Nang Dahil Sa Neargroup

Chapter 1

Chapter 1: Neargroup

Ako nga pala si Samantha Soberano, tambay lagi sa neargroup.

Nakita kolang kasi to sa fb so na curious ako nag try ako marami akong nakachat yung iba ang bastos, jowang jowa na bess, trip ka, wala lang kausap at hanggang sa nakilala na kita ikaw yung tipong tao na mabait at may respeto sa babae sama mo narin na madaldal ka.

Simula nun Araw araw na kami magkachat. Hindi ako yung sobrang daldal na laging may topic pero pagdating sakanya ang dami ko nakwekwento. Kung ano ginagawa ko dito sa bahay pati sa school kinukwento kopa ewan ko pero nasanay nakong i kwento  lahat ng nangyayari sa buhay ko dahil may tiwala ako sakanya .

Walang araw na hindi niya ako napapasaya sa simpleng bagay o kwento lang napapasaya na'ko.

Akala ko nga nung una bakla ito eh. Kasi grabe ang daldal niya parang hindi na uubusan ng topic kaya ako nahawa na'ko sa kadaldalan niya char.

Kahit na hindi pa kita nakikita ang gaan ng pakiramdam ko sayo.

Hanggang sa sinabi mo sakin name mo sa fb at ako naman si dakilang stalker mas mabilis pa kay flash mag search char

so yun na nga dahil taghirap si ate girl free data lang ako at tamang browser lang muna bes bukas nako mag papaload, Imbis na timeline ang mapindot ko add ang napindot ko ang tanga ko talaga hays bayaan mona nga.

Calix Mercado accept your friend request

Hays

Kinakabahan ako pano kung sindikato pala ito?  unfriend konalang kaya pero parang kinder pa siya dito sa dp niya.

Bata ba nakakachat ko? Nako niloloko lang ata ako eh.

Syempre kailangan ng safety first kasi kahit na naguusap kami pero kinakabahan parin ako alam mona.

Neargroup

NG: uy end na natin

Me: sige

End

Hindi na nga ako mag ni neargroup last na'to okay nayan.
Tambay naman ako sa fb, biglang may nag pop wag ka ganyan gusto kong tunog eh hahaa

Calix message you

Whatt thee buhay papala to? Char

Calix Mercado

:Woyyyyyy heyyyyy yowwww

:hiiiiiiii

:huyyy ang tahimik moooo

Nyemas ang daldal naman nito tinalo pa babae

Me: ang jingayyy

: hahahaha

: so hii

Me: hi din

Habang tumatagal naging komportable na kami sa isat isa.

Yung tipong pati problema mo sa bahay at sa school nasasabi ko sakanya kasi may tiwala naman ako sa kanya at ganun din siya sinasabi niya din sakin mga problema niya.

At lagi kaming nag kwekwentuhan hindi maubos ang kwento bes inaabot na kami ng umaga.

Mga kalokohan namin laging topic hindi kodin maisip na si Samantha na ako mahinhin, tahimik, at walang pake sa iba pero pag nakalabas tinalo pa yung baliw.

Ewan kodin sa sarili ko pero pag nasalabas ako lalo na at kasama ko mga kaibigan ko nako lumalabas yung totoong ako.

Hindi kodin kasi feel pag dito sa bahay parang mas gusto kopang magisa kaya minsan lagi lang ako nasa kwarto ko.  Tyaka marami din nagamit nitong neargroup kaya nag try talaga ako buti at nakilala ko si calix na madaldal char.

*calix*

- may sasabihin ako sayo..

Me: Ano?

-hindi ko alam kung pano sasabihin eh:(

Me: ano nga??

Lokong calix 'to ayaw pang sabihin nagaalala narin ako sakanya.

*calix*

- may sakit ako.

Me: oh sakit lang pala eh haha char

- may sakit ako sa dugo.

Me: weh?

- oo nga.

Me: pano mo nalaman?

-syempre nagpacheck up, pumunta kami kanina kaya nalaman namin.

Me: hala pano yan?

- hindi kodin alam kailangan daw namin pumunta sa china para dun magpagamot.

What?  China talaga?  Bakit dun pa pwede naman dito. Pero nagaalala ako sakanya hindi kona din alam kung ano gagawin puntahan ko kaya siya para naman may karamay siya? Tutal sinabi niya naman sakin kung san siya nakatira and ganun din ako.

Parang ayoko maniwala baka niloloko lang ako nito pero ang seryoso niya ngayon lang siya nagsabi na may sakit siya.

Parang maiiyak ako na ewan pano na siya? Hindi ko alam gagawin ko kasi bata panaman ako eh kung sabihin ko kaya kay mama? Pero papagalitan ako nito dahil nakikipagusap ako sa hindi konaman kilala.

*calix*

- pero okay lang ako haha

Me: bakit ka tumatawa?  Nakuha mopang tumawa sa lagay nayan.

-alangan malungkot ako diba kaya maging masaya nalang.

Me: nyemas ka bakit ka ganyan.

-may sasabihin ako.

Hindi agad ako nakapagreply dahil naiyak nako bakit pa ngayon nangyari yun. Tyaka gagaling naman siya dun diba?

Wala ako matutulong sakanya para sakanya tanging dasal lang.

Nasasaktan din ako sa kalagayan niya tapos naiinis din ako kasi nakuha niya pang tumawa ang lakas niya kung ako yan hindi ko kaya baka habang tumatawa ako nun tumulo na luha ko.

*calix*

-huy

Me: bakit?

- joke lang HAHAHA

me: ang alin? Hindi kanaman nag joke sakin.

- yung sakit ko joke lang HAHAH

me: hah?  Diba nag pa check up ka?

- plinano kolang yun ngayon galing koba?

Me: loko ka calix akala ko totoo alam mo ba nagalala din ako.

- HAHAH naniwala kanaman.

Me: pero seryoso hindi yan magandang biro.

Nakakainis 'to si calix alalang alala nako eh.  Buti hindi konasabi na umiyak ako konti nalang talaga masasabi kona eh pero pasalamat akong umamin agad siya kaya hindi ko nasabi sakanya dahil aasarin niya lang ako.

Kung katabi kolang talaga siya nabatukan kona siya kasi grabe hindi magandang biro yun naiinis ako.

Sayang luha ko minsan na ngalang ako umiyak dito pa sa hindi ko inaasahan.

Madali lang sakanya nasabihin yan pero sakin hindi kona agad alam gagawin ko kung may mangyari sakanya na masama syempre ang layo niya. Hindi panaman ako marunong bumyahe magisa.

Hays puso mo sam grabe talaga nakakainis siya.

Nagpaalam narin ako sakanya na matutulog na'ko dahil late narin naman pero hindi naman ako natutulog ng maaga nag paalam lang ako dahil naiinis ako kaya tumambay muna ako sa wattpad at nagbasa.

Pati mga nababasa ko dito kinukwento ko sakanya. Buti nga nakikinig siya sakin sa mga kinukwento ko sakanya ayun yung nagustuhan ko sakanya pinapakinggan niya muna yung nangyari bago magsalita.

May nabasa nga ako na parang si calix yung lalaki dun eh madaldal din haha.

Tulog na nga ako baka bigla nalang sumulpot si mama edi kinuha phone ko.