Uyanır uyanmaz telefonunuzu elinize alıyor instagramda geziniyorsunuz.Sıkıcı arkadaş çevrenizin sıradan yaşam hikayelerinde zaman öldüyorsunuz.Anneniz"{Adınız} bu son çağırışım ya hemen gelirsin yada odana gelir ben sürüklerim"diyor.Annenizin bu tehditleri cok hosunuza gidiyor ve odanizdan cikip babanıza ve annenize"Günaydin!"diyor babanızın yanagindan öpüyor sonrada annenizin yanagindan öpüyorsunuz.Kızarmış ekmeklerin kokusunu takip ediyorsunuz.Babanız markette part-time çalışmanızı pek istemesede"Seni markete bırakmamı ister misin?"diyor.Siz"Hayır Yun Hee ile buluşup alısveriş yapacağız"diyorsunuz.Babanız onaylar gibi bakıyor ve gazetesini okumaya devam ediyor.Anneniz"Üniversite tercihlerin ne zaman acıklanıyor?"diyor.Siz umutsuz ve korkak bir sekilde"Bugün"diyorsunuz.Anneniz ve babanız ellerinde ne varsa bırakıp size yaklasıyorlar.Babaniz odasindan bilgisayarini getiriyor.Siz kalbinizin sesini çok iyi duyuyorsunuz.O an annemiz bir omzunuza elini koyuyor.Siz annenizin desteğini her zaman hissediyorsunuz ve sizi bir nebze rahatlatıyor.Her bastığınız tuşla nefes aldığınızı hissetmiyorsunuz.Babanız "Tercihlerinde Yonsei vardi degil mi?"diyor.Babanızın eski ve köklü bir okulda okumanızı istesede siz Edebiyat okumak istediğiniz icin Kodae(Kore üniversitesi) istiyorsunuz.Entere basıyor ve gözlerinizi kapatıyorsunuz.Sessizlik başlıyor.Siz merak ediyorsunuz ve yavasca bir gözünüzü aralıyorsunuz.Ekranda Kore yazını görünce "Aaaaaaaaa olamaz!"diyorsunuz.Sevinerek annenize bakıyorsunuz.Anneniz size sarılıyor.Babanızın yüzü biraz düşüyor.Siz babanıza yaklasıyor"Yonsei istedigini biliyorum ama ben Kodaede daha mutlu olacağım"diyorsunuz.Babanız gülümsüyor ve sarılıyorsunuz.Telefonunuzun calmasiyla en yakın arkadaşınız Yun heeye sonucunuzu paylasiyorsunuz.Yun hee"İnanılmaz bende Kodae kazandım"diyor.Siz daha cok sevinerek cevaplar veriyor ve bulusmak uzere telefonu kapatıyorsunuz.Hazırlanıyorsunuz.Esyalarınızı alıyor ve salona geciyorsunuz.Babanıza ve Annenize "Hoşcakalin"diyorsunuz.Ayakkabılarınızı giyerken anneniz yaklasıyor.Siz ayaga kalkinca saclarinizi oksuyor ve size"Seninle gurur duyuyorum.İstediğin herseyi basaracagindan o kadar eminim ki !"diyor ve size gülümsüyor.Siz"Seni seviyorum Anne"diyorsunuz.Anneniz"Bende seni tatlım"diyor.Babanız"Beni kim sevecek"diyor.Annenizle birlikte babaniza bakip gülüyorsunuz.Fazla gecikmemek icin "Hadi ben kactım"diyor ve evden çıkıyorsunuz.Sokakta ilerlerken Dohyun'un kapısından evlerini dikizliyor ve onu goremeyince kafanizi ceviriyorsunuz.Dohyunun bir gülümseyisini hatirliyor ve sırıtıp utaniyorsunuz.Siz"Keske karşılaşsak"diyorsunuz.Ona bu sevindirici haberi vermek onun sizinle gurur duymasini istiyorsunuz.Biraz ilerledikten sonra sokagin köşesindeki cafede Dohyun ve bir kadını görüyorsunuz.
Fark ettirmeden yanasiyor ve izliyorsunuz.Dohyun gülümsüyor siz yine mest olarak bakıyorsunuz ve "Ohh çok tatlı"diyorsunuz ama oda ne ! Dohyun elini kadının saclarina götürüyor.Şok olmuş izlerken hayallerinizin bir bir yıkıldığını hissediyorsunuz.Kalbinizin bumbuz olduğu an sırtınızı dönüyorsunuz.Yavaş yavaş yürümeye başlıyorsunuz.Do hyun sizi görüyor ve yanındaki kadindan izin alıyor cafeden cıkıp size"{Adınız!} diyor.Siz donup kalıyorsunuz.Size yaklaşıyor ve "Merhaba burada ne yapıyorsun?"diyor.Siz"Bbben ..." diyor ve gozlerine bakıyorsunuz.Dohyun"Evet sen ?"diyor.Siz"Sadece geciyordum"diyorsunuz.Dohyun"Ahh bugün universite sonuçlarinin aciklandigini biliyor musun?"diyor.Siz "Evet baktım"diyorsunuz.Dohyun"Ben Yonsei kazandım"diyor.Siz içten içe şoklara giriyorsunuz.Siz"Sen Kodae istiyorsun diye biliyordum"diyorsunuz.Dohyun"Kız arkadaşım istegi uzerine son anda değiştirdim"diyor.Kız arkadasıda camın ardindan size bakıyor.Dohyun"Ya sen ?"diyor.Siz"Kodae!"diyorsunuz.Dohyun"Ohh tebrikler başarmana sevindim"diyor.Sizde zar zor gülümseyip orayi cabucak terketmek istiyor"Benim gitmem gerek!.Yun hee beni bekiyor"diyorsunuz.Dohyunda"Ah sonra gorusuruz"diyor.Sizde gülümseyip sırtınızı dönüp hızlıca uzaklasıyorsunuz.Yun hee parkta bir banka oturmuş sizi bekliyor.
Yun hee eline telefonu almasıyla sizi görmesi bir oluyor.Yun hee bagirarak"Yaaaa nerede kaldın!"diyor.Sizi üzgün gören Yun hee"Ne oldu?"diyor.Siz sessizce yere bakıyorsunuz.Yun hee"Beni endiselendirmeden hemen anlat!"diyor.Siz"Dohyunla karşılastim"diyorsunuz.Yun hee"Ah o nereyi kazanmiş dur soyleme kodae tabiki"diyor.Sizi oyle gorunce"Sanirim degil"diyor.Siz"Kız arkadaşı son an yonsei tercih etmiş"diyorsunuz.Yun hee"Ne!Kız arkadaşı mı?"diyor.Siz kafanızı sallıyorsunuz.Size sarılıyor ama daha sonra "Yaaa! 4 sene platonik sevdigin adama açılmazdan alırlar böyle"diyor.Siz yun heenin suratına bakıyor"Çok kötüsün!"diyor ve kalkıp yürüyorsunuz.Arkanızdan koşuyor "Yanliş anladin ben sadece keşke önceden açılsaydın bu kadar cok sevmeden önce daha kolay atlatabilirdin demek istedim"diyor.Siz"Bugün alışveriş yaomayalım direk ise gidelim"diyorsunuz.Yun hee"Tamam daha sonra gideriz"diyor.Markete gidiyor bir kac saat önceden işe koyuluyor ramenleri raflara diziyorsunuz aradan 3-4 saat geciyor.Telefonunuz çalıyor.Annenizin aradıgını görüyorsunuz.Siz"Oh omma!"diyorsunuz.Anneniz"Tatlım ne zaman işin bitiyor?"diyor.Siz"2 saat sonra"diyorsunuz.Anneniz"Bugün hicbir yere uğramadan eve gel!"diyor.Siz"Neden ?"diyorsunuz.Anneniz"Hic bir sey sorma ve gel"diyoe gulumseyip öpüyor ve kapatıyor.Iş bitiminde uzerinizi degistiriyor ve yun heeyle yarı yolda vedalasıp eve yaklasıyorsunuz.Sokakta ilerlerken sanki sizi izleyen biri varmis gibi tedirgin oluyorsunuz.Siz adımlarınızı hızlandırıyorsunuz ve sizi takip edeninde hizlandirdigini duyuyor kosuyorsunuz.Evin önüne geliyorsunuz.Karsi komsunuzu gorunce seviniyor ve yanina gidip soluklanıyor ve arkaniza saginiza solunuza bakiyorsunuz.Komsunuz"Sen iyi misin?"diyor.Siz "Evet iyiyim efendim sadece biraz koştum"diyorsunuz.Komsunuz elindeki tabagi size uzatiyor"Evinizin zilini caldim ama acan olmadi sanirim ailen evde yok"diyor.Siz merak ediyorsunuz.Eve erken gelmenizi soyleyen ailenizin evde olmamasini garipsiniyor tesekkur edip eve yaklasiyorsunuz.Zile basıyorsunuz ama acan olmayinca anahtarinizi çıkarıp kapıyi aciyorsunuz.Zifiri karanlik evi goruncede garipsiyorsunuz.Aileniz hayatta televizyonu acık bırakmadan cıkmayacagini dusunuyorsunuz.Siz "Omma ! Appa! Ben geldim"diyorsunuz.Koca bir boşluga bagiriyormus gibi hissediyorsunuz.Iceri girip isigi acmak icin ilerlerken takılıp düşüyorsunuz.Siz"oda ne !"diyor.Telefonunuzun isigini acip isiga ilerliyor ve isigi yakiyorsunuz.Arkanizi döndüğünüz o an ! Siz dilinizi yutuyor ve korkmuş gozlerle yerde kanlar içinde yatan anneniz ve babanıza bakıyorsunuz.Ve "Ommaaaaaaaaaa!!!! APPPAAAA!!!!"diye cığlık atıyorsunuz.O an mutfak girisindeki siyah sapkali maskeli adamla göz göze geliyorsunuz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
JUNGKOOK İLE HAYAL ET{TAMAMLANDI}
FanfictionHerşeyimi kaybetmişken, Beni yeniden dirilten tek çığlıktın sen! Şimdi susma zamanı, Oyun yeni başlıyor...!