Sarah

Hoofdstuk 1 - vervolg

Hoofdstuk 1 – vervolg

'Ja een hele mooie naam', zei ik sarcastisch.

Ik begon hem echt zat te worden.

'Moet je nog ver lopen?'

'20 minuten.'

'Ik vergezel je wel, heb toch niets beters te doen.'

Fijn. Na 20 minuten in stilte gelopen te hebben, kwam ik eindelijk bij mijn huis aan. Ik wilde eigenlijk meteen naar binnen gaan, maar Daan hield mij tegen. Hij drukte meteen zijn mond op de mijne. Uit schrik liet ik mijn huissleutels vallen. Hij duwde mij ruw tegen de voordeur, en ik moest hem een seconde van mij afduwen, om adem te halen. Ik moest hem stoppen, toch? Maar dit is wat ik wilde. Ik had nog nooit gezoend. Morgen zou ik dan eindelijk tegen Marlies kunnen zeggen dat ik gezoend had. Twijfelend begon ik hem terug te zoenen. Hoe moest dit? Ik kende hem amper, maar misschien maakte dat weinig uit. Marlies zoende ook met onbekende jongens. Ik voelde zijn handen onder mijn shirt verdwijnen. Ik hield zijn handen tegen. Dit ging te snel.

'Sorry', mompelde hij tegen mijn lippen aan, om vervolgens weer ruw verder te zoenen.

Na een paar minuten liet hij mij hijgend los.

'Ik hoop niet dat ik je overvallen heb?' vroeg hij glimlachend.

Ook ik was buiten adem, maar dat was meer van het feit dat ik geen adem kon halen. Ik schudde mijn hoofd, en bukte om mijn sleutels op te rapen.

'Hoe oud ben je eigenlijk?' was zijn volgende vraag.

'16.'

Hij beet op zijn onderlip. 'Leeftijd is maar een nummer.'

Nu wekte hij mijn nieuwsgierigheid. 'Hoe oud ben jij dan?'

'18.'

Wauw. Hoe moest Marlies wel niet reageren als ik zei dat mijn eerste zoen met een 18-jarige was? Die wordt echt stik jaloers! Haar eerste zoen was met een jochie van 14.

'Ga maar slapen, ik zie je nog wel eens', zei hij en gaf een kus op mijn wang.

'Doei', zei ik zacht.

De volgende ochtend werd ik met gemengde gevoelens wakker. Had ik er echt wel goed aan gedaan? Ik heb mezelf laten ontgroenen door een vreemde jongen. Misschien zag ik hem nooit meer terug. Ik keek op mijn telefoon en zag dat ik een appje had van Marlies. Of ik goed geslapen had. Ik had geen zin om terug te reageren. Haar appje was vast sarcasme, en dat draaide uit op ruzie.

Daan voegde de daad bij het woord. Op vrijdagavond stond hij aan de deur.

'Mag ik binnen komen?'

Ik knikte en liet hem binnen. Er was verder niemand thuis, dus ik kon hem wel binnen laten.

'Alles goed?' vroeg hij mij.

'Ja hoor.'

 'Je maakt echt iets in mij los', fluisterde hij in mijn oor. Daarna begon hij mij hard te zoenen.