The Game Called Love

Chapter 20: Miss na miss kita.

TGCL ( CHAPTER 20 : MISS NA MISS KITA. )

Hi exo-l's /fandom hug/ ub ko si Luhan and yeah, im still hurting. Sorry kung sobrang lame. Fresh wounds, time boils the rain tho.

Athena Anne Perez.

Wednesday pagkatapos nang klase pinatawag kaming varsity team sa gym.

"Okay team, as part of your training kase malapit na yung finals. We'll be going to Bulacan. We'll be staying there for 3 days. We'll be leaving on Friday and we'll arrive back home at Monday. So pack up team and get ready. See you and goodluck."

9:30 na nang makauwi ako galing training tapos pag uwi ko pa naabutan ko sa bahay si Marco.

"Oh gabing gabi na ah, bat nandito ka pa?" Dumiretso ako sa ref para kumuha nang 2 can nang pineapple juice at hinagis ito sa kanya sa sofa sabay upo sa tabi niya.

"Hinihintay kase kita, ganto ka ba talaga kagabi umuuwi?"

"Nope, nag over training lang ako tas kinausap pa kami ni Coach, aalis kami sa friday."

"Saan kayo punta?" Kunot noo niyang tanong.

"Bulacan, training camp siguro. Monday pa balik namin."

"Pwede sumama?"

"Ayako nga."

"Ge, may 3G ka naman diba?"

"O baket?" pagtataka ko.

"Facetime tayo parati, tas buksan mo yang gps mo. Tetext at tatawagan kita every 2 hours pag di mo sinagot mapipilitan akong sumunod dun sa ayaw at sa gusto mo."

"Muka ka namang tatay, kainis." Bulong ko.

"Nag-aalala lang ako sayo." sagot niya nang hinawakan ang magkabilang balikat ko. "Mahal kase kita."

"Masyado mo kong binebaby, kulang na lang iduyan mo ko, nakakainis. Kaya ko na kaya sarili ko." pagtataray ko.

"Kahit na kaya mo sarili mo, usapan ay usapan. Subukan mong labagin ang usapan magugulat ka na lang nandun na ako sa Bulacan, yakap yakap na kita."

"Bahala ka dyan, uwi na!" At tinutulak-tulak siya palabas.

"Mamimiss kita."

"Dun ko ata naitapon yung pake ko." Sabay turo ko sa labas nang gate.

"Matulog nang mahimbing, mahal na prinsesa. Papakasalan pa kita."

*******

"Nak, alas-3 na. Tayo na." Pang-gigising sakin ni Mama.

Tumayo ako agad at kinuha yung twalya ko nang tumunog yung phone ko, sa sobrang antok ko sinagot ko lang ito nang di tinitignan yung caller id.

"Hello?"

"Magandang umaga, mahal na prinsesa."

"Sino to?"

"Check caller ID." Nilayo ko sa tenga ko yung phone at tinignan kung sino to nang maaninag ko ang pangalan ni Marco.

"Aga mambulabog ah."

"Di mo kase ako pinatulog, iniisip ko pa lang na di kita makakasama nang tatlong araw di ko na kaya."

"Drama mo. Mamaya na ulit maliligo lang ako."

**********

7:00am nang makarating kami sa Bulacan, di rin ako nakapag-pahinga sa byahe kase panay ang tawag ni Marco, lakas nang loob talaga ni loko. Nanloloko na nambibi-bilog pa.

******

7:30pm na nang natapos ang training, ang sakit na ng katawan ko tas namamahay pa ako.

Nakahiga ako sa kama nang umilaw yung phone ko, akala ko text lang pero nakita kong nagrerequest si Marco nang facetime.

Agad kong sinagot yun kase ayokong mapasugod yun dito, edi lalong bulabog.

"Hello?" Antok na antok na bati ko.

Pikit na ang mata ko nang narinig ko ang boses niyang kumakanta.

"O giliw ko, miss na miss kita. Sana'y lagi kitang kasama."

And then I fell asleep.

_________

A/N:

Thank you sa mga sumosuporta sa TGCL, kahit sobrang cliché niya na, may nagtatyaga parin. Thank you talaga readers.

And please also read Not So Happy Ending. Story yun nang isang friend ni Marco.

Thank you, thank you so mucch. Enjoy♥

Kisses and exo-L's fandom hug,

Lu deer's Bea♥ :(