~Lilianna~
De sweer in het grote huis was.... Nou ja heel erg ongemakkelijk. Overal waar ik liep keken leden van de roedel me aan. Sommigen met respect en sommigen met afschuw. Het enige wat ik wilde was naar huis, maar Caleb liet me niet gaan. Hij volgde me nog steeds en het begon me te irriteren.
Op dit moment had ik hem afgeschud. Hij kwam iemand tegen en begon met hem te praten. Zo kon ik ongemerkt wegkomen en even alleen zijn. Er was alleen 1 probleem. Ik wist niet meer waar ik was. Ik liep naar een deur en duwde hem open.
Ik liep door de deur en kwam uit op klein balkonnetje. Ik liep naar de reling en keek naar de vele sterren. Daarna keek ik naar beneden. Ik keek om me heen om te kijken of er roedelleden in de buurt waren. Daarna keek ik naar beneden om de hoogte in te schatten. Ik stond op ongeveer 3 meter hoogte. Ik keek nog een keer om me heen en ademde diep in door mijn neus. Ik rook geen enkele wolf in de buurt dus niemand wist dat ik hier was.
Ik keek nog een keer naar beneden en sprong over de reling. Ik boog mijn knieën toen mijn voeten de grond aanraakte en een seconde later stond ik op vier poten. Mijn kleren lagen in stukken op de grond. Ik haalde mijn schouders op, huilde naar de maan en rende het bos in. Op weg naar mijn familie.
~~~~~~~~
Niet zo heel lang, maar vanavond komt er meer.
XxLily🌸
JE LEEST
That feeling
WilkołakiAl bijna acht jaar zit ik in het verzorgings tehuis. En nu ben ik eindelijk geadopteerd door een familie uit de USA. Hier begint mijn verhaal 03~04~2014 - 24~12~2014