KÖRDÜĞÜM

BÖLÜM 13

'Ben panzehiri olmayan bir zehirim."

'''

"Gerçekleri öğrenecek kadar güçlüysen bekle. Sadece bekle yakında tüm gerçeklerle karşında olacağım......!" Yazıyordu mesajda Muhammed Emin şok olmuş bir şekilde masadan uzaklaştı. Mesajın geldiği numarayı defalarca aradı ama numara artık kullanılmıyordu. Polis arkadaşını arayıp numarayı araştırmasını istedi ve tekrar masaya döndü.

"Ne oldu lan bir problem mi var?" diye sordu Orhan endişeyle.

"Yok önemli değil. " dedi Muhammed Emin yerine otururken.

"Evet anlatın bakalım tanışma hikayenizi." diyerek sorusunu yineledi Muhammed Emin'in arkadaşı. Muhammed Emin ve Asi birbirine bakıp sustu. Kısa sessizliğin ardından Asi  anlatmaya başladı.

"Çok klasik bir hikaye aslında. Ben bir gün marketten aceleyle eve giderken karşıdan hızla gelen arabayı son anda fark ettim. Kaçacak yerim kalmamıştı gözlerimi kapattım ve ölmeyi bekledim ama bir anda kendimi bir adamın üstünde buldum. Tabi ki tahmin edeceğiniz üzere o adam Muhammed Emin. Beni ölümden kurtarmıştı kalbim deli gibi atarken Muhammed Emin bana kızmakla meşguldü. Dakikalar sonra nihayet kendime geldiğimde teşekkür ettim ona ama o tok bir sesle teşekküre gerek olmadığını bundan sonra yanımda biriyle sokağa çıkmam gerektiğini söyleyip gitti. Sonra çok aradım onu defalarca o sokağa gittim işte tesadüf bu yıl tekrar aynı yerde karşılaştık ve yıldırım nikahıyla evlendik. " dedi Asi sonlara doğru kafasını eğmişti her yalan söylemek zorunda kaldığında yaptığı gibi.

"Vav çok romantikmiş ilk görüşte aşk." dedi Muhammed Emin'in arkadaşı.

"Yok bizim ki ilk kavgada aşk." deyince Asi, masadakiler gülmeye başladı.

Dans şarkısı çalmaya başlayınca masadaki herkes dansa kalktı. Masada bir tek Muhammed Emin ve Asi kalmıştı. Orhan bunu farkedince masaya dönüp. "Hadi kardeşim dansa kalkın." dedi itiraz etmelerine fırsat vermeden Muhammed Emin ve Asi'nin ellerinden tuttuğu gibi piste çıkardı.

Yavaş adamlarla birbirlerine yaklaşırken ikisininde kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.

"Öyle uzak ki yerim uzakları aşıyor
Bütün özlediklerim benden ayrı yaşıyor.
Ya her şeyim ya hiçim sorma dünya ne biçim
Bir kördüğüm ki içim çözdükçe dolanıyor"

Şarkı sözleri kalplerine ulaştığında ürkekçe birleşti gözleri. "Bütün özlediklerim…" diyordu şarkıda sanki onları anlatıyordu. Gözleri birbirine hasretti kalpleri birbirine hasretti ve elleri hasretti birbirine. Önce elleri giderdi hasreti. Elleri kavuştuğunda ise artık ikiside orada değildi. Belki bir deniz kenarında çıplak ayakla koşuyor belki de günbatımını izliyorlardı. Şu an bulundukları yer ve zamandan çok fazla uzaktaydılar. Farketmeden o kadar yakınlaşmışlardı ki Muhammed Emin belki de ilk kez kalbini dinleyip Asi'yi kendine doğru çekti. Nefesleri birbirine karışmıştı. Asi usulca başını Muhammed Emin'in göğsüne bastırdı. Bu dünya da sahip olmak istediği tek şeyin atışını ilk kez bu kadar yakından hissediyordu Asi. Dans hiç bitmesin müzik hiç susmasın istiyordu. Dakikalar geçti müzik sustu her şey yine eski haline döndü.

🪢

Gece bitmiş herkes arabalara binip eve doğru yol almıştı. Araba eve doğru yol alırken ikisi de  sessizdi. Sessizliği bozan Asi oldu. "Muhammed Emin biliyor musun bugün neyi farkettim?" diye sordu. Muhammed Emin cevap vermese dahi konuşacaktı Asi.