Kapıyı kapatıp kendimi eve attım. Cidden şu alış-veriş tüm enerjimi ruhumdan söküp alıyordu, ama buna değdiğine eminim. Ara sıra alışverişe çıkarım, çünkü yalnız yaşadığım için pek ihtiyaç duymam. Onun yerine ihtiyacım olanı alır ve fazla israftan kaçınırım.
Hem işsiz kaldım. Para kaynağım da yok. Annemle babamdan da sadece bu aylık kendimi idare edebileceğim kadar para istemiştim zaten utanarak da olsa. Bu yakınlarda yeni iş ilanlarına bakmam gerekecek. Yoksa bir sabah kendimi sokakta bulacağım evden atılmış vaziyette.
Alışveriş poşetleriyle birlikte mutfağa gitdim. Poşetlerin içinden aldıklarımı çıkarıp buzdolabına koymaya başladım. Süt, yumurta, peynir, bir sıra sebzeler, yoğurt ve çikolatalı puding...
Çok severim...
Onunla birlikte yiyince daha bi severdim, daha tatlı gelirdi bana. Aslında, farkedemezdim hangisi daha tatlı. Çikolatalı puding mi yoksa çikolatalı puding yiyen Tae mi...Bir an duraksadım. Çekmeceden kaşık çıkarıp masaya bıraktım ve yanımda duran sandalyeye oturdum. Yiyeceğimden değil, bu ikiliye bakınca birşeyler hatırlarım hep. Ellerimi dizimin üstünde buluşturdum ve sadece uzaktan bir kaşık ve bir pudinge bakarak o anı hatırlamaya çalıştım...
"Ben mi, puding mi?"
"Anlamadım?"
"Hangimizi tercih edersin Min Ji?"
"Neden durduk yere böyle bir soru sordun ki?"
Elinde tuttuğu pudingten bir kaşık alarak sordu Min Ji.
"Merak ettim ya hadi söyle."
"İkiniz de olmazsa olmaz."
Gülerek yanıtladı genç kız erkek arkadaşının sorusunu. Beklediği cevabı alamayan Taehyung haliyle biraz bozuldu. Dudaklarını sarkıtıp biraz önce yediği pudingi masaya bıraktı.
"Hiç olmadı, bu hiç olmadı."
"Ama neden ki? Dürüstçe bir cevap verdim sadece."
"Bana sen de diyebilirdin, ama ikiniz de dedin."
"E ama öyle?"
"Ya bak hala.. Ben sana yüzlerce kez puding alabilirim, ama puding sana yüzlerce kez Taehyung alabilir mi?"
"Haha, böyle söyleyince garip oluyor ama ben de sana bir soru sorayım, ne dersin?"
"Sor." Dedi kendinden emin bir şekilde oturduğu sandalyeye sırtını yaslarken genç çocuk.
"Ben mi, yoksa dansın mı?"
"Ya böyle soru mu olur, değiştirelim lütfen."
"Hey! Cevap bekliyorum?"
"Ne cevabı, daha soruyu bile anlamadım."
"Bal gibi de anladın. Ve cevap vermediğine göre sen de bir seçim yapamadın."
"Hayır, ikisi aynı şey değil."
"Ama ikimiz de sevdiğimiz şeyleri sormuyormuyduk?"
"Doğru ama farklı. Dansım benim tutkum, sense sevdiğimsin sevgilim."
"Yani?"
"Yani sen."
"İdollük kariyerini bana tercih etmezsin yani?"
"Hayır, asla."
Duydukları hoşuna gitmiş olacak ki, gülümsemeye başladı genç kız.
"Peki o halde, ben de seni seçiyorum. Çünkü puding tutkum, sen ise sevdiğimsin sevgilim."
Göz kırptığında ikisi de gülmeye başladılar.
Bu gün de seni hatırladım... Her seferinde içimi titreten o anıyı yine hatırladım...
'Asla' demiştin, biliyor musun? Keşke sadece ikiniz de diyebilseydin. O zaman çok üzülmezdim, belki azıcık...
Acaba sen de hatırlıyormusundur ki o anıyı. Hatırlayıp da vicdan azabı çekiyormusundur... Keşke yapmasaydım diyormusundur. Her puding yediğinde aklına geliyormuyumdur...
Biliyormusun, bana yine sorsan ben yine seni seçerdim. Ama acaba sana sorsam, sen yine 'Sen' diyebilirmiydin?
Küçükken kurduğumuz hayaller vardı ya hani, büyüyüp zengin olacaktık, birbirimizi hiç bırakmayacaktık. En azından birimizin hayalinin yarısı gerçekleşti, değil mi?
Özlüyorum ama bundan nefret ediyorum. Senden nefret ediyorum Kim Taehyung.
Biliyormusun, belki senin kariyerin bir gün bitecek, o dansların, o alkışlar, ışıklar, çılgın fanlarının çığlıkları bir gün bitecek. Ama inan bana, ben ömrümün sonuna kadar yiyeceğim çikolatalı pudingi.
Ve eminim ki , Kim Taehyung, sen de yiyeceksin . Ama o bitişlerin ardından beraber yediğimiz günlerdeki gibi tatlılığı alabilecekmisin?
Yıllar önce bitdi. Yokluluğunla beraber, çikolatalı pudingi hep yalnız yemeye alıştım artık...
Öncelikle söylemem gerek, uzun zamandır bölüm atmadığım için özür dilerim. Evet, ½ sene oldu, affedin yazarı🎈.
Ama yorum yapın ha.Ha bir de, şu Min Ji hanımın neye benzediğini merak eden var mı aranızda? Gelecek sefer resmini koya bilirim bölüme. İsteğen yorumlarda belirtsin lütfen.
Bye bye❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remember Me [KTH]✔
FanfictionLanet olası telefon zilini yine, aynı saatte duyduğumda hayatımı sorgulamaya çoktan başlamıştım bile. Bu kişi her kimse benimle kafayı buluyordu. Tekrardan, telefonu açıp açmamak için çok düşündüm, ancak bu sapık kimse vazgeçmeyecek gibi duruyordu...