Dört duvarsın içimde .Odamın duvarlarısın .
Aşamıyorum ben o duvarları , senden geçemiyorum. Seni o duvarlara ve içime hapsedemiyorum.
Bütün acılarıma , gözyaşlarıma , hıçkırıklarıma o duvarlar şahit oldu. Ama gidipde kimseye diyemedi. Yardım çağıramadı beni kurtaramadı bu ızdıraptan.
Alıştım ben senin açtığın yaraların acılarına. Canım acımıyor değil sadece alıştım. Hareketsizleştim.
Bazen acılarımı ben bile unutuyorum bi haber savaşıyorum onlarla. Kimin galip çıkacağını bile bile savaşıyorum seninle.
Acılarıma bir perde çekiyorum çoğu zaman kimse görmesin acılarımı kendi içimde yanıp tutuşup kül olayım diyorum.O perde benim insanlarla ve acılarımla olan perde o perde varken kimse beni o bitmiş halimle görmüyor. Hep mutlu olan kişi kalıyor.
Gözyaşlarımın her bir damlasında yalvarışlarım vardı benim.
-GEL N'OLURSUN.
-SEV BENİ N'OLURSUN.
-GÖR BENİ N'OLURSUN.
Çok şey anlatıyordu gözümden akıttıklarım ama sen o akan yaşları , olanları bile bile hiçe saydın beni.Hiçe saydın o mutlu günleri.O günlerin yalan olduğuna inanamıyorum. İnanmak istemiyorum.
Bir insan bir insana hiç o kadar içten sarılır mı? Hiç o kadar sevdiğini iliklerine kadar hissettirir mi?
Bu kadar usta bir yalancı olamazsın. Sen yalancı bir aşık olamazsın . Sen benim Aytenli'msin.
Bakıştığımız ay'ın bir parçasısın.
Saatleri , günleri , haftaları , ayları zar zor sensiz geçirdim ben.
Hepsinde sen vardın seni hayal ettim ben , o hayallerle yıprandım. Yıprandığımı bir tek benim görmem kıvranıştı.
Artık hayal de etmiyorum . Çünkü bütün ihtimalleri düşünerek yok ettim.
Artık hayalimizi ben seninle kurmak istiyorum. Geceleri o sarılarak uyuduğum yastık sen ol istiyorum.
O parfüm kokun yerine boynunu koklayayım istiyorum.
Ben artık bizi istiyorum sevgilim...
