I'll Wait For You

Bk 2- Part 26

"Doc, kamusta na po yung batang lalaki? May naaalala na po ba sya?" Tanong ng ginang sa doctor ng dumalaw ito sa hospital para bisitahin ang mga batang tinulungan nila sa aksidente makalipas ang halos limang buwan na..

"Pasensya na po ma'am.. wala pa din pong pagbabago sa kalagayan neto.. kung sana po ay alam na ang pagkakakilanlan sa mga bata ay malaking bagay po ito para mapabilis ang pagbalik ng memorya neto.. kung makikita nya ang mga magulang magiging malaking tulong po ito para sakanya.." tugon naman ng doctor

"Ganun po ba doc? Hindi din po kasi namen alam kung buhay pa ang mga magulang ng mga bata ei.. dahil ng balikan po namen sila noon ay wala na po sila.. dinala na daw po sa hospital.. pagbalik naman po namen dito ng araw din na yun wala naman pong ibang naidalang pasyenteng naaksidente dito maliban sa dalawang bata.. pagbalik po namen doon ay sumabog na po ang sasakyan ng mga ito.. pero nasisiguro po kaming nailabas muna namen ang mag asawa bago ang pagsabog.. inuna lang po talaga namen dalhin sa ospital ang mga bata at babalikan na lang sana namen ang mag asawa matapos madala ang mga anak.. ngunit wala naman na po kaming naabutan ng pagbalik namen sa pinanggalingan ng aksidente.. hindi naman na kami hinayaan makapagtanong ng mga pulis sakanila at pinalayo na kami ng nagsasagawa na ang mga ito ng kanilang imbestigasyon.. marahil akala po nila ay nakikiusyo lang kami.. ni hindi man lang po kami hinayaan magsalita ng mga pulis ng pagkakataong iyon.." pagkukwento ng ginang sa nangyare ng araw na dinala nila ang mga bata sa hospital

"Baka sa sumunod na hospital nila dinala ang mga magulang ng mga bata kaya hindi niyo sila nakita dito.." ani ng doctor

"Marahil ganun nga po ang nangyare.. meron pong nagpupunta sa pinangyarihan ng aksidente pero hindi kami nagpapang abot.. nung mga nakalipas na buwan nga po ay may nakita ang asawa ko na tatlong babae na nagkataong nandun ng bumalik ang asawa ko doon nag babaka sakali ngang makita dun ang kaanak ng mga bata.. ngunit ng lalapitan na daw po nya ang mga ito ay yun na ang tumawag ako sakanya at ibinalita ko ang pagsiseizure ng batang lalaki kaya dali-dali na daw po syang bumalik dito sa hospital kaya hindi na nya nakausap ang mga ito.." ani pa ng ginang..

"Paano mo nasabi na may nagpupunta sa pinangyarihan ng aksidente kung hindi naman pala kayo nagpapang abot?" Tanong ng doctor

"Dahil palagi po naming nakikita na pinagtitirikan ng kandila at bulaklak tuwing pumupunta kami madalas bago ang nakikita namen na bulaklak na nandoon.. marahil po ay binibisita ito ng kanilang mga kaanak at binibigyan ng bulaklak at pinagtitirik ng kandila.." tugon ng ginang..

"Doc, bakit hindi po ipakita sa bata yung batang babae na nasa icu? Baka pagnakita po nya ito ay may maalala sya?" -ginang

"Iniiwasan lang po namen na baka magkaroon ng trauma ang bata lalo pagnakita nya ang malubhang kalagayan ng kanyang kapatid.. hindi naman naten sya pwede pilitin ipaalala ang mga nakaraan nya.. kusa naman itong babalik.." ani naman ng doctor

"Ganun po ba doc? Sige po.. magtatanong na lang po kami sa kabilang ospital kung may mag asawang tinakbo mula sa pagkaaksidente doon 4 months ago.. baka sakaling may record sila ng nga magulang ng bata para maipaalam na sa mga kaanak neto ang kalagayan ng dalawa.. marahil matagal na nilang hinahanap ang dalawa.." ani ng ginang sa doctor..

"Hindi po maaring magbigay ng kahit anong impormasyon ang mga hospital ng kanilang mga naging pasyente.. nakapaloob po to sa rules and regulations ng bawat hospital at sa patient bill of rights.. kaya malabo pong may makuha kayong impormasyon tungkol sa mga magulang ng bata kung magbabakasakali kayo sa hospital.." ani ng doctor dito..

"Ahh.. sige po pala doc.. babalik-balikan na lang namen yung pinangyarihan ng aksidente magbabakasakali na matsempuhan namen ang mga dumadalaw rito.." ani ng ginang

"Ahh.. sige po.. mauna na po muna ako.. dahil may titignan pa akung pasyente.." paalam ng doctor..

Matapos makipag usap ng ginang sa doctor ay pinuntahan na neto ang batang lalaki sa kanyang kwarto.. nakalabas na ito ng icu at nailipat na sa kwarto dahil maayos naman na ang lagay neto.. maliban sa pagkakaroon neto ng amnesia.. maari na din mailabas ang bata ngunit hindi naman nila alam saan ito pupunta.. kaya napagdesisyunan neto na pag makakalabas na ito ay pansamantala na muna nila itong iuuwi sakanila habang lubusan pang nagpapagaling at hindi pa bumabalik ang kanyang memorya.. pagpasok ng ginang sa kwarto ng bata ay naabutan neto gising ang bata at tila kumakanta gamit ang ibang language..

"Daremo ga kidzukanu uchi ni
Nanika o ushinatte iru
Fu to kidzukeba anata wa inai
Omoide dake o nokoshite
Sewashii toki no naka kotoba o ushinatta
Ningyou tachi no you ni
Machikado ni afureta noraneko no you ni
Koe ni nanra nai sakebi ga kikoete kuru

Moshimo mou ichido
Anata ni aerunara
Tatta hitokoto
Tsutaetai arigatou..
Arigatou.." kanta ng batang lalaki habang napapaluha na ito.. kaya naman tukuyan ng pumasok ang ginang para puntahan ang bata..

"Hey.. how are you? Why are you crying? Are you okay?" Sunod-sunod na tanong ng ginang sa batang lalaki

"I missed my mom.. i remember her with the song i just sang.. but i can't recognized her face and even remember her name.. i wanna see my mom, miss.." ani neto sa ginang at patuloy ang pag iyak..

"I know your mom misses you too.. don't pushed yourself to remember easily.. in time your memory will get back.. just take it slowly.. you have a sister here.. you want to see her? Maybe pit could help is you saw her.." T?ani ng ginang sa batang lalaki.. alam neto na hindi muna ito inaallow ng doctor na ipakita ang kalagayan ng kapatid sakanya ngunit ito lamang ang tanging paraan baka sakaling unti-unti ng maibalik ang memorya ng bata..

"Where is she?" Tila excited na tanong naman ng batang lalaki sa ginang..

"She's still in the icu and she's still in comma.. she hasn't recover yet from the accident unlike you that your doing fine.." ani ng ginang dito..

"I want to see her.. i want to see her miss.. please.." pakiusap ng bata sa ginang

"Okay but you need to composed yourself first.. you need to stay calm.. because doctor thinks that maybe if you see your sister in that situation you might get in trauma.. are you sure your ready to see her?" Ani ng ginang dito

"Of course!.." tugon naman neto..

At inilipat na nga neto ang bata mula sa kama papunta sa wheelchair upang dalhin sa icu at masilip ang kapatid neto..

Pagpunta sa icu ay nakiusap ang ginang na ipakita sa bata ang kanyang kapatid.. naawa naman ang nurse na nagbabantay kaya hinayaan na nya ito..

"Pero ma'am sandali lang po ahh.. hindi po kayo pwedeng magtagal sa loob.." ani ng nurse sa ginang

"Oo miss.. salamat.." ani neto sa nurse at tinignan din naman ito ng batang lalaki

"Thank you miss" pagpalasalamat din neto sa nurse

Pagpasok nila sa loob ng icu ay unti-unti ng nagpatakan ang mga luha ng bata.. sinusuri netong maigi ang batang babae sa kanyang harapan.. at tinitignan mabuti ang mukha neto.. pinakiusapan neto ang ginang na ilapit sya sa kama ng kanyang kapatid.. at ginawa naman ito ng ginang.. hinawakan niya ang kamay ng kapatid at kinausap ito..

"Please wake up.. I don't remember anything.. and i need you to remember.. part of me saying that you're very special to me and we're used to be so close.. even if i can't totally remember you.. i can feel that i really loved you in my heart.. what happened to us? Where's our mom and dad? I keep remembering mom.. but i can't remember her name and her face is blurred in my mind i can't recognized her face same thing with dad.. i see you and me.. walking home while holding hands.. and we're playing.. i can see you playing with your toys.. you like barbie dolls and you had this own kitchen toys.. but that's the only thing i can remember.. just you and me alone.." natigilan ang batang lalaki at pumikit ng madiin tila may pilit na inaalala at ng idilat neto ang kanyang mga mata..

"Oh my god! Gia?!!?"