Remember Me [KTH]✔

《3》

Çalan zil sesiyle gözlerim yatağın diğer tarafına fırlattığım telefona kaydı.

Bir kaç dakika önce uyumaya karar vermiştim ve kendimi yatağıma atmıştım. Ancak tabi ki, geceyarısını beklemem lazım. Gizli sapığımın telefonlarına cevap vermem lazım (!) ama, değil mi?

Yatakta hafif yan tarafa kayıp telefonumu elime aldım. Aramayı istemeyerek de olsa kabul ettim.

"Seni unutmadım, beni hatırla Min Ji."

"Seni unutmadım, beni ömrünün sonuna kadar hatırlama bay nokta nokta."

"..."

"Cidden, adını bile bilmiyorum. Kimsin, necisin, nerelisin? Yaşın kaç? Birtek cinsiyetini biliyorum, o da sesinden anlaşılıyor zaten. Benden ne istediğini bile bilmiyorum."

"..."

"Her gece aynı saatde kadının birini rahatsız etmek bu kadar mı eğlenceli yani?"

"..."

"İşin gücün ne senin? Günün farklı saatlerinde farklı kişileri canından bezdirmek mi?"

"..."

"Sapık mısın? Yoksa şizofren mi?"

"..."

"Sen sus zaten, hep sus. Yada susma. Hadi bana şu cümleni tekrarla."

"Seni unutmadım, beni hatırla Min Ji."

"Kimsin sen? Niye seni hatırlayayım, tanışıyor muyuz? Seni unutmadım da ne demek?"

"..."

"Fazla gizemlisin ve ben gizemi severim. Ama artık beni aramaya son vermen gerek. Artık beni arama."

"..."

"Duydun mu, arama!"

Telefonu yüzüne kapattım. Bugünlük benden payını almıştı. Sanırım bu adam her gece azarlanmak istiyor. Birilerinin ona bağırması hoşuna mı gidiyor acaba?

Hmm, neyse. Uyumam lazım, böyle gereksiz konularla kafamı yormamam gerek.

Umarım, uykumda çikolatalı pasta görürüm!