𝐉𝐔𝐍𝐆𝐊𝐎𝐎𝐊 İ𝐋𝐄 𝐇𝐀𝐘𝐀𝐋 𝐄𝐓 𝟑

13. BÖLÜM "BANGTAN'IN KIZI"

#Taehyung - Someone Like You

"Her gecenin bir sabahı olduğunu, her olumsuzluğun ardından gelecek olan olumlu cevaplar olduğunu bilir."

13. Bölüm "Bangtan'ın Kızı"

Tüm gece boyunca gözüne zerre uyku girmemişti. Zerre... Göz yaşlarını akıtmıştın, kendi hatan olduğunu kabul etmiştin. Ama sen yine de uslanmazdın.

Jeon görülecek dedin ve O, görülecekti.

Yoongi'ye belki fazla haksızlık yapmış olacaktın, ama sevgin, ona olan özlemin, hissettiğin pişmanlık duygun oldukça fazla ön plandaydı.

Zaten saat altıydı. Üyeler tekrar uykuya dalmıştı. Pelin'de öyle. Sen tavana bakarak göz yaşı akıtıyordun.

Onun pembemsi dudaklarını düşündün. Güldüğünde görünen mükemmel dişlerini, simsiyah gecenin sindiği saçlarını, okyanus kokusunu, kahve gibi olan, yudum yudum içesinin geldiği o güzel gözlerini, oldukça yakışıklı oluşunu düşündün.

Özlemiştin. Hem de çok.

Suçlu hissediyordun. Onu buna zorlamak istememeliydin. Orada, o an, o saniye, tartışmamalıydın onunla. Belki karşıdaki araçta suç vardı. Ama bu, senin kendini suçlu hissetmene bir engel değildi.

Saat dokuza doğru gelmeye başladığında serumun çıkarılmıştı. Yatakta öylece oturuyordun. Kırılan telefon ekranından çekildiğiniz resimlere bakıyordun. Göz yaşların durmuyor, Jeon'um diye fısıldıyordun.

Ah bir boynuna atlayabilsen! Ah bir saçlarını koklayabilsen! Nelerini vermezdin...

"Daha fazla ağlama Y/N,"dedi bir ses. Başını o yöne doğru çevirdiğinde Hoseok'un bakışlarını üzerinde gördün. İrkilmiştin.

Hoseok ayağa kalktı ve yatağına oturdu. Elleriyle göz yaşlarını sildi ve omzunun önüne dökülen saçları geriye ittirdi. Gülümseyerek baktı gözlerine, "Kaç dakikadır seni izliyorum. Ama sen dakikalardır ağlıyorsun. O ölmüş gibi davranma artık,"dediğinde yutkundun.

"Elimde değil,"diye fısıldadığında Hoseok gözlerini kırpıştırdı. "Benim şuan ne hissettiğimi sana tanımlayayım mı?"dediğinde cevap vermedin. Hoseok bunu bir cevap olarak kabul etti, "Onunla altı yıl boyunca birlikteydik. Grubun Maknea'siydi. Deli doluydu. Başarılıydı, azimliydi. Onun her hâlini gördüm. Acısını, tatlısını, gülüşünü, ağlayışını... Her hâlini. Ben şimdi onu göremiyorum. Ve hiç görmediğim, berbat bir halde. Yatakta, hareketsiz yatıyor. Benim altı yıldır gördüğüm o yerinde duramayan çocuk, şimdi hareketsiz. Yatıyor. Şuan acayip ağlamak istiyorum. Zamanın akmadığını hissediyorum. Ama bir umut var. Görüyorum. Ona tutunuyorum. Ve susuyorum,"dediğinde burnunu çektin.

"O yüzden senin asıl şimdi güçlü olman gerekiyor. Ağla, ağla nereye kadar? Eğer Jungkook seni böyle görseydi, ne hissederdi? Bunu hiç düşündün mü? Eğer gözlerinin şiştiğini, ağlamaktan sesinin kısıldığını, yorgun bir halde olduğunu görseydi sana kızmaz mıydı? Peki ya neden hâlâ ağlamaya devam ediyorsun? Siz neler neler yaşadınız. Bu sizin için bir nokta olmalı. Ve her gecenin bir sabahı olduğunu unutmadan, gerçeklere tutunarak ilerlemelisin. İnan bana, o zaman bir damla yaş akıtmayacaksın,"dediğinde başını salladın.

"Teşekkür ederim Hyung. Bunu deneyeceğim,"dediğinde Hoseok gülümsedi ve uzanıp saçlarından öptü. "Bu güzel bir şey,"dedi ve geri çekildi.

"Acıktın değil mi? Ben sana bir şeyler getireyim,"diye ayağa kalktığında bileğinden tuttun. Yüzünü sana döndü şaşkınca. "Gerek yok, gerçekten. Hem ben iyiyim. Kantine inip bir şeyler yiyebilirim,"dediğinde Hoseok başını iki yana salladı. Hemen konuştun ve konuşmasına izin vermedin. "Gerçekten. İyiyim. Hem, serumumu da çıkardılar. Söz, yemek yedikten sonra doktora görüneceğim,"dediğinde Hoseok duraksadı. Sonra gözleri yatakta beraber yatan üyelere kaydı.