We Got Married!

Twenty Four

Orion's POV

" Where are you taking me?" irita kong tanong sa kanya.

Instead of answering my question, she smiled and make a peace sign. Tsk. So childish.

Nasa may departure area kami sa station nang train at hindi ko alam kung bakit nakasuot ang babaeng ito nang kulay pink na bestida na sobrang tingkad ang kulay na umaabot hanggang tuhod na pinaresan niya nang kulay dilaw na medyas na mahaba hanggang tuhod at kulay berdeng flat shoes. Is she a clown or something? Because seriously, she looks so funny.

Mas nerd pa siya sa nerd. Pinagtitinginan tuloy siya nang mga tao sa paligid.

"Tiyak na magugustuhan mo ang pupuntahan nating lugar. Sariwa ang hangin doon. Malayo sa kabihasnan pwede nga tayong mamuhay doong dalaw-," bago pa niya tapusin ang kanyang nobela ay tinakpan ko na ang bunganga niya.

" You speak too much," I said as I rolled my eyes.

" Wala pa ba iyong train?" I asked. I'm already bored from waiting dahil kanina pa kami nakatayo rito. I don't know kung bakit napaka special nang araw na ito kay Fern.

And the kiss was also a big deal. She threatened me na kapag hindi ko daw pinanagutan ang paghalik ko sa kanya, isusumbong niya ako kay Lolo. She really is annoying. I regretted kissing her if it wasn't because of her big mouth.

"Eto na iyong train!" sigaw niya sabay hablot noong maleta sa kamay ko. I don't know why she brought along many stuffs. Tatlong araw lang naman kami doon. Besides, kailangan naming umuwi agad because I need to review dahil next week na ang Quiz Competition namin and here I am, being pulled by this dummy sa isang lugar na hindi ko alam.

Siksikan sa loob nang train at kapwa kami nakatayo. Dahil masyadong masikip ay masyado ring malapit ang katawan nang babaeng iyon sa akin.

" Pasensiya ka na. Masikip eh," rinig kong sabi niya sabay yakap sa akin. I rolled my eyes habang pilit inaalis ang kamay niya sa likod ko. She's always making excuses para lang maka score sa akin. Wala na akong nagawa kundi hayaan siya sa ginagawa niya. Ilang buwan ka na nga bang kasama ang babaeng ito? Thinking about it, almost three months na niya akong ginugulo.

Lumingon lingon ako sa paligid at nakita kong kanina pa nakatitig sa akin ang isang matandang babae. Kinikindatan niya ako sa tuwing nagtatama ang aming mga mata. Pati ba naman senior citizen?! Tsk. May mali yata sa mundong ito.

I looked away at napansin kong kanina pa galaw nang galaw si Fern. Hindi ko alam kung bakit pero ayos na rin iyon dahil kinalas na niya ang mga kamay niyang nakapulupot sa akin.

Lumayo ako kunti at tinalikuran si Fern. Tumingin ako sa tanawin sa labas nang bintana. I saw the green pastures on view at naalala ko na naman siya. Loki told me nandito siya sa Pilipinas. I've been contacting him for days para sa location niya but he didn't respond to it.

How was she doing? It has been three months seen I have seen her pretty face. Damn this marriage. If it wasn't because of that promise and Lolo's sickness I shouldn't have come back.

Kapag nagising siya, siguradong hahanapin niya ako.

" Orion," tawag sa akin noong babaeng iyon. I looked back at nakahawak siya sa sleeve nang suot kong jacket. Nagpupumilit itong abutin ang damit ko at hindi ko alam kung bakit siya namumula. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa damit ko.

Isang pulgada lang naman ang layo niya sa akin kaya naririnig ko ang mahina nitong boses.

" Tulongan mo ako Orion,"mahina niyang sabi. Ano na naman bang drama niya?!

Tinaasan ko siya nang kilay.

" Iyong lalaki kasi sa likuran ko hinihipuan ako," nanginginig ang boses niya habang sinasabi niya iyon.

That was the time I noticed na may kamay na nakahawak sa hita niya. Isang matandang lalaki ang nasa likuran niya at hindi lang iyon ang ginagawa niya. Binubulongan pa niya si Fern. This scene is not a good sight. Agad kong nilapitan si Fern at hinila ito sa mga bisig ko. Nang makita iyon nang matandang lalaki ay pasimple itong tumalikod pero hinila ko ang kamay niya.

" Ilang hita na ba ang nabiktima nang malikot mong mga kamay?" tanong ko sa matanda. Doon ko nakuha ang attention nang iba pang mga pasahero sa train.

" This girl isn't that attractive pero mali naman yata yang ginagawa mong manghipo nang iba pang passengers. Pwede kang kasuhan diyan sa ginawa mo," sabi ko sabay hawak sa daliri niya. Hindi ko ugaling mangbali nang daliri pero mukhang masarap balian nang buto ang isang to.

" Hipo? Yang babaeng iyan? Hindi ko naman sinasadya. Tsaka hindi ko trip hawakan yang pangit na iyan!" pangrarason niya.

I agree. Hindi ko rin naman masikmurang hawakan si Fern pero babae pa rin naman siya. Talk about the reason why I kissed her. Sapat na siguro iyong rason para hindi siya bastusin.

" Kuya hinipuan mo rin ako kanina! Hindi lang ang babaeng iyan ang biktima rito!" sigaw noong isang babae sa tabi ni Fern.

That's it. Sapat na siguro ang dalawang biktima rito.

Nagtangka pa itong tumakbo kaso dahil masikip sa loob nang train ay nahuli siya nang mga lalaking nasa loob. Isusumbong daw nila ito sa police station para hindi na makabiktima. Pagkahinto nang train sa station ay nabakantihan ang ibang mga upuan kaya nakaupo kami.

" Malayo pa ba iyon?" I asked.

"Sa susunod na stasyon pa asawa ko," sagot niya.

Umupo ako nang maayos and I crossed my leg habang nakapikit.

" Ganito na lang matulog ka na muna at kapag nandoon na tayo gigisingin kita. Mga isang oras pa kasi iyon eh," she said. Kahit naman hindi niya sabihin ay matutulog talaga ako. I closed my eyes and leaned head on the window.

***

Nagising ako nang maramdaman kong basa ang damit ko. I opened my eyes at nakita kong mas masarap pa ang tulog ni Fern sa akin. Nakanganga pa ito at tumutulo ang laway sa jacket ko. Napasapo pa ako sa noo nang makitang pinagtitinginan kami nang ibang mga pasahero.

Ginising ko siya nang tapikin ko siya sa pisngi.

"Nandito na ba tayo?" tanong niya habang humihikab.

"I should be the one asking you that question," I said.

"Limang minuto na lang darating na tayo," sabi niya.

I removed my jacket dahil amoy laway na iyon. I was wearing a white shirt at dahil na rin mainit kaya inalis ko ang jacket ko.

Nang makarating kami sa bababaan namin ay nagulat ako. I can't see any buildings. Puro kakahuyan lang ang nakikita ko at isang nakakalawang na signpost na may nakasulat na " Green Village" at may bato batong kalsada sa mismong binabaan namin.

" Seriously? Saan mo ba ako balak dalhin?"

"Huwag ka masyado maexcite asawa ko darating din tayo doon," sabi niya sabay hawak noong maleta.
" Lalakad lang tayo nang kaunti tapos may susundo sa atin," she said and smiled.

I followed her at tumingin sa paligid. May mga tao pa bang nakatira rito? Saan ba kami
pupunta?

Makalipas ang ilang minuto ay may narinig akong kabayo sa di kalayuan. Isa iyong karwahe.

Meron pa bang ganito? Where the heck am I? Saan ba ako balak dalhin nang babaeng ito?!

Kumaway kaway si Fern nang makita niya ang paparating na karwahe.

Karwahe? I'm expecting lambourghini or an expensive car.

Nang makalapit sa amin ang karwahe ay binati siya nang isang lalaking mukhang kaedad lang namin.

" I haven't seen you in a long time Francheska," nakangiti nitong sabi.

Francheska? May iba pa bang babae rito bukod kay Fern? Is he seeing some ghost or something?

" Ano ka ba naman Xander, labindalawang taon lang naman ang lumipas," nakangiti niyang sagot.

" Sino siya?" tanong niya nang mapansin ako.

" Siya si Orion, ang asa-!"

" I'm Orion. Just Orion," sabi ko.

Nagkibit balikat lang and Xander na iyon. Bumaba siya sa kabayo at pinagbuksan kami nang pintuan nang karwahe.

This setting brings me back to the old times.
May nakasurvive pa pa lang ganito?

" Tell me the truth, nag time travel ba tayo at ganito ang nakikita ko?" I asked her when I saw a very small village sa di kalayuan.

She laughed at hinampas ako.Yeah, sounds impossible.

" Hindi. Sadyang malayo lang talaga ang lugar na ito sa syudad," sagot niya.

After thirty minutes the carriage stopped, at pagkababa ko ay isang malaking bahay na sobrang luma na ang nakita ko sa harapan.

Napansin ko ang lumang signpost na kanina pa nililipad nang hangin na gumagawa nang ingay.

Green Orphanage.

" Gusto kong makita mo ang lugar na ito, Orion. Dahil bago mo ako nakilala noong mga bata pa tayo, dito ako nakatira."