İntikam Değişimi

BEN ONU ÜZMEK İSTEMEDİM..8.BÖLÜM

BÖLÜMLER GEÇ GELİYOR FARKINDAYIM AMA GERÇEKTEN ÇOK YOĞUNUM İNŞALLAH ANLAYIŞ GÖSTERİRSİNİZ VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM..

8.BÖLÜM

*HATIRLATMA*

K:Of tamam! Birazcık korkuyor olabilirim.

Keremin elini tuttum.Bi dakika ya napıyorum ben? Zeynep kendine gel napıyorsun sen!! Kerem birden beni kendine çekti ve sımsıkı sarıldı..

ZEYNEP

Kalbimin atışları deli gibi hızlanmıştı yine kendime engel olamıyordum..

K:Bence sende uçaktan korkuyorsun.

Z:Y-yok canım.

K:Kalp atışların burdan duyuluyor.

Z:Hıı.

Kerem beni daha çok kavradı..Gözlerimi kapatıp onun sarılmasına karşılık verdim.Bu beni çok güvende hissediyordu..O yanımdayken çok güvende hissediyordum..Ailemi öldürmüştü ama neden bilmiyorum kendimi güvende ve mutlu hissediyordum! Planım bu değildi.Planım Keremin mutsuz olması ve acı çekmesiydi.Benimde uzaktan gülerek izlememdi.Ama olmuyordu ona acı çektirmeye çalışsamda olmuyordu.O acı çekince bende çekiyordum..Hos geldi.

Hos:Kahve ister misiniz?

Z:Olur.

Hos:Sevgiliniz ister mi?

Z:N-ne sevgilisi ya.

K:Bende alıyım.

Kahvelerimizi yudumluyorduk..İkimizde çok sessizdik..Arada göz ucuyla Kereme bakıyordum.Biraz rahatlamış gibiydi..Lensler gözümü acıtmaya başlamıştı..Çıkaramazdım Kerem bilmemeliydi..Saçlarımda kabarıklaşmaya başlamış.Napıcam ben? Ne zaman biticek bu yolculuk!

K:Gözlerin kızarmış.

Z:Hıı şey ya toz kaçtı ondan.

İnşallah inanmıştır.Bu lensleri hemen değişmeliyim..Gözlerim çok yanıyor..Değişmessem Kerem anlardı.Kafamı pencerenin yönüne çevirdim.Lensleri bir çırpıda çıkardım.Yedekleri takacaktım ama Keremin bana dokunmasıyla onları yere düşürdüm.Lanet olsun napıcam!

K:Cansu?

Z:E-efendim.

K:İyi misin?

Z:Hıhı.

K:Niye yüzüme bakmıyorsun?

Bakamam Kerem bakamam..Herşeyi anlarsın.Benden nefret edersin..Benden nefret etmeni istemiyorum Kerem..Benden soğumanı,benden tiksinmeni istemiyorum..Sana bunları yaptığım için her ne kadar intikam alacağım diye mutlu olsamda bir o kadar da pişmanım.Ben ne zaman böyle acımasız birisi oldum diye düşünüyorum bazen.Ben bu olamam diye düşünüyorum.Ben bu değilim herşeyi söylemeliyim diye düşünüyorum ama olmuyor işte yapamıyorum.Belkide şimdi sana baksam anlamazssın beni unutmuş olabilirsin.Yada dönerem anlarsın buda beni hala unutmadığın anlamına gelir..Derin bir nefes aldım.

K:Bunlarımı arıyorsun?

Kerem lensleri elime yerleştirdi..Hemen taktım ve ona geri döndüm.

Z:Teşekkür ederim.

"Sayın yolcularımız uçak birazdan iniş yapacaktır"

Anonsun gelmesiyle birden irkildim.Çünkü Keremin gözlerine odaklanmıştım.Gözlerinin rengi hiç böyle olmamıştı..Koyu ve açık arasında gidip geliyordu.Sanki pişmanlık ve korku vardı..Uçak iniş yapıyordu.Hafif sarsıldık Kerem gözlerini sıkıca kapadı.Şuan ona sarılıp teselli edebilirdim.Ama yapmamalıydım.Ona her yaklaştığımda nefretim yok oluyordu.Nefret sevgiye dönüşüyordu.Eğer buna izin verirsem yeniden ona aşık olabilirdim.Nefretimin sevgiye sevgimin aşka dönüşmesine izin vermeyecektim..Bu olmayacaktı..O benim ailemi öldürdü.Beni hiç sevmedi..Kereme yakınlaşmak istediğimde bunları düşünüyordum biraz olsun isteğimi azaltıyordu..Uçak iniş yaptıktan sonra havaalanından bir taksiye atladık ve Keremle otele doğru yol aldık.İkimizde tek kelime etmemiştik..Otel gerçekten mükemmeldi..Saray gibiydi..Otellerdende nefret ediyordum..Çünkü bana Kerem'i hatırlatıyordu.