𝐏𝐑𝐄𝐓𝐄𝐍𝐃𝐄𝐑.
❝ james moriarty to nie człowiek. to pająk. ❞
━━━ opowieść udowadniająca, że jim moriarty też był niegdyś człowiekiem. Oto historia tego, jak jego osobę wykreowało życie.
ALL SEASONS
PART 1
milkynoir Ⓒ 2019
& cover by ( @_mysti...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
To nie miało tak pójść. Nie o to Jimowi chodziło.
Sherlock był żałosny, głupi! Było strasznie łatwo go pokonać, co doprowadzało Irlandczyka do wściekłości, rozczarowania i uczucia okropnej pustki, która pochłaniała go w całości. Siedział w swoim biurze wpatrując się w zdjęcia Sherlocka leżące przed nim i nawet nie mrugnął. Irytowała go jego twarz oraz fakt, że był zupełnie taki, jak inni ludzie. Brunet znał go od małego i planował jego destrukcję, a teraz nie znalazł w nim niczego godnego uwagi; był tak samo głupi, jak reszta i w ogóle nie stanowił wyzwania. Był jedynie kłodą pod jego nogami, która od czasu do czasu przeszkadzała mu w planach. Teraz każdy uważał, że detektyw był kłamcą, a Jim się nawet nie wysilił. To wszystko było bezcelowe.
Dlatego Moriarty miał nowy plan, który był dość ekstremalny i niezwykle zwariowany. Jednak wszystko do tego zmierzało i tak.
Mały James - gdy opiekunki domu dziecka New Begginings wspominały o nim, widziały przed oczami małego chłopca, który przeżył zbyt wiele i brakowało mu miłości. Wiedziały, że jeżeli nie zostanie nakierowany na właściwy tor, to może skończyć źle. Współczuły mu. Były jednak zbyt zajęte innymi dziećmi, by zwrócić na niego należytą uwagę. I miały całkowitą rację co do tego chłopca z traumą. Jego nieszczęście, które tuszował w formie ataków złości i szaleństwa poprowadziły go na ścieżkę bez wyjścia i to na najgorszą, na jaką mógł trafić.
Nigdy nie miał szczęścia do ludzi, dlatego tak bardzo nimi gardził. Całe życie był wyśmiewany, popychany i bity, a jedyne osoby, które się o niego troszczyły umarły szybko. Nie chciał jednak ukazywać tego, jak go to bolało, więc uśmiechał się bez przerwy i odgrywał rolę mężczyzny, którego ani trochę nie obchodził jego los. Może i pod koniec nie obchodziło go życie, ale nieopisany smutek, samotność oraz okropna zazdrość tliła się w nim i Jim wykorzystywał to, żeby znęcać się nad jego jedyną dystrakcją, która pozwalała mu uciszyć głośne głosy w jego głowie - Sherlockiem.
