Zijn licht in het donker

26

Die avond dacht ik aan safouane. Celin slaapt trouwens in mijn huis. Ik ben haar tijdelijke voogd nu haar moeder er niet meer is.

Amelia..

De tranen sprongen me al in de ogen. Ik ben haar gewoon vergeten na alles dat was gebeurd vandaag. Ik heb celin's vader nog niet gesproken ik weet niet eens of hij het weet? Amelia haar ouders wonen in Saudi-Arabië dus ik ken ze ook niet.  Ik besloot amelia's man te bellen. Ik had ooit zijn nummer gekregen stel ik kon amelia niet bereiken. Ik loop naar mijn kast en trek een doos eruit. Ik vis er een nootboekje eruit. Nu maar hopen of dit nummer het nog doet..

" Elu (turkse accent) wie is dit?"  Hoor ik de zware stem van celin's vader zeggen. " Lillyah" piep ik er zacht uit. " o goeie dag meid" hoor ik hem met een wat kalmere stem zeggen. " ik moet wat vertellen... over Amelia "

" vertel"  zegt hij. " het spijt me zeer maar ze is overleden " terwijl ik dat zeg barst ik weer in tranen. Ik hoor hem nog turkse dingen zeggen en vloeken. " Ben je serieus? Geen grappen" hoor ik hem wanhopig zeggen. " jammer genoeg niet.." ik hoor dingen omvallen. En een hartverscheurend kreet.

Een Onbeschrijflijk gevoel drong mijn lichaam in.

De dag dat ik iedereen verloor was ik diegene die kapot ging. Ik kan me zeer sterk voorstellen hoe hij zich voelt. Zijn vrouw...

~

We sloten een deal af over zijn dochter. Hij moet ondertussen haar lichaam ophalen en papieren regelen voor zijn dochter. We besloten dat ik 1maand voor celin zorg en hij haar dan meeneemt naar Turkije..

Maar het aller ergste is dat ik haar het nieuws moet vertellen aangezien het lang kan duren voordat haar vader in nederland is, noch haar naar Turkije kan brengen..

Ik vertel het haar morgen na school. Maar ik kan het gewoon niet. Bang dat ik zelf neerstort. Maar ik moet sterk zijn voor haar..