36.bölüm

211 31 3
                                    

İyi okumalar🌙
Güzel yorumlarınızı bekliyorum🌈
Mia'dan

Taehyung'u uyandırıp yatakdan fırladım üstüme adam akıllı şeyler giyip tae'nin elinden tutup hızlı olmasını sağladım.

...

Hastane odasında bekliyordum. Jungkook kolunu bile kıpırdatmıyordu. Taehyung ise camdan bizi izliyordu.

Jungkook yavaşça gözlerini açıyordu.

-"j-jungkook?"

-"m-mia"

-"yanındayım, iyisin değil mi?"

-"s-seni seviyorum."

Taehyung içeri girdi ve jungkook'un suratına masumca bakıyordu.

-"dostum nasıl oldu bu?"

-"i-içeri giriyordum... telefonum cebimden düşünce geri d-dönmek zorunda kaldım...o sırada araba geliyordu."

-"iyi olacağını biliyordum."

-"taehyung odadan çıkalım biraz dinlensin."

-"tamam, sende uyu jungkook."

Odadan çıktık taehyung'a sıkıca sarılmışdım.

-"seni sevmekden vazgeçmem tae."

-"ne?"

-"dün söylediğini duydum...jungkook ile ilgilendiğim için seni sevmediğimi sandın. Değil mi?"

-"şeyy."

-"ben seni seviyorum tae."

Anlıma küçük bir öpücük bıraktıkdan sonra kollarını bana sardı.

-"taehyung, ona baka bilirmiyim iyileşense kadar."

-"hayır, yeri baka bilir ona yavşayan o."

-"taehyung...ahh pekâla seni kırmayacağım."

-"ayrıca, sen neden telefonlarıma bakmıyorsun evinde de değilsin nerede kalıyorsun?"

-"orası bende kalsın."

Ellerimi ondan çektim ve hastane kolidorunda ilerlemeye başladım.
Arkamdan gelip bana sıkıca sarıldı.

-"tamam söyleme en azından telefonu'nu aç."

-"tae napıyosun hastane burası."

-"sana sarılmama engel değil."

Arkamı döndüğümde içeri bir hemşire giriyordu koşar adımlarla jungkook'un odasına vardım. Ona serum takıyorlardı.

-"mia gel kantinden sana birşey alalım yemekde yemedin."

-"istemiyorum sen istiyorsan ye."

•Taehyung 'dan•

Elini tutacakken içeri daldı elim öylece kalmışken hızla düzelttim ve kantine indim. Morelim fena bozulmuşdu bıkkınlıkla nefes verirken yanıma oturan jimin ve hoseok'u fark etmem uzun sürmedi.

-"neyin var?"

-"mia...jungkook ile benle ilgilendiğinden daha fazla ilgileniyor."

-"bak taehyung biz onun çocukluk arkadaşlarıyız...çok narin bir kalbi var zarar görmüş birine yardım eder onu ne kadar üzsede. Ayrıca o sana aşık sen onun kalbindeyken jungkook aklında."

-"anlıyorum hoseok. Ama aklında da olmak isterdim."

-"haydi yukarı çıkalım ve durumunu kotrol edelim."

-"peki."

Hoseok ve jimin ile yukarı çıktık odasına yaklaştığımızda camdan bakmam ile kalbimin kırılma sesini duymuşdum.

Kırk yıl düşünsem böyle manzara ile karşılaşacağım aklımın ucundan geçmezdi.

Dudakları tekrar onunla mühürlüydü

-"sanırım kalbinde de jungkook var."

Oradan ayrıldım hastanenin önünde ki bankda biraz ağladıkdan sonra arabaya bindim ve eve döndüm.

Büyük hayal kırıklığı

•Mia'dan•

Jungkook'u hemen ittirdim camdan bizi izleyen hoseok ve jimin bir pislik mişim gibi bakıyordu hemen dışarı çıktım.

-"bana neden öyle bakıyorsunuz?"

-"neden mi?"

-"mia...taehyung artık onu sevmediğini düşünüyor kafeterya da biraz konuştuk...ve onunla sürekli ilgilenmem onu kırıyormuş ve şimdide jungkook ile öpüştüğünü gördü."

-"NE?! Birincisi biz öpüşmedik zorla öptü ikincisi nereye gitti?"

-"bilmiyoruz."

Hızla hastaneden çıktım ve metrodan taehyung'un evine gittim.

...

Kapıya vuruyordum ama kimse açmıyordu.

-"TAEHYUNG AÇ KAPIYI LÜTFEN!"

-"git buradan jungkook'una birşey olur."

-"dalgamı geçiyorsun! O benim değil sen benimsin."

-"dalga geçmiyorum!"

Kapıyı hızla açtı kollarımı ona sarıcakken kollarımı tuttu ve geri ittirdi.

-"sen ona çok değer veriyorsun ne kadar kırıldığımın farkında mısın? Ne kadar üzüldüğümün, kıskandığımın!"

-"özür dilerim ama yemin ederim ki onu ben öpmedim...o zorla yaptı şoka girmişdim zaten hemen ittirdim."

-"sana inanmak istiyorum ama yapmıyorum."

-"taehyung bana inan lütfen ben seni seviyorum...kalbimde de aklımda da sen varsın eğer seni sevmesem düşünmesem buraya gelir miydim?"

Susmuşdu.

Yavaşça içeri ittirdim kapıyı kapatıp dudaklarına yapıştım. Çok geçmeden karşılık verdi...ağlıyordu.

Yavaşça ayrıldım ve göz yaşlarını sildim.
Tekrar dudaklarına yöneldiğimde hızla kucaklayıp odaya soktu.

Artık birşey yapmasından korkmuyordum.

Yatağa yatırdığında duraksadı.

-"üzgünüm ileri gitmemeliyim."

Kolundan tutup kendime çevirdim.

-"önemli değil bir gün olacak."

Gözlerini kocaman açmışdı dudağıma anlamlı bir öpücük bıraktıkdan sonra yanıma uzandı.

-"seni seviyorum."

-"bende seni seviyorum tae."

 orange blossom JJK AND KTHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin