Almost Is Never Enough (COMPLETED)

Chapter 42

A N D R E I

Nandito ako ngayon sa parking ng condo ni Ate Eight. Pupunta kami ni Tin sa Lucban ngayon, dun namin i-celebrate yung New Year with my Family.

It's already December 29: Sunday.

Binaba ko na agad yung sasakyan sa lobby kasi Tin texted me na nandun na siya sa lobby and she's waiting for me.

"Babe." Sabi ni Tin, naka bluetooth kasi yung phone ko sa speakers ng car.

"Paakyat na ako, babe. Wait mo lang ako." Sabi ko sa kanya and I ended the call.

Pagbaba ko sa lobby nakita ko agad siya. Dala dala yung personal bag niya and yung pasalubong namin sa family ko.

"Hey." Sabi niya when she opened the door.

"Get in." Kinuha ko yung bitbit niya and nilagay sa backseat.

She put her seatbelt on and she smiled.

"Ready?" She just smiled and we are ready to go.

- - - - - - - -

T I N

We are now here in Lucban but malayo layo pa kayla Andrei. Ako na yung mag-drive since tinuruan na ako ni Andrei and Ate Eight din before, tinuruan niya din ako.

"Oh diretso mo lang manibela." Sabi ni Andrei habang nakaalalay sa hand break.

"Chill ka lang, babe." Natatawa kong sabi sa kanya

Paano ba naman kasi super tensed niya & ayaw daw niya kasing ibangga yung first ever car niya.

He's very appreciative talaga, gift kasi sa kanya 'to ng parents niya and as his special someone, iingatan ko naman 'to. Hindi ko hahayaan na mabangga nalang.

"Babe! Break!" Sabi ni Andrei kasi sobrang bilis ko na magpatakbo ng sasakyan

"Chill." Sabi ko habang tawa ng tawa.

Ang cute niya asarin.

Nagulat nalang ako nung sinabi ni Andrei na iliko ko yung sasakyan.

"Oh malapit na dito oh." Depensa niya habang nakatingin sa gilid

So ang ginawa ko inatras ko yung sasakyan.

"Oh dahan dahan baka may paparating na sasakyan." He guided me.

"I can handle." Sabi ko at mabilis kong iniliko abg manibela at tuluyan ng pumasok sa bahay nila.

Habang papasok kami, may nakita akong lalaking naglalakad sa gilid.

"Is that Vince?" Sabi ko sa kanya.

Binaba naman niya yung window niya at sinilip at ako? bumusina ako.

"Vince, get in." Ngumiti lang siya at pumasok na din.

"Uy kuya, bat ang aga niyo?" Sabi ni Vince pagpasok niya ng sasakyan.

"Ay ayaw mo?" Sabi ni Andrei at natawa ng bahagya.

"Si kuya naman, di mabiro." Napakamot nalang sa ulo si Vince, nakita ko sa rear view mirror

"Nako vince, wala kang pasalubong diyan." Pananakot ko naman sa bata.

"Nako ate tin, sanay na ako diyan kay kuya." Binato naman ni Andrei si Vince ng neck pillow.

At ilang sandali pa ay nakarating na kami sa bahay nila Andrei.

"Ma! Nandito na sila kuya." Sigaw ni Vince pagbaba niya ng sasakyan.