-Belle
@Dioni's huis,
Ik wordt wakker, en ik open mijn ogen. ik kijk de kamer in. dit is mijn kamer toch niet? ik zit in een keer rechtop. Nee, waar ben ik. in paniek draai ik mijn hoofd heen weer. naast me zie ik Samuel liggen, slapend. ben ik bij Samuel thuis. ik sla de dekens van me af en tref Dioni op de grond aan. ik begin zachtjes te lachen. ik loop de kamer uit. ik ken dit totaal niet dus ik loop gewoon ergens naartoe. ik kom uit in de woonkamer, en daar ligt Sabine. ik heb echt geen idee bij wie ik nu ben. bij Samuel of Dioni. of toch thuis en dat ik in de kamer van Lucas lig. nee kan niet, want Lucas' kamer is anders.
'waar the fack ben ik' mompel ik in mezelf.
'bij mij thuis' zegt een lieve ochtendstem achter me. ik draai me om, en zie Dioni staan in een boxer en een tshirt waar zijn eigen naam op staat. dit is ongemakkelijk.
'ik werd wakker in jou bed met Samuel ernaast, weten me ouders dit?' vraag ik.
'ja ik heb je naast Samuel gelegd, hij wist niet waar je woonde en Sabine is in slaap gevallen dus je bent hier blijven slapen. en nee je ouders weten van niks' zegt Dioni. oh dit wordt weer een hele week niet afspreken. ik geef me zelf een handpalm. Dioni begint te lachen.
'zag er dom uit ik weet het, maar ik heb nu een probleem met me ouders dus ik ga naar huis, bedankt voor de gastvrijheid' zeg ik en loop naast Dioni door naar de voordeur.
'wacht even' zegt Dioni en van schrik laat ik de deur knop los. 'moet ik mee lopen en het dan uitleggen?'
'nee hoeft niet, ik woon niet zo ver van je vandaan' zeg ik.
'ik loop gewoon met je mee wacht even' Dioni rent naar boven en komt niet veel later terug met kleren rommelig aan. ik begin te lachen hoe dat hij zich heeft aan gekleed. hij loopt nog snel de keuken in en pakt een blauw blaadje uit een van de keukenkastjes en een pen van de tafel. hij schrijft iets op het blaadje en komt dan naar mij toe gelopen.
'oke' zeg ik en Dioni maakt de deur open. we lopen samen de deur uit. langzaam lopen we naar mijn huis.
'hoe ver is het' vraagt Dioni.
'Niet ver' zeg ik. ik stop met lopen als we voor mijn huis staan. 'wat vindt je nou van Sabine?' Dioni kijkt me gelijk aan.
'we hebben gezoend' zegt Dioni. ik knik. 'ik twijfel ik bedoel, ik hou wel van haar ik vind haar leuk. maar is het niet te vroeg?'
'Dioni, lul niet zo veel in een stuk, Sabine houdt van je.' zeg ik. 'ze blijft bij je slapen, is het dan niet logisch dat ze dan veilig bij je voelt?'
'ja' zegt hij kortaf. ik loop weer door naar de voordeur en druk op de bel. 'wat moet ik zeggen tegen haar?'
'ga je haar nu vragen?' vraag ik verbaasd. Dioni schudt zijn hoofd.
'Jongedame, waar heb jij uitgehangen?' vraagt een strengere stem. mijn vader.
'Meneer, we hadden het laat gemaakt dus is ze met me mee gegaan naar huis. ze was in slaap gevallen, en haar beste vriendin ook dus die kon haar niet naar huis brengen en ik wist niet waar ze woonde' Legt Dioni uit.
'jaja, stiekem ben jij een loverboy. die verhalen ken ik nu wel' zegt me vader. 'en nu kom je naar binnen' hij pakt mijn arm en trekt me naar binnen.'
'doei Dioniii!' roep ik nog snel voor de deur wordt dichtgetrokken.
-Sabine
@Global dance centre,
'Dus ik mag niet uit huis voor afspraken alleen voor de lessen en school' zegt Belle. ze kijkt naar de grond. 'ik heb al gelogen dat ik ging dansen'
