu ve bundan dolayı mutsuzum."aynen.

"Seni ilgilendirmiyor." evet mahvolmuştu kendimi onların yanından ayrılıp eve kapatmıştım.

"Eğer istersen düzeltmek adına bir şeyler yapabilirim. "

"Gerek yok."

"Bak rahat hissetmiyorum tamam mı yüz yüze özür dilemek istiyorum." yapışkan bir madde gibiydi.

"En büyük korkumla yan yana gelmek mi?  Yok kalsın böyle daha iyi. Bu özürün yeterli istediğin affedilmekse seni affettim."

"Ne olur görüşsek?"

"Hayır. Bu konuşma gereksiz uzuyor özrün için teşekkürler iyi günler."

"O zaman bırakıyorum." Ne? sesi değişmişti.

"Neyi?"

"Şu iyiymiş tavırlarını sıkıcı olmaya başladı ve senin bundan anladığın yok. Bu halimi özleyeceksin."

"Neden bahsediyorsun?"

"Aslına bakarsan yüzünde ki o dehşet aşırı güzeldi Noah .Bir daha görmek istiyordum sadece ve seni daha da çok korkutmak istiyorum. O korkunla zevk almak..." sesi içimi titretmişti.

"Sen manyaksın git kendine uğraşacak başka bir şey bul. Sakın bana bulaşma."

"Manyak mı o tatlı çocuğa yakışmıyor bu söz gayet normal biriyim."

"Bak bir daha beni arama. Sonu poliste biter senin oyunlarına baş eğmem ben. Engelliyorum." kapatmak için hareketlendim.

"Yeni hat almak zor değil tatlım ama daha yeni tanışmışken uğraştırmazsan iyi olur."

"Derdin ne! Seni şikayet ederim aptal oyunlarını bırak."sinirlerim bozulmuştu.

"Derdim... aslına bakarsan güldürmek için değil de korkutmak için varolmuş bir palyaçoyum. O korku beni çok eğlendiriyor. Evet seni güldürmek için gelmemiştim."

" Fobisi olan birine hiç gitmemiştim, denk gelmemişti. Ama bu varya aşırı hoş bir şeymiş!" heyecanla sesi yükseldi.

"O büyüyen göz bebeklerini hep görmek istiyorum Noah! Korkudan titreyen bedeninle bana yalvarmanı görmek istiyorum. Tanrım düşünmek bile haz almama sebep oluyor! Delireceğim."Bu korkunç bir şaka mıydı? Bu tipler gerçek hayatta cidden var mıydı?

"Nasıl bir manyaksın bilmiyorum ama seninle uğraşamam. İnan olmaz. Ben senin tehditlerini dediklerini kabullenecek bir tip değilim."

"Ah ne yazık ki ben senle uğraşacağım. Buna hazır ol. Çünkü bu çok hoş ve ben bundan kolay kolay vazgeçmek istemiyorum. Henüz..." telefonu suratına kapadım ve hızlıca aramalardan her yerden engelledim. Ben bunla uğraşamam. Kendine başka oyun arkadaşı bulmalıydı.

* * *

"Bebeğim..." dedi arama kapanmıştı. Tekrar aradı otomatik reddedildi. Tekrar ve tekrar aradı yine reddedildi.

"Gerçekten engellendim mi? Olmadı ki daha sen soracaktın bende eğlenecektim. Beni boş yere uğraştırıyorsun." sinirlenmişti ama yine de eğlencesi yeni başlıyordu numarayı telefonuna kaydetti.

"Neyse bebeğim yeni hat almaya gidiyorum. Daha yeni başladık. Seni korkudan titretesiye kadar yok olmayacağım."

"Ve sen ölmeyi dileyeceksin ama ölmeyeceksin senle çok eğleneceğiz."

* * *
Ve güncellemelerimiz başladııı yeni okuyanlara merhaba eskilere tekrardan merhaba bitişle birlikte editörlere gideceğim çok heyecanlıyımmmm