Zijn licht in het donker

57

Ik neem een slokje van mijn water. Terwijl de visagiste aan mijn haren werkt. "Niet te veel bewegen" hoor ik van de welbekende Aamani farah. Ik grinnik en zeg dan : jaaa. " zo jij bent ook klaar yallah opschieteb iedereen wacht op jou" ik schrik. "Echt?"  "Nee grapje schat sonia is net weg alleen salma is beneden" zegt ze lachend. Ik neem lachend afscheid van Aamani en loop dan samen met haar de kamer uit. Ik loop langzaam naar beneden. Want met deze hakken dender ik zo de trap af. 

Beneden zwaai ik de ziana uit en stap ik in bij salma in de auto. We kletsen wat en zingen mee met de muziek tot we aankomen bij de zaal. Het is trouwens sonia's hennadag. Ze heeft voor vandaag een kleine zaal gehuurd voor de hennafeest. Op zaterdag is dus de bruiloft, over zes dagen. En op vrijdag is de ladies-only bachelor party.

We stappen uit de auto en nemen een paar schalen en borden uit de kofferbak mee naar de zaal. We leggen het in de keuken en helpen dan asmae en een paar gehuurde vrouwen van het cateringbedrijf om alles klaar te leggen. Sonia die alle richtingen opwijst.

Het thema is, as usual bij bijna elke marokkaanse hennafeest ; donker groen met goude details. Mijn jurk matcht met het thema waar ik wel blij mee ben.

~

Ik hoor niets meer dan luide anasheed door de muziek box heen komen. Ik heb er wel knallende hoofdpijn van gekregen. In de keuken kom ik even tot rust. Ik gooi mijn hakken even aan de kant. Ik krijg net een appje van safouane dat ik even naar buiten moet komen. Ik stem in en trek mijn hakken weer aan met een zucht.

Buiten aangekomen is het best fris. Ik wacht tot ik hem aan de overkant van de straat zie. Hij richt zijn blik op mij en dan links van mij. "Kijk uit!" Roept hij oppeens. Ik kijk hem vreemd aan terwijl ik omdraai. Ik zie in de bosjes een man met een pistool. Ik sta van de schrik aan de grond genageld en zeg helemaal niks. Ik hoor het pistool af gaan.

En nog voor de kogel mij kan raken word ik weggetrokken. Ik beland op de grond met een lichaam op mij. Duizelig open ik mijn ogen. Ik zie bloed op mijn handen die zich verdubbelt. Mijn ogen worden groot als ik merk dat het niet mijn bloed is. " Safouane?" Zeg ik geschrokken. Zijn ogen zijn gesloten en het bloed blijft stromen uit zijn zij. "SAFOUANE?" herhaal ik nog een keer als hij zijn ogen nog steeds opent en zich niet beweegt. Ik draai zijn lichaam om en leg mijn oor op zijn hart. Aan zijn hartslag te horen verslapt hij steeds..