I'll Wait For You

Bk 2- Part 9

Lumipas ang ilang araw ng makauwi sila gino at kiara sa manila ay walang ibang ginawa si kiara kundi ang magkulong sa kanilang kwarto at halos hindi kumakaen.. araw2 din itong bumabyahe papunta sa pinangyarihan ng aksidente at maghapon siyang nag i-stay doon.. minsan nga ay hindi na ito umuuwi at doon na din natutulog.. kaya naman si gino ay labis-labis ang pag aalala sakanyang asawa at sa pinagbubuntis neto.. napapabayaan na kasi ni kiara ang sarili.. kung patuloy na ganito ang gagawin ni kiara hindi malabo na pati ang buhay sa kanyang sinapupunan ay mawawala din.. minsan nga ay nagtatalo na sila.. ngunit mas kailangan sya ni kiara sa mga ganitong pagkakataon at kelangan nyang intindihin ang asawa dahil hindi madali ang kanilang pinagdadaanan.. kaya pilit na lang nya itong iniintindi.. kaya kahit sa trabaho ay hindi makapag focus si gino dahil lagi netong inaalala ang asawa tuwing papasok sya sa kanyang trabaho..

"Hey bro, what's on your mind?" Tanong ni akie sa kaibigan pagpasok neto sa office ni gino..

"It's kiara.. i've been so worried about her.." sagot naman ni gino dito

"Nagluluksa pa yung asawa mo boss.. mas kelangan nyang suporta at pag intindi mo lalo na sa mga panahon ngayon.." ani naman ni argel kay gino..

"I know.. i do understand that argel.. pero napapabayaan na nya yung sarili nya.. nag aalala na ako sakanya.. minsan di na sya umuuwi sa bahay.. dun na sya nag stay sa pinangyarihan ng aksidente.. god! Babae pa din yung asawa ko.. baka mapano sya dun.. buntis pa man din sya sa 3rd baby namen.. kaya kahit gaano ako kapagod from work bumabyahe pa din ako para puntahan sya.. iniisip ko na ngang dun na muna kami kela mommy ei.. para napapanatag yung loob ko pagpumapasok ako.. kaso inaalala ko baka hindi naman pumayag si kiara at mag away lang kami.. dahil mas gusto din nyang umuuwi sa bahay dahil yung sa memories ng mga bata buhay na buhay sa condo.. at sa kwarto ng mga bata madalas dun sya nagkukulong.. kaya minsan dun na lang din ako natutulog sinasamahan ko sya.. hindi sya natutulog.. magdamag lang syang gising umiiyak at tulala.." ani gino kela akie at argel..

"Why don't you ask frankie and diana na samahan or yayain syang lumabas.." sabi naman ni akie kay gino..

"Yeah.. i already did that.. diana and frankie always asking her to go out or sometimes sinasamahan na lang nila si kiara pumupunta doon.. kaso si kiara minsan mas gusto pa din mag isa.. ayaw lumalabas.. hindi ko na nga alam ang gagawin ko sa asawa ko ei.. hirap na hirap na ko mga bro.." tugon naman ni gino rito.. "knowing kiara.. kung ano ang gusto nya.. ginusto nya.. walang pwedeng magdikta sakanya.. even me.. hindi ko kinakaya si kiara.. ayaw ko ng dagdagan pa yung stressed nya dahil mas makakasama pa sakanya iyon.." dagdag pa ni gino rito..

"I don't know bro.. hindi ko na din alam kung anong sasabihin ko.. dahil alam ko sobrang bigat ng dinadala ngayon ng pamilya mo.. lalo na ni kiara.. did her mom knows about this or even her father?" Ani akie..

"No.. hindi ko pinapaalam sakanila dahil ayaw ko na mag alala pa sila kay kiara.." ani naman ni gino

"They should know bro.. baka matulungan ka nilang kausapin si kiara.."-akie

"Oo nga boss.. o baka kelangan magbakasyon muna ni kiara sa japan.. dahil nandito sya mas lalo lang syang nalulungkot dahil sa mga nangyayare.. baka mas makatulong din sakanya na nandun sya kung saan lumaki yung mga bata.." suggestion naman ni argel dito..

"I don't know argel if it could help her.. going back there.. mas maraming memories ang mga bata dun kasama sya sa japan.. baka mas lalo lang madepressed si kiara.. mas lalo syang malungkot dun.. i don't know.. minsan nga feeling ko sinisisi nya ko sa nangyare ei.. kahit hindi man nya sabihin saken.. nararamdam ko parang may pagsisisi sya.. what if hindi nagtapo yung landas namen.. what if di kami nagkabalikan at nagpakasal.. edi sana masaya pa din siya kasama sila kian at gia sa japan.. payapang nabubuhay.. minsan ganun naiisip ko ei.." ani gino na di na naman mapigilan ang di pagluha dahil sa pagkawala ng mga anak..

"Wag kang mag isip ng ganyan gino.. naiisip mo lang yan kasi napanghihinaan ka ng loob.. may mga bagay talaga na dumarating sa buhay naten na di naten inaasahan at masasaktan tayo.. yung tipong iisipin na naten na hindi na naten kakayanin.. hindi ka naman makakamoved on kahit kelan sa pagkawala ng mga anak mo ei.. pero kelangan mong pagpatuloy yung buhay mo kahit wala na sila.. dahil yun ang dapat.. binigyan pa kayo ng diyos ng pagkakataon para mabuhay dahil may purpose pa kayo.. isa na dun ay para maging magulang sa ipinagdadala ni kiara.. kelangan pa kayo ng magiging anak nyo.. kung susuko kayo parehas nagiging selfish lang kayo.. isipin nyo yung bata na nasa sinapupunan ng asawa mo.. pwede pa naman kayong magsimula ulit ei.. atsaka sa tingin nyo ba magiging masaya si kian at gia sa mga ginagawa nyo.. malulungkot yung mga anak nyo makitang nagkakaganyan kayo ng mommy nila.. kung napanghihinaan man ng loob si kiara nadyan ka pa.. ikaw ang magbabangon sakanya.. ikaw ang pinaka kelangan ng asawa mo ngayon.. kaya kahit anung mangyare wag na wag mong susukuan ang asawa mo.. kailangan nyo ang isa't-isa.. kung di nyo naman kaya.. nandyan pa ang mga pamilya nyo na pwede nyong sandalan at pwedeng panghugutan ng lakas ng loob.. o kaya kaming mga kaibigan nyo.. nandito lang kami bro para sa inyo ni kiara.. gusto ko lang naman malaman nyo na hindi kayo nag iisa.. marami kaming nagmamahal sa inyo.." ani akie sa kaibigan na si gino..

"Salamat akie.. i really appreciates what you've just said.. it really means a lot for me.. sa totoo lang.. hindi ko din talaga kakayanin to kung wala kayong dalawa ni argel.. kung wala akung nakakausap at walang nagbibigay ng advices saken.. malaking tulong yung pakikinig nyo sa problema ko at pagbibigay ng payo saken.. pinapalakas nyo loob ko tuwing pinanghihinaan na ko ng loob dahil sa mga pagsubok na dumarating samen ng asawa ko.." pagpapasalamat ni gino sa dalawang kaibigan na si akie at argel..

Nagpatuloy lang ang pang uusap ng magkakaibigan.. hanggang sa nauna ng nagpaalam si gino.. dahil gusto netong maagang umuwi dahil inaalala na naman neto ang kanyang asawa..

Pagdating ni gino sa condo ay wala si kiara kaya naman minabuti netong tawagan ang kanyang asawa..

"Babe? Where are you? Nasa bahay na ako.." Ani gino ng sagutin ni kiara ang phone..

"I'm just here with kian and gia.." tugon naman ni kiara sa asawa

"Okay, i'll just go there.. just wait for me babe okay.." ani gino sa asawa

"Okay.." ani kiara saka pinatay ang tawag..

Agad namang bumyahe si gino patungo kung nasaan si kiara ngayon.. pagdsting ni gino sa pinaroroonan ni kiara ay agad itong bumaba ng sasakyan at nilapitan ang asawa na nakaupo malapit sa nasunog na sasakyan..

"Babe, let's go home.." pag aya ni gino kay kiara at pilit itong pinapabangon..

"Few more minutes please!" Pakiusap ni kiara sa kanyang asawa at nagsimula na namang umiyak

"I missed kian and gia so much babe!" Ani pa ni kiara at tuloy-tuloy na naman ang pagdaloy ng mga luha neto..

"I missed them so much too.." ani gino at umupo na din sa tabi ni kiara at tumulo na din ang mga luha..

"Ayaw kung iwan sila dito.. malulungkot yung mga yun.. lalo na si gia.. gusto lagi nun magkasama kami.. kung nasaan ako nandun lang sya nakabuntot sa akin.. si kian naman basta sisiksik lang din saken pagmatutulog na sya.." ani kiara..

"Namimiss ko na maamong mukha ni kian at gia.. yung mga boses nila tuwing tinatawag nila ako.. yung paglalambing nila saken.. yung pangungulit nila.. yung yakap nila.. mga halik nila.. mga hawak nila.. i missed everything about them.." patuloy na hagulgol ni kiara bakas na bakas ang sobrang hinagpis sa pagkawala ng mga anak neto..

"Minsan naiisip kung sumunod na lang dun kung nasaan man sila ngayon ei.. i love them so much.. to the point that i can't continue my life without them.. i really missed my children.. my only happiness, my only love, my great love, my life!.." tuloy-tuloy na sabi ni kiara kasabay ng tuloy-tuloy na pag agos din ng kanyang mga luha..

"Be strong babe.. don't say that.. magpakatatag ka.. please.. para saken at para sa magiging anak naten.. wag kang mawalan ng pag asa.. nandito pa kami ng magiging anak naten.. kelangan ka pa namen.." ani gino sa asawa na yakap yakap na nya nga mga sandaling iyon ng bigla na lang nawalan ng malay si kiara..

"Babe? Hey babe? Babe?" Ani gino kay kiara habang tinatapik ang mga pisngi neto ngunit hindi ito nagreresponse.. kaya naman dali-dali na netong dinala si kiara sa ospital..