ခေတ်သစ် ဧကရီ 👑

Part - 6

Zawgyi

နံနက္ေဝလီေဝလင္းမွာေတာ့ ခ်င္ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ဆိုက္ေရာက္ခ့ဲေလၿပီ...ေရွာင္မီလဲ လွည္းေပၚမွာ တစ္ညလံုး အိပ္လာသျဖင့္ အျပင္က နန္းတြင္း အေစခံတစ္ေယာက္က တံခါးေခါက္၍ ႏွိုးမွပဲ ႏိုးေတာ့သည္။

'မင္းသမီး...မၾကာခင္မွာ ခ်င္နန္းေတာ္ထဲကို ဝင္ေတာ့မွာပါ...အဆင္သင့္ျပင္ထားဖို႔ အရွင္မင္းႀကီးက မိန္႔လိုက္ပါတယ္...'

'ေကာင္းၿပီ...'

ေရွာင္မီလဲ ဝတ္႐ုံေတြကို သပ္ရပ္ေအာင္ ျပန္ဝတ္ ဆံပင္ေတြကိုလဲ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္သည္။ လွည္းျပတင္းေပါက္ကေန အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ နန္းေတာ္ထဲ ဝင္ေနၿပီကို ေတြ႕ရေလသည္။ ခဏၾကာေတာ့မွ လွည္းက ရပ္သြားၿပီး ေရွာင္မီအား ဆင္းရန္ ေျပာေလသည္။ ေရွာင္မီ လွည္းေပၚက ဆင္းလိုက္ေတာ့ အေဆာင္တစ္ခုေရွ႕သို႔ ေရာက္ေနေလၿပီ...ေရွာင္မီ့ ေဘးနားက နန္းတြင္းအပ်ိဳေတာ္က

'မင္းသမီး...ဒါ မင္းသမီး ေနရမယ့္ အေဆာင္ေတာ္ပါ...'

ေရွာင္မီ အေဆာင္ကို ေနာက္တစ္ခါထပ္ၿပီး အကဲခတ္မိေတာ့ အေဆာင္က သိပ္အႀကီးႀကီးလဲ မဟုတ္သလို ေသးေသးေလးလဲ မဟုတ္ေပ...သာမန္အေဆာင္မွ်သာ...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ေနလို႔ရရင္ ၿပီးတာပဲ မဟုတ္လား...

'ေကာင္းၿပီ...ဒါန႔ဲ ခ်င္ဘုရင္ေရာ...'

'အရွင္မင္းႀကီးက ညီလာခံတက္ဖို႔ သြားပါၿပီ...ညက်ရင္ေတာ့ လာခ့ဲမယ္ ေျပာပါတယ္...မင္းသမီးကို အဆင္သင့္ျပင္ထားဖို႔ ေျပာပါတယ္...'

'ဟင္...ဘာကို အဆင္သင့္ျပင္ရမွာလဲ...'

အလန္႔တၾကားန႔ဲ ျပန္ေမးတ့ဲ ေရွာင္မီကို နန္းတြင္း အပ်ိဳေတာ္ေလးက ျပံဳး၍

'မင္းသမီးကလဲ...အရွင္မင္းႀကီးန႔ဲ မင္းသမီးရ႕ဲ မဂၤလာဦးညေလ...'

ေရွာင္မီ မ်က္လံုးအဝိုင္းသားန႔ဲ ဆြံ့အေနမိသည္။ ဘာ...မဂၤလာဦးည ဟုတ္လား...ငါေလး တစ္ခါမွေတာင္ လက္မထပ္ရေသးပဲန႔ဲ ဘယ္နားက မဂၤလာဦးညက ေရာက္လာရတာတုန္း...အဟင့္...ဒီေခတ္ႀကီးကိုေတာ့ ငါ တကယ္ နားမလည္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးေလ...တစ္ခါတစ္ေလက် အနာဂတ္က ငါ့ဘဝေလးကို လြမ္းမိသား...ဒီမွာက အပူအပင္ေတြ တယ္မ်ားသကိုး...