Chapter 8 His place

543 16 0
                                    

Niana POV,

"Uyy!" Sita ko sakanya kanina ko pa kasi siya kinukulit pero hndi niya ako pinapansin gusto ko lang malaman kung ano talaga ang rason niya para pumayag siyang makitira ako sakanya.

"What!?" He asked with annoyance written on his face pero kahit ganun nginitian ko parin siya bawal akong magreklamo baka ma sampal kopa siya dahil sa inis ko at ayaw ko yung mangyari lalo na't makakasala ako kay lord.

"Bakit nga pala nagbago isip mo? Diba ayaw mo nga akong patirahin kasi di mo naman ako kilala you even called me weird girl" Inosenteng tanong ko sakanya pero hndi parin siya nagsalita at tinuon lang ang pansin niya sa daan.

"Dont get me wrong weird girl i just need you to help me kaya wag kang mag assume na may iba pang dahilan" Sabi niya habang nakatuon parin ang mga mata niya sa daan.

Tumahimik nalang ako sa sinabi niya saka pinikit ang mga mata ko inantok ako kaya wala akong magawa kundi ang matulog.

---------------------

"Hoy! Gumising ka diyan" Sigaw nang isang pamilyar na boses kaya napmulat ako ng mata nagulat ako na nasa harap ko na siya ngayon as in face to face habang magkasalubong ang kaniyang kilay.

Pasimple akong napahawak sa bandang dibdib ko dahil parang sasabog na ang puso ko kakatibok halos hndi na ako makahinga idagdag mo pa ang parang pagbagal nang oras.

Kaya mahina ko siyang tinulak saka ako lumabas nang pinto at napahawak ulit sa dibdib ko.

"Anong ba tong nangyayari sakin timigil ka nga!" Mahinang sabi ko sa sarili ko habang hinahampas ko ang dibdib ko para hndi na tumibok.

"Lets go" Sabi niya kaya tinago ko ang mga nanlalamig kong mga kamay sa aking bulsa para hndi halata na hanggang ngayon nanginginig parin ang mga kamay ko.

"This is your room you can call me if you need anything " Biglang sabi niya sakin kaya napatango nalang ako sakanya saka tumalikod sakanya at ngumiti nang palihim.

Hinintay ko muna siyang mawala sa paningin ko bago ako pumasok sa kwarto ko at sinarado ang pinto.

Halos matumba ako sa gulat nang makita ko si brother sa harap ko na pumapalakpak pa.

"Brother naman ei!" Inis na sabi ko sakanya saka ako padabog na umupo sa magiging kama ko.

"Oh? Bakit bawal bang i congratulate ka sa nangyari?" Nakangiti pa niyang sabi saka pinalibot ang mga mata niya sa kwarto ko.

"Hmm so ngayon na nandito kana ano na ang susunod mong plano?" Seryoso niyang tanong sakin saka siya tumabi ng upo sakin napaisip naman ako sa sinabi niya.

"Hndi ko din alam brother siguro mananatili lang muna ako sa tabi niya" Sabi ko nalang sakanya napatango-tango naman si brother pero kahit hndi sabihin ni brother sakin alam kong malungkot siya pero bakit naman?

"May problema ba brother?" Tanong ko sakanya umiwas naman siya nang tingin sakin the reason why i felt something  wrong about him like there's something that i dont know.

"May 93 days kanalang niana mag ingat ka palagi ayokong nasasaktan ka kaya mas mainam na wag kang gagawa nang ikakasakit sa sarili mo" Sabi pa niya saka siya nawala sa paningin ko.

93 days? Nanlaki naman ako nang marealize ko ang sinabi ni brother teka!? Ang bilis naman nang araw hndi ko man lang namalayan.

"Aissshh!" Singhal ko nalang saka ako napahiga sa kama ko.

----------------------

Hndi ko alam kung ilang oras na ako nakatunganga sa kesame na nasa harapan ko ngayon kaya tumayo na ako dahil sa pagkabagot.

Nang maalala ko ang pakpak ko.

Oo nga pala kahit nakikita na ako ng mga tao possible pa bang lalabas to? Aissshhh di paba obvious self! Syempre walang lalabas .

Chineck ko ang oras sa relo ko pero hating gabi na pala kaya tumayo ako mula sa kama saka ako dahan-dahan na lumabas nang pinto sobrang dilim sa buong bahay niya.

"Ang dilim naman masyado kawawa naman ang hndi sanay sa dilim neto" Sabi ko nalang sa hangin.

Naglakad ako sa pasilyo  saka ako umakyat sa itaas nakita ko lang kanina na may rooftop sila dito kaya naman naisipan kong doon muna ako sa itaas kahit ilang minuto lang.

Hndi nmn siguro magagalit si ken pag nalaman niya magpapahangin lng nmn ako saglit.

Nang makarating ako sa rooftop agad akong sinalubong ng napakalakas na hangin kaya naman napakalamig sa balat ko.

"Ang gandaa makikita dito ang mga matataas na building" Sabi ko pa sa sarili.

**

"What are you doing here in the middle of the night weird girl?" Biglang tanong sakin nang pamilyar na boses kaya naman napatingin ako dito nakita ko si kendrick na naka pajama pa base on his face hndi siya nakatulog

Akala ko ba ako lang hndi makatulog siya rin pala.

"Nagpapahangin lang ako sir ken ikaw bakit hanggang ngayon gising kapa? Magpapahangin karin ba?" Tanong ko sakanya na may ngiti sa labi pero inirapan niya lang ako.

"You dont care weird girl its my house anyway i can do what i want kaya kung ayaw mong palayasin kita dito sa pamamahay ko bukas na bukas din patahimikin mo yang bunganga mo" Inis na sabi niya sakin hndi ko nalang siya pinansin at tumingin nalang sa nagsitaasang mga building sa harap ko ngayon.

Ilang oras akong nakatambay sa pwesto ko nang magtaka ako nang may marinig akong ingay kaya napalingon ako nakita ko si ken na lasing na lasing habang nakahiga sa upuan na inuupuan niya saka may hawak na inumin

Kaya naman nilapitan ko na siya at kinuha sa kamay niya ang alak na hanggang ngayon hinawakan nang kamay niya.

"Aishhh ano ba kasi pinangagawa mo sa sarili mo" Sabi ko nalang sakanya saka pilit siyang pinapatayo kahit ang bigat-bigat niya pero nagulat ako nang hawakan niya ang mga kamay ko saka siya nagmulat nang mata at tumingin sakin.

Pero nagtaka ako nang may makita akong luha sa mga mata niya .

"I dont know what should i do i dont even know what i am to them im still a trash to their eyes a toy that have an expiration date too na kapag wala kanang pakinabang itatapon kanalang basta-basta" Mahinang sabi niya kaya lumuhod naman ako sa harap niya para mag pantay kaming dalawa.

"That's why sometimes im dying to do a suicide nang sa ganun maalala man lang nila ako na naging parte nang pamilya nila." Pagpatuloy niya sa kwento niya kaya naman pinahiran ko ang luha na tumulo sa mga mata niya gamit ang mga kamay ko.

"Wag na wag mong gagawin yan sir nandito naman ako sa tabi mo kung sakaling walang naniniwala sayo nandito lang ako kasi ako paniniwalaan kita kahit anong mangyari" Sincere na sabi ko sakanya saka siya binuhat at pasuray-suray kami sa paglakad

Dahil lang siguro sa dami nang ininum niya.

"Ang bigat mo!" Sabi ko saka siya pinahiga sa kama niya at inayos ang pagakakhiga niya kinuha ko na din ang mga sapatos niya kaya medyas nalang yung naiwan

Masyado nang mahimbing ang tulog niya para istorbohin siya kaya naman umalis narin ako sa kwarto niya at natungo sa kwarto ko para makapagpahinga narin sa wakas inaantok narin ako..
















©Queen













His Fallen Angel (COMPLETE)Where stories live. Discover now