Yorum ve oylarınızı bekliyorum❤️
Ayağımı koltukta uzatırken kafamı koltuğun bir koluna yasladım. Beyaz tavana bakarken dün geceden beri aklımda olan şeyi düşünüyordum.
Karnımdaki o buruk hissi hiç bir şekilde tarif edemem.
Kafa karışıklığımın üstüne bir de bu his gelince cidden tüm enerjimin yok olduğuna yemin edebilirim.
Yeni iş buldum diye sevineceğim yerde aklıma her gelişinde bıkkın nefesimde boğulacağımı sanıyorum.
Tek kelime... Bunaldım.
Ve üstümdeki tedirginliğin bir sebebi de var. Son konuşmamızda bıkkınlığını rahatça dile getirdi, ama acaba beni yine her gece aramaya devam edecek mi? Yalnız hayatımda belli olmasa da arka planda kalmaya devam edecek mi?
Kim olduğunu deli gibi öğrenmek istiyorum, söylemesini istiyorum. Ama içimdeki o buruk his sadece kendine bırakmamı söylüyor...
Böylesi daha iyiymiş gibi geliyor, ama aklım rahat olmama izin vermiyor. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum, kapana kısılmış gibi hissediyorum.
Taehyung... Soyadın ne acaba? Ciddi bir konuşma yaparken sana soyadınla seslenmek istiyorum, fakat öğrenmek istememe rağmen sormayı reddediyorum. Cidden çocuklar şu düşünce katliamım karşısında daha olgun kalır.
Cebimdeki telefonun titremesiyle içimi çekdim. Telefonu cebimden çıkarıp öylece bekledim. Kim olduğuna bakma ihtiyaçı bile duymuyordum, tek ihtiyacım olan sağlam bir nefesti.
Çok bekletmeden aramayı kabul edip telefonu kulağıma götürdüm.
"Seni unutmadım-"
"Beni hatırla, Min Ji. Değil mi, Taehyung?"
"..."
"Neden aradın? Kafamı karıştırmaktan yorulmadın mı?"
"..."
"Niye konuşmuyorsun?"
"..."
"Ah...eski günlere geri mi döndük? İstersen Bay Nokta Nokta da diyeyim?"
"Hayır, böyle iyi."
"Bir an konuşmayacaksın sandım."
"Keşke yapabilsem."
"Hmm."
"Hmm."
Tavanı izlerken ayağımı oynatıyor, nefes alıp verişlerini dinliyordum.
"Kim olduğunu buldum."
"Haha, çok komiksin."
"Ne? İnanmıyor musun?"
"Sen kendine inanıyor musun?"
"Niye inanmayacak mışım?"
"Kim olduğumu öğrensen tepkin sadece düz bir şekilde 'Kim Olduğunu Öğrendim' olmaz seni gidi yalancı."
"Pff, sadece tepkini merak etmiştim. Yemiş numarası yapamazmıydın?"
"Lütfen, tepkilerimi ele almadan konuşalım."
"Tamam?"
"İyi."
"İyi."
Soğuk tavrına karşı dişlerimi sıkarken telefonun karşı tarafından başka birinin sesini duydum. Taehyung her ne kadar sesini kıssa da net bir şekilde 'Seokjin hyung' dediğini duymuştum. Kaşlarını çattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remember Me [KTH]✔
FanfictionLanet olası telefon zilini yine, aynı saatte duyduğumda hayatımı sorgulamaya çoktan başlamıştım bile. Bu kişi her kimse benimle kafayı buluyordu. Tekrardan, telefonu açıp açmamak için çok düşündüm, ancak bu sapık kimse vazgeçmeyecek gibi duruyordu...