Zijn licht in het donker

84

Safouane wilt haar achtervolgen maar ik hou hem tegen. "Meneer bij deze afspraak mag alleen de patiënt zelf naar binnen" en met die zin loop ik weer terug naar bessim. "Bessim mijn pauze zit er bijna op ik zie je gauw weer" hij knikt en groet me met een boks. En al snel loopt hij door de schuif deuren het ziekenhuis uit. Ik ga weer achter de balie zitten en zit gewoon achter de computer om de situatie niet akward te maken aangezien Safouane recht voor me in de wachtkamer zit.

Hij staat op en loopt mijn richting op maar ik negeer het. "Lillyah ik wil alleen zeggen dat het kind niet van mij is en -" ik speel den domme. "Meneer dat is uw leven en dat gaat mij niets aan neemt u weer gerust plaats, bij voorbaat dank" ik tik gewoon wat onzin in het type balkje van google zodat het er op leek dat ik bezig was. Hij zucht diep en masseert met een hand zijn ogen. "Luister ik kan het bewijzen ook met deze test" ik zucht en heb er genoeg van. "Het gaat me serieus niets aan ik leid mijn leven en jij de jouwnes" hij staart nu naar mijn buik. "Ben je al getrouwd met die jonge" ik zucht nogmaals. "Dat gaat je niets aan richt je op je wifey nisrine" hij spant zijn kaak aan. "Ze is mijn vrouw niet, dat ben jij" ik kijk hem raar aan.

"Ik heb niet getekend" maakt hij zijn zin af. Mijn mond zakt open van verbazing. Hij loopt nu onder de poortje door naar achter de balie. "ik wil je terug, alsjeblieft lillyah..!" Ik kijk roerloos naar zijn prachtige gezicht die me nu op zijn knieën smeekt om bij hem terug te gaan. "Ik wil niet bij je zijn als je nog steeds met nisrine kloot" hij knikt. "Ik haat nisrine tering hard zelfs ze verpest alles altijd" ik bijt op mijn lip. "Hoe moet ik geloven wat je zegt nadat je hier binnen wandelt met nisrine?" Zeg ik en lach schamper. "Nisrine is een heks en dat kind is niet van mij! Die hoer gaat met iedere sukkel naat bed" ik kuch even. "waar onder jij" hij kijkt me droog aan. "Het was een foutje" ik rol mijn ogen.  "Het was een keuze" verbeterde ik hem. "Kom op lillyah, je bent mijn vrouw nu nog.." ik trek een wenkbrauw op. "Ik kan mijn advocaat ook bellen en die regelt het een en ander tot je gedwongen de papieren tekent dus ik zou maar heel gauw je mond sluiten, de papieren tekenen en me met rust laten" zeg ik ik een adem. Hij bekijkt me enkel zwijgend.

"Nog vragen?" Zeg ik hardop. "Eentje om precies te zijn als je die antwoord ga ik per direct weg" zegt hij. Ik knik en teken wat op een vel papier. "Ben je met bessim en is hij de vader?" Zegt hij richtend op mijn buik met een moeilijke blik. Dikke zucht, ik wist niet dat Safouane domme dingen kon zeggen want dit waren er in principe twee lol?

Ik leg mijn pen abrupt neer en kijk hem nors aan. "Dat gaat jou niets aan, ik ondervraag jou namelijk ook niet over nisrine of de een of ander?" Zeg ik koelentjes. Acterend natuurlijk want ik wilde supergraag op hem uitvallen en schreeuwen dat hij de vader was maar dat verdient hij niet. Hij slikt, knikt en loopt vervolgens straight het ziekenhuis uit..