06.20

7 3 0
                                    


 Çağan Şengül - Yalnızlığa Döndüm Yüzümü

Seni kaybettikten sonra anladım zamanın akan son kan damlası olduğunu. Bir insanın hayata tutunabileceği o son damla.

Ben o son damlayı sanki defalarca kaybedercesine can verdim uğruna.Akan son damlalarıma tampon yapmak yerine , niye daha bi bitirdin beni.

Gözümü dolduran , elimi kalbime götüren her şeye ben senin adını verdim.

Canım yandığında sen dedim , üzüldüm sen dedim , hata yaptım sen dedim. Sen bende ki her yaraya denk iken niye ben senin bir zaman dilimine bile sığamadım..Ahh büyümek biraz da ziyan olmakmış.

Bazen seni unutmak, içimden söküp atmak istiyorum.Keşke yanımda olsan. Çünkü uzakken , hiç yokkenden daha da yakınsın bana.Herşey güzelken daha da kötüdür. Bunu sen öğrettin bana. Benim hayatım o gözlerinde ki boşluktu kayboldum gittim işte. İstesen gözlerini fener yapıp bulamazmıydın beni?

Niye istemedin ? ya da pardon *Neden oluru var gibi gösterdinde beni hayatın olmayışına sürükledin.

Neden hayatımı bana zindan ettin Aytenli'm. Gecem gardiyanım odam hapishanem.

İnsanların bana göre üç acı evresi var ;

Ağlatacak kadar olan acı , ağlayınca geçen acı ve ağlayamayacak kadar olan acı işte sonuncusu ve en beteri.

Ben son evreye geldim galiba acımı yutup susuyorum. Sonra diyorum ertesi gün benim neye canım sıkıldı da neşem yok. İçimde ki acımı dışarı kusamıyorum kurtulamıyorum ne acımdan ne de senden sevgilim.

Yoruldum. Yoruldum ve hiçbirşeye değmedi.

Ama yine de canım acıdıkça açıp fotoğraflarına bakıyorum. Yaratan beni islah etsin.

Seksen yaşında ki alzaimer olan aşık bir kadın gibiyim , her şeyi unutmuşum ama birtek seni unutamamışım. Kalmışsın dün gibi beynimde ki haznemde.

Tek bildiğim senden bana kalan , ben olmayan bir ben.

*Yarım kalan bir ben.


Sayfalarım aşk kokuyor.

Gözlerim de yaşlarla dolaştım sayfalarca.

Bunlar senin için birer değersiz sayfadan başka bir şey değil ,peki ya benim için? Her ikimizde insanız mutlu olmak hakkımız , senin içinde fırtınalar yok peki ya benim içim?

Zamana bırakmayıda zamanla bıraktım. Olan o son damlama olsun.

Herkesi herkes sanıyorum da bir seni herkes sanamıyorum.Herşeysin ama herkes değilsin sevgilim.

Hiçbirşey yolunda değil sen yolundasın yolunu kaybet yoluna ben çıkayımda yolumuz olsun.

'Demir olsam çürürdüm , toprak oldum da dayandım.' demiş Yaşar Kemal.

Acıyı bir süre sonra hissetmiyor insan. Düşün Aytenli'm. Ateşin üstündesin yürüyorsun yanıyor ayakların ama sonrasında hissetmiyorsun. Alışıyorsun ve hislerin yok oluyor.Yolu devam ettirip yürüyemiyorsun ama acıyı da hissetmiyorsun. Belki o an iyi gelecek esintiyi , soguk suyu bile hissetmiyceksin.Devamı nasıl olur devam edermi bilemem ama acıyı ve acıyı yaşatanı unutamazsın.

Hayatın değerini hayattayken anlamak istiyorum.

İşte bir de ben vardım yanıp yanıp kül olmayan.

       birde SEN vardın ateşime har olan...

AYTENLİ'YE MEKTUPLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin