I'll Wait For You

Bk 2- Part 8

Hindi malaman ang mararamdaman ni gino dahil sa ibinalita ng doctor sakanila.. masaya ito ngunit hindi buong-buo dahil nagluluksa pa din ito sa pagkawala ng kanilang kambal ni kiara.. binantayan na muna neto ang kanyang asawa habang nagpapahinga pa din ito..

"Hindi ko alam kung ano ng mangyayare saten paglabas naten dito babe.. hindi ko alam kung paano na tayo ngayon.. wala na yung mga anak naten.. gusto ko na din sanang sumuko.. pero nandyan ka pa.. pipilitin kung lumaban para sayo kiara at para sa magiging anak naten.. mahal na mahal ko kayo ng mga anak naten.. mahal na mahal ko sila kian at gia.. hindi ko din kakayanin to kiara.. pero kelangan pa naten magpakatatag.. para sa pamilya naten.. please.. sana wag kang susuko.. patuloy tayong lalaban para kay kian at gia.." ani gino habang hawak-hawak ang kamay ng nagpapahingang si kiara.. at napatingala ito..

"Kian, gia! Daddy loves you so much! I miss you so much mga anak.. mahal na mahal namen kayo ng mommy nyo.. gabayan nyo kami ni mommy.. gives us strenght para magkaroon pa kami ng rason para mabuhay.. mga anak ko.." ani gino na patuloy na kinakausap ang mga anak habang nakatingala ito sabay ng walang sawang pag agos ng mga luha neto na tila walang kaubusan..

"I love you forever my babies! You're my life babies.. please! If there's anything that i can do para lang bumalik kayo gagawin ni daddy lahat.. mahal na mahal ko kayo.. sana si daddy na lang ang nawala.. hindi kayo.. para na ding pinatay si daddy sa pagkawala nyo.." ani gino habang umiiyak na tila kinakausap ang mga anak sa kawalan nagbabakasakali na naririnig sya ng mga ito.. gusto nyang ipaalam kung gaano nya kamahal ang mga anak.. at sobra itong nagluluksa sa pagkawala nila..

Makalipas nga ang ilang araw ay makakalabas na ng ospital sila kiara at gino dahil mabuti na ang mga lagay neto.. at minabuti nilang pumunta sa kung saan naganap ang aksidente na kung saan kumitil sa buhay ng kanilang mga anak.. dumaan muna ang mga ito para bumili ng bulaklak at mga kandila para sa mga anak..

Nang makarating sila kiara at gino kasama ang kanilang pamilya sa pinangyarihan ng aksidente ay muling naging emotional na naman ang mag asawa at buong pamilya.. minabuti nilang hindi ipatanggal ang nasunog na sasakyan sa kung saan ito.. dahil naniniwala sila na nandun pa din ang mga anak at ayaw nila itong ipatanggal.. para tuwing aalalahanin nila ang mga anak.. ito ang magsisilbing tanda nila..

Lumapit si kiara sa sunog na sunog na sasakyan at humawak dito.. muling inalala ang mga huling sandali nila sa sasakyang iyon bago nangyare ang aksidente.. napaluhod naman si kiara bigla na tila nanghina dahil sa pag alala sa mga anak..

"Kian, gia, i never imagined this to happen.. parang kailan lang nasa sinapupunan ko pa lang kayo.. hindi man ako naging handa nung umpisa pero inihanda ko naman na ang sarili ko sa pagdating nyo sa buhay ko.. first ultrasounds na nakita ko kayo na isang bilog pa lamang at first time kung nadinig ang heartbeat nyo sobrang saya ko.. parang nalulusaw ang puso ko sa saya.. mas lalo na nung dumating na nga kayo sa buhay ko at unang beses ko kayong nasilayan at narinig ang unang pag iyak ninyo .. sobrang saya ko ng mga panahong iyon mga anak.. parang musika  sa tenga ni mommy yung unang pag iyak ninyo.. wala man si daddy niyo sa tabi ko ng mga panahong iyon alam ko ganun din ang mararamdaman ni daddy.. mga anak ko.." panay ang hagulgol ni kiara habang inaalala ang mga anak simula unang dumating ito sa buhay niya..

"Hindi man naging madali para kay mommy yung biglaang pagdating nyo pero kinaya ko lahat ng pagsubok at hirap para maibigay sa inyo lahat ng pangangailangan nyo.. hindi man lahat naibibigay ni mommy lahat ng gusto nyo.. pero lahat ng pangangailangan at lahat ng pagmamahal ni mommy binuhos ko sa inyo mga babies ko.. sobrang mahal na mahal ko kayo mga anak.. miss na miss ko na kayo.. yung mga yakap at halik nyo kay mommy.. wala ng sasalubong kay mommy at daddy pag uuwi galing work.. wala ng yayakap at maglalambing kay mommy at daddy.." at humagulgol lang ng sobra si kiara.. hindi pa din neto matanggap ang pagkawala ng mga anak neto..

"No one will ever feel a bigger grief, than me and your dad.. we lost you so soon.. I don’t need anything in this world, but to see your lovely face once again.. You left us too soon, kian and gia.. we will keep the memory of both of you alive and we’ll never stop being angry at life for driving us apart.. i hope that wherever you are, angels are by your side, keeping you both safe.. i cannot bring you back, but i hope mommy can.. mommy can pray that you are smiling in heaven, knowing that your mommy and daddy loves you always.. kian and gia, i will never forgive myself for not being able to protect you when you needed it the most.. i miss you every day, and my heart is broken forever.. As your mom, losing both of you meant losing a piece of my soul for good.. i will keep praying that you are now safe from harm and smiling once again.. you are forever missed, my babies.. this emptiness i feel will never go away, but mommy will try to find comfort in knowing you cannot be harmed again.. i pray to god to bring you back.. i hope someone will tell me that i'm just dreaming.. that i'm just having a bad dream.. but i know my prayers will be in vain.. kian and gia always want you to know that mommy misses you every moment of the day.. i try hiding my pain from everyone, but at night i think of your sweet face, and i wonder why death was so selfish to take you away.. i miss you, my babies.. kian and gia.. mommy loves you so much!" Ani kiara at patuloy lang ang hagulgol.. itinayo naman na ito ni gino dahil makakasama ito lalo kay kiara lalo na at buntis pa ito..

Nag alay lamang ng panalangin ang buong pamilya at naging emotional sa pinangyarihan ng aksidente.. ngunit kelangan nilang magpakatatag lalo na para sa mag asawa na higit ang pagluluksa sa pagkawala ng mga anak.. wala na atang pinaka mas sasakit pa sa magulang na mawalan ng anak.. tila nakabaon na din ang kalahati ng mga katawan neto sa pagkamatay ng kanilang mga anak..

"Babe?" At niyakap na lamang ni gino ang kanyang asawa at parehas na umiiyak..

"Ayaw ko na ata gino! I can't live without my kian and gia.." ani kiara dito..

"Huuussssh! Don't say that babe.. there's a reason kung bakit nangyare to.. and there's a reason kung bakit buhay pa tayo at naging ligtas yang baby sa sinapupunan mo.. kian and gia won't be happy seeing you like that.." ani gino sa asawa at patuloy pa din ang pagpatakan ng kanyang mga luha.. "i really don't know.. gusto ko na ding mawala.. pero kelangan kung tatagan ang loob ko para sayo at sa magiging anak naten.. god! I missed kian and gia so much.. i always questioned god why us? Bakit saten pa binigay yung ganitong pagsubok.. bakit yung mga anak pa naten? O kaya bakit hindi na lang ako.. kung pwede ko lang ipalit yung buhay ko kapalit ng buhay nila.. sana kunin na ko ni lord.. i feel so empty.. i feel so drained without kian and gia.. i don't know how to cope up with this.. i will never be okay with their loss.. they will be forever in my heart.. aaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhh! God! Whhhhhhyyyy?.." ani gino at sumisigaw dahil hindi na din neto kayang pigilan ang nararamdaman kahit pinipilit netong magpakatatag para sa asawa ngunit hindi na neto maitago ang sobrang hinagpis na kanyang nararamdaman..

Lumapit na ang pamilya nila sakanila para damayan ang mga ito at icomfort kahit papano.. nagdidilim na din kasi at kinakailangan na nilang bumyahe pabalik ng manila.. nakinig naman ang mag asawa sakanilang mga pamilya.. ngunit tila naiwan ang puso't isip nila sa pinangyarihan ng aksidente..