Zijn licht in het donker

13.

het is inmiddels 6uur in de morgen. mijn dienst zit er bijna op! over precies anderhalve uur mag ik naar huis. ik drink mijn zoveelste kop koffie leeg en zet mijn mok neer op het aanrecht. ik hoor mijn pieper afgaan. er is iets mis met meneer BenSalah? hij is in levens gevaar! voor even vergeet ik onze kus en ren naar zijn kamer. 

als ik zijn kamer in ben gerend zie ik dat hij een aanval heeft in zijn slaap. ik probeer hem op zijn zij te krijgen, wat tevens niet makkelijk lukt aangezien hij werkelijk waar een zwaargewicht is.

 " kom op!"  roep ik hard tegen mij zelf. ik krijg hem eindelijk op zijn zij. ik bescherm zijn hoofd goed met mijn ene hand en met het andere hand hou ik zijn shakende bovenlichaam vast. ik zie dat hij zijn kaken strak samen spant (wat gewoonlijk is). Hij stopt na een tijdje met schudden en een halve minuut later komt hij eindelijk weer tot adem. ik zucht opgelucht. hij ademt voor heel even zwaar in en uit. "wat gebeurde er net?" roept hij verward nog steeds zwaar hijgend. " u had een aanval, u verloor uw bewustzijn en viel weg " zeg ik nog steeds een beetje geschrokken. " Heb ik epilepsie?'' zegt hij met een blik die ik voor even niet kon plaatsen. " het waren de symptomen maar ik kan niets uit zekerheid zeggen". 

op een of ander raar manier deed het me wat om hem zo te zien. maar ik herpakte mij snel en liep naar de deur.

" u moet nu slapen, u krijgt hoofdpijn en word moe" zeg ik rustig. "ik kan nu niet slapen" zegt hij met duidelijke angst in zijn stem te horen. " ik zal een dokter vragen of hij nog een test kan uitvoeren en ik informeer uw familie wel"  en ik verliet de ruimte.

~

" U zult een EEG scan ( hersenscan) aan moeten gaan en een bloedonderzoek"  zeg ik terwijl ik de gordijnen open. het zonlicht schijnt fel de kamer in. " Lillyah?" hoor ik BenSalah zeggen. ik draai me met tegen zin om en kijk hem afwachtend aan. " het spijt me van de vorige keer" zegt hij doelend op onze kus. " Ik vergiste me in jou met iemand anders" dus hij heeft al iemand? Galmde er in mijn hoofd. " Nee geen probleem" zeg ik ongemakkelijk en probeer zo snel mogelijk de kamer te verlaten.

~

we zijn nu een week verder en vandaag hebben we de uitslagen van Safouane BenSalah. Tamir en ik lopen samen met de uitslagen naar de kamer van Safouane. als we in de kamer zijn kijkt het hele gezin ons aan. '' het spijt me heer BenSalah ,  het ongeluk heeft uw hersens toch wel beschadigd waardoor u een tonisch-clonische epileptische ziekte van over houd. het was alleen nog niet zichtbaar tot nu, nogmaals spijt het me zeer"  breng ik er uit. ik overhandig een lijst aan zowel Safouane als zijn moeder.  ''dit zijn de triggers van epilepsie " zeg ik doelend op het lijstje.  " geen drugs of alcohol gebruik, bij hoge koorts , snel knipperend licht , onregelmatig eetpatronen, bij slaap gebrek of vermoeidheid" vult Tamir aan.