Sevgilim Bir Şarkıcı!

24.Bölüm

Bu bölüme 400 okuyucu, 50 vote ve 20 yorum istiyorum, elinizi çabuk tutun hemen yb gelsin. Teşekkürler, iyi okumalar. Sizleri seviyorum!

Kısa,küçük,içi dolu turşucuk not: 50.000 okuncak olduğunda hikayenin kapağını değiştiricem. 

SELENA'NIN AĞZINDAN:

Bu manzaradan sonra hem çocukların 2 ödülü kutlamak için hem de, Niall ve Demi'nin ilişkilerini kutlamak için süper bi bara geldik, üstümüze şık ve rahat bir şeyler giydikten sonra sahnenin tam ortasında Niall ve Demi dans ediyorlardı,tanrım çok tatlılar. Bende sadece onları izliyordum, ara da da telefonumu karıştırıyordum tabi.
Ardından Zayn mesaj attı

'' Arkanı dön bebeğim.''

Telefonu kapattığımda, ağzında gül olan bir Zayn gördüm.Ayağa kalktım ve kahkalara boğuldum. Çok tatlı ve şapşal gözüküyordu.Kahkahalarım sona ermişti,Zayn dudaklarını çoktan dudaklarıma yapıştırmıştı bile. Uzunca öpüştükten sonra elimden tutarak sahneye çıktık. Deliler gibi dans ediyorduk.Yine beni öptü, öpüşüyorduk.

Birden tüm ışıklar gitti,kap karanlıktı her yer.Biri elimden çekip uzağa götürdü sanki. Sanırım başım dönüyor olmalıydı.
Gözlerimi açtığım da dudaklarımı Dylan'ın dudaklarında buldum.

Onun Zayn olmadığını başından anlamalıydım. O beni daha tutkulu bir şekilde öperdi. O beni öptüğünde, tüm hücrelerimin harekete geçtiğini hissederdim. Onun dudakları, karşı konulamaz bir şekilde mükemmeldi. Ama bunu anlamadığım için kendime lanet ediyordum. Nasıl oldu da, Dylan olduğunu anlamadım?
Tanrım!
“Ne yaptığını sanıyorsun!” diye bağırdım ondan uzaklaşarak.
“Seni öpüyorum.” Diye sırıttı. Ondan da, bu pis sırıtışından da nefret ediyordum. “Rahatla Selly, bu ilk öpücüğümüz değil.” Bana yaklaşmaya başladı.
“Sakın! Sakın bana yaklaşma! Senden nefret ediyorum, hem de tahmin edemeyeceğin kadar.” Dedim. Başparmağım tehdit edercesine ona yönelmişti.
“Benden nefret etmen, sürekli aklında olduğuma işaret. Çünkü bilirsin, birisini seversen, o hep kalbinde olur; ama birisinden nefret edersen, o hep aklındadır.” Dedi. Yüzünde tanımlanamaz bir ifade vardı. Muzipçe bir ifade…

“Bana inan, hiçbir zaman aklımda olmadın, olmayacaksın da. Senin yüzüne bakmak bile.. Mide bulandırıcı!” diye bağırdım.
Şuan burada, onunla birlikte olmak saçmalıktı. Hemen buradan çıkıp Zayn’i bulmalıydım. Şuan onu düşünüyordum, nerede ve ne yaptığını. Acaba beni arıyor mudur? Umarım arıyordur, çünkü ben buradan nasıl çıkacağımı bilmiyorum. Nerede olduğumu bile bilmiyor- Ne? Tanrım, lanet olsun! Burası bar odalarından birisi. Ah, Zayn çabuk gel, çabuk!
“Beni buraya nasıl getirdin, seni lanet olası… Sana ne diyeceğimi bile bilmiyorum!” ellerimi saçlarımdan geçirdim. Uzun süre uğraştığım saçlarımdan…
Cevap vermeden önce bir kahkaha attı. O hala kötü biriydi ve hala ondan nefret ediyorum.Belki değişmiştir diye yeniden iyi davranabilirdim ona oysaki. Ama artık asla. Lanet olası göt herif. Evet! İşte, işte bu. O bir göt.
“Imm, belki barda çalışanlar yakın arkadaşlarım olabilir. Onlardan yardım aldım, sadece küçük bir yardım.” Kahkahasına devam etti. Buraya gelmememiz gerektiğini başından beri biliyordum oysaki…

“Umurumda değil! Beni buradan hemen çıkart, anladın mı? Zayn bunu yaptığını öğrenince seni öldürecek!” diye bağırdım tekrar. Karnımdaki sancıyı hissedince elimi karnıma götürdüm ve okşamaya başladım. Hamile bir genç bayan için bunlar çok fazlaydı.
“Ah, tabii. Ona ilk öpücüğünün ben olduğunu da söylersin!” diye dalga geçti. O gülmekten yerlere yatarken, ben yüzümü ekşittim.

“Seni ben öpmedim!” gözlerimden yaşlar süzüldüğünü hissedebiliyordum. Gülmesi durdu, ciddileşti. Yerinden kalktı ve bana yaklaştı. Yüzlerimiz birbirine çok ama çok yakındı. Nefesini hissedebiliyordum ve bu çok rahatsız ediciydi. Elini yanağıma koydu ve okşamaya başladı. Ben ise onu ittirmeye çalışıyordum.
“O halde şimdi öpebilirsin…” diye fısıldadı yüzüme doğru.
Dudaklarını bana bastıracaktı. Aramızda neredeyse 2-3 santim vardı. Ondan tiksiniyordum. Lanet olası şey. Tanrım, yardım et! İşte o anda olan oldu. Büyük bir gürültü koptu ve Dylan’ın bana değmek üzere olan dudakları kıpkırmızı kan ile kaplandı. Benim ise tek yaptığım olduğum yere çöküp, ağlamaktı.