Prologue

1.5K 28 5
                                    

"Tintin, ano na naman yung kumakalat sa twitter?" sigaw naman ni ate des habang nagluluto ako sa kitchen.

"Ewan ko din, achi. Nakakahiya naman kay Andrei." lumapit naman ako para makita ang sinasabi ni achi des.

Nakita ko ying tweet ng fans sa amin na #TinDrei pa daw 🤦🏻‍♀️ I mean im not mad or what it's just that hindi ko talaga close si Andrei? Yes, i know him personally pero?? uhmm

Nakakahiya din sa tao, minsan nakakasalubong ko sa Campus eh.

"Hayaan mo na sila, chi. Diyan sila masaya eh." natawa naman ako

"Sus, if I know gusto mo din kasi yung ship." tumayo si Achi Des at pumunta ng door.

Nagulat ako pumasok si Kuya Kib wearing his typical DLSU outfit.

"Hi tin." i smiled kay kuya kib

"Ano yang ship ship na yan?" sabi ni Kuya Kib sa amin.

"Those tindrei shippers." Ate Des talaga, sinabi pa. 🤦🏻‍♀️

"Ah yung fans? Goods lang yun, tin. Di naman affected si drei about that." sabi niya habang kitang kita ko sa mukha niya na sincere siya sa sinabi niya.

Oo nga naman? Bat naman ako affected? hmm kasi nga di ba? nakakahiya di naman kami close ni Andrei.

"Pero kuya kib, nakakahiya. Di naman kami close personally." sabi ko at pumunta sa living room para makausap silang dalawa.

"Goods lang yun, ano ka ba." sabi niya at ginulo niya ang buhok ko.

"Oh paano tin, una na ako? May class pa kami. See you around!" sabi naman ni achi des, bago lumabas ng dorm.

"Bye tin!" pahabol ni Kuya Kib.

- - - - - - -

I clicked the 9th button and I stand at the edge of this elevator.

Pag bukas ng elevator agad ko namang narinig ang mga sapatos ng Archers na tumutunog from the floor.

"Hi tin!" sabi naman ng isa kong blockmate na nakasalubong ko, tinggal ko ang isang earpods ko na naging dahilan upang lalo ko pang marinig ang Archers.

"Uy Chelsea! Di pa sila tapos?" sabay turo ko naman sa Archers.

"Di pa eh, double training daw sila alam mo naman malapit na ang UAAP." tumingin ulit ako sa court at nakita ko si Andrei na nakitingin din sa akin.

Nagkita kami sa mata ng isa't-isa pero walang reaksyon ang face niya. Halata mo na pagod siya. Kawawa naman.

"Oh sige tin, una na ako." nagpaalam ako sa kanya at patuloy na naglakad hanggang sa makarating sa bleachers.

"Wala ka class?" sabi naman ni Ate Des Clemente sa akin.

"Wala po. Ikaw ate?"

"Meron haha kakatapos nga lang." Ngumiti nalanh ako bilang sagot sa kanya at tumingin ulit ako sa archers.

"Huddle!" Sigaw naman ng Coach nila at agad naman sila sumunod.

Habang naguusap sila nakita ko na  napapangiti si Ate Des Clemente.

"Ang pogi nung shiniship sayo, tin." natawa naman ako ng bahagya.

"You know it also?" ang weird lang kasi parang alam na ng teammates ko lahat.

"Dami niyong shippers eh." napakamot nalang ako sa ulo ko at sumandal sa next level ng bleachers.

Nakinig nalang ako ng music while scrolling my social media.

"Tin, excuse me."

napatango naman ako at nakita ko si Andrei nasa harapan ko. I removed my earpods and saka ko lang napansin na wala na pala si Ate Des sa tabi ko, baka nagbihis na yun.

"Ha?"

"Excuse me. Yung bag ko kukuhain ko lang sana." Napatingin naman ako  sa likod ko.

Oh no.

"Sorry." I moved a litte bit para makuha niya yung bag niya pero kinuha lang niya mga essentials niya like towel.

Maya maya ay dumating na rin ang ilang Baby Spikers at Spikers. Nagreready na din sila for our training.

"Sunod ako, bro!" dinig ko naman na sigaw ni Andrei kay Aljun.

Nandito na siya. Kalma heart pls.

Im so shookt nung tumabi sa akin si Andrei. Ay wait mali, tumabi siya kasi yung bag niya nandito.

"Hi Bro! Tin!" Pagbati ni Kuya Kib na kasunod si Achi Des.

"Hi tintin! Uy andrei, hello." umupo naman silang dalawa sa tabi ko so meaning magkatabi pa din kami.

Nasaan ang hustisya? 😭

"Hi Ate!" ngumiti naman si Andrei

"Close ba kayo ni tin?" napasmirk nalang ako sa tanong ni Kuya Kib kay Drei.

Wow tin, maka drei??? close???

"I know her." sabi naman ni Andrei while combing his hair.

"Yun naman pala eh, tindrei na 'to." natawa lang kami pareho ni andrei.

And si Achi des? ayun kinikilig.

"Idol ko yan eh."

and my heart just melted few seconds ago.

Almost Is Never Enough (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon