Almost Is Never Enough (COMPLETED)

Chapter 37

T I N

It's our second week here in Canada and it's our last 2 days here. It's Christmas nextweek & we will celebrate it with our teammates.

Ate Kianna invited all of us, dun sa kanila in Alabang.

"Tin, madami pang space dito sa luggage ko. Baka may mga ilalagay ka pa." Sabi ni Andrei sa akin habang pinakita sa akin yung luggage niya.

Inabot ko sa kanya yung mga pasalubong para sa teammates ko. Ayaw na yata kami pauwiin ng teammates ko, gusto yata kaming maharang sa Airport dahil we have excess baggage.

"Love, nandyan na ba yung para sa archers? Wala ka ng nakalimutan?"

Chineck niyang muli yung luggage niya, pero mukhang wala namang nakalimutan na.

"Wala na, love." Sabi niya pagkatapos bilangin yung huling piece ng pasalubong.

Naupo nalang ako sa floor habang nag-aayos ng biglang magsalita si Andrei.

"Love, kamusta na pala yung form mo sa Standford?" Tumingin ako sa kanya.

Plain lang yung itsura niya.

"Nasa akin pa naman. Matagal pa yun, maglalaro pa ako sa UAAP. Baka magbago pa nga isip nila." Sabi ko sa kanya habang hinawakan ko yung tuhod niya.

Sobrang iniisip talaga ni Andrei yung mga forms ko sa Standford University.

Ako din naman, nababahala.

Pero kaya naman yun.

"Tin, i will support you. Tatanggapin ko magiging decision mo." Ngumiti naman si Andrei sa akin at niyakap ako.

"Kahit na magkakalayo tayo?" Tinanong ko siya.

"Oo naman, anong silbi ng Airplane kung hindi gagamitin di ba?" He smiled again.

Napaka positive na tao ni Andrei.

"I will wait for you, Tin." Again, he smiled at me.

"4 years yun." Sabi ko sa kanya habang natatawa.

"I will wait." Sabi niya with his big smile.

"Magiging busy ako." Dugtong ko agad

"I will wait." Sagot niya ulit sa akin.

"Talaga?" Tanong ko sa kanya

"Yes." He smiled.

We hugged each other, alam ko na I'm with Andrei in this journey. Hindi lang ako 'to, kasama siya kasi boyfriend ko siya.

This might ruin our relationship but let's see. Why not give it a try, right?

Whatever happens, happens.

Kung kami, kami talaga.

"Paano kung makahanap ako ng mas better?" Nanlaki naman mata niya sa tanong ko.

"Wala akong magagawa diyan, basta ako whatever your decision is, nandito ako for you. Kahit na kapalit nun ay yung kasayahan ko." A very selfless, andrei.

"You will let go of me?" Pagtataray ko sa kanya.

"I will. Kapag sinabi mo na ayaw mo na talaga sa akin." He looked at me.

I will never let go of this guy.

Never.

"I love you, tin." He kissed me on my forehead.

"I love you too, drei." i hugged him.