Baya oldu yüzünü canlı kanlı görmeyeli. Yüzüne hasret kaldım.
Geceleri yatarken Allah'ım çok özledim bari rüyamda göreyim diyorum. Artık rüyalarımada gelmiyorsun.
Bir mücizene hasret kaldım küçük bir mücize istiyorum .
O mücize her şeyi düzeltmese bile yüzümde bir tebessüm olsun. Gülmiyeli çok oldu sevgili.
Küstürdün dudaklarımı ne konuşur ne güler oldu.
Ben küstüm kırıldım hayata sensizliğe katlanamaz oldum. Kollarımı bağlayıp bekler oldum.
Neyi beklediğimide bilemedim.Umudum kalmadı senden yana. Tükettin içimdeki bütün ihtimalleri , her şeyi.
Sadece sana olan duygularımı tüketemedin.
Etrafımda benden ve yalnızlığımdan başka kimse kalmadı kollarımı bağlayıp küstüğümden bu yana herkes uzaklaşır oldu benden.
İstemediler bu halimi katlanamadılar bana. Kaldım yine bir tek başıma .
Dayanağım yok dert ortağım yok zaten ailem benden bi haber.
En kötü yılım bu benim.
Her saniyesinde katmer katmer değersiz hissediyorum kendimi ve aldığım o havayı.
Bu hayatı yaşamaya mecbur kılındım.
Bende istemiyorum böylesine yıkık bir dünyam olmasını ama sen gittiğinden bu yana hiçbirşey olduğu gibi kalmadı.Hiçbir çicek kokmadı , hiçbir çocuk gülmedi , hiçbir çikolata ve müzik tat vermedi.
Hani bir düzen varya ;
Çayı şekerli içmeye başlarsın ve artık o çayı şekersiz içemessin tat vermez bir yudumuna katlanamazsın. Tekrar şekersiz içmeye başlamak için uzun süre boyunca şekeri azar azar azaltman lazım.
O çay benim hayatım o şeker de sensin. Bir kere kullandım seni aldım hayatıma ve daha bırakamıyorum sensiz hayat çok acı geliyor.
Alışılabilir mi ?
Evet
Ama zor. Ya çayı birdaha içmeyeceğim yada acı gele gele o çayı içeceğim.
Belki bir mücize olarak o şeker gelir o apayrı bir ihtimal.
Bütün kapılar ardına kadar kapalı Aytenli'm keşke bir kapıyı aralık bıraksan.
Bıraksanda bana küçük bir ışık olsa.
İliklerimde hissediyorum o karanlığı , canımı yakıyor . Kalın duvarlı zindanları korkutuyor.
Reva mıydı bu bana ?
Naptım ben sana , naptım ben bu hayata? Yetmez mi bu kadar zifiri karanlık?
