Επίλογος

5.7K 224 45
                                    

Χριστούγεννα 18 χρόνια μετά

Ποσό γρήγορα περνούσαν τα χρόνια; Ποσό γρήγορα μεγαλώνουν τα παιδιά; Ποσό γρήγορα περνάνε όλες οι στιγμές όταν είσαι ευτυχισμένος; Ο Στέφανος δεκοχτώ η Αρετή εικοσιτέσσερα. Ποσό γρήγορα μεγάλωσαν. Η Αρετή ακολουθώντας το επαγγέλματα του θείου της έγινε μια πετυχημένη δικηγόρος και δούλευε κοντά στον αγαπημένο της θείο ενώ ο Στέφανος από πολύ μικρός έλεγε ότι ήθελε να δουλέψει στην εταιρία κοντά στον πατέρα του. Είχε και το μυαλό αλλά και την δύναμη για να το κάνει παρόλο που ήταν πολύ μικρός και χρειαζόταν διάφορες σπουδές τις οποίες ο Στέφανος ήταν διατεθειμένος να κάνει. Ήταν Χριστούγεννα και όπως κάθε φορά τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια τα περνούσαν πι τέσσερις τους ανταλλάσσοντας δώρα και παίζοντας.
«Σου έχω πάρει ένα υπέροχο δώρο για φέτος αδερφούλα» την είπε ο Στέφανος γελώντας.
«Το καλό που σου θέλω αδερφούλη... γιατί μπορώ εύκολα να αλλάξω το δικό μου»
«Τα δώρα δεν αλλάζουν και ούτε επιστρέφονται»
«Καλά θα δεις για ποτε αλλάζει το δικό μου» του είπε και ο Στέφανος γέλασε.
«Παιδιά άντε ελάτε να φάμε» φώναξε η Αλεξάνδρα και πήγαν στην τραπεζαρία.
«Αρετή... αυτός ο φίλος σου ο... Άγγελος... γιατί δεν του είπες σήμερα να έρθει» είπε ο Ορέστης στην κόρη του καθώς έτρωγαν.
«Γιατί μπαμπά μου κάθε χρόνο περνάμε οι τέσσερις μας τα Χριστούγεννα και έτσι ήθελα να είναι και φέτος»
«Θέλω να τον γνωρίσω τον νεαρό»
«Όταν έρθει η ώρα θα γίνει και αυτό»
«Αγάπη μου μην ανησυχείς... ο Μαριος λέει ότι το παιδί είναι μια χαρά και τον εμπιστεύομαι»
«Μαμα;» Ρώτησε με απορία η Αρετή.
«Είμαι μάνα έχω δικαίωμα να ξέρω... αλλά είμαι πάντα διακριτική»
«Το βλέπω... και ο θείος δεν χάνει ευκαιρία να στα πει» είπε αλλά χωρις καθόλου θυμό.
«Καλά κάνει.. θέλω να ξέρω ποιος βγαίνει με την κόρη μου και είναι ευκαιρία αφού βγαίνετε καιρό μετά τα Χριστούγεννα να τον γνωρίσουμε και εμείς»
«Εντάξει θα το κανονίσουμε» είπε εκείνη και συνέχισαν το φαγητό τους.
«Ώρα για δώρα» φώναξε ο Μαριος μισή ώρα μετά αφού είχαν τελειώσει με το φαγητό.
«Πολύ βιάζεσαι φέτος μικρέ» του είπε ο Ορέστης.
«Είναι που έχω πάρει καλό δώρο στην αδερφή μου και θέλω να της το δώσω»
«Ωραία άντε δώστο μου... το καλό που σου θέλω να είναι καλό» είπε και ο Στέφανος ξέθαψε ανάμεσα στα δώρα ένα μικρό κουτάκι.
«Καλά Χριστούγεννα αδερφούλα» της είπε και προσπάθησε να κρύψει το γέλιο του καθώς η Αρετή άνοιγε το κουτάκι.
«Θα σε σκοτώσω» του φώναξε γελώντας και τον κυνηγούσε μέσα στο σπίτι.
«Γιατί ρε Αρετή... είναι πολύ πρακτικό δώρο... θα σου χρειαστεί» συνέχισε να αστειεύεται ο Στέφανος.
«Παιδιά τι έγινε να μάθουμε και εμείς;» Ρώτησε η Αλεξάνδρα γελώντας βλέποντας τα παιδιά της.
«Κοιτα τι μου πήρε» είπε και έδωσε το κουτάκι στην Αλεξάνδρα.
«Στέφανε» είπε η Αλεξάνδρα και έβαλε τα γέλια.
«Έλα ρε μαμα... τα προφυλακτικά είναι ένα πολύ πρακτικό δώρο για μια κοπέλα που βρίσκεται σε σταθερή σχέση»
Ο Ορέστης δεν μιλούσε και απλά καθόταν στην άκρη γελώντας κρυφά.
«Εσυ δεν μιλάς;» Τον ρώτησε η Αλεξάνδρα γελώντας.
«Τι να πω αγάπη μου... τα παιδιά μας μεγαλώνουν»
«Έλα Αρετή σοβαρά τώρα αυτό ήταν πλάκα... άλλο είναι το δώρο σου» της είπε και πήρε ένα άλλο κουτάκι που ήταν κάτω από το δέντρο.
«Να το ανοίξω αυτό η θα έχει πάλι τίποτα τέτοιο μέσα;» Αστειεύτηκε.
«Όχι αυτό είναι το κανονικό δώρο» της είπε και εκείνη άνοιξε το κουτί για κα αντικρίσει ένα όμορφο ασημένιο βραχιόλι με το όνομα της.
«Καλά Χριστούγεννα αδερφούλα» της είπε.
«Σε συγχωρώ για όλο το προηγούμενο είναι τέλειο σ ευχαριστώ» του είπε και τον αγκάλιασε.
«Αυτό είναι δικό σου» του είπε και του έδωσε ένα πολύ λεπτό αντικείμενο που δεν θύμιζε κουτί.
Έσκισε το περιτύλιγμα και μέσα υπήρχε ένας φάκελος.
«Φάκελος;» Την ρώτησε.
«Άνοιξε το και μην μιλάς»
«Ανοίγοντας τον φάκελο ο Στέφανος βρήκε ένα χαρτί το οποίο ήταν συμβόλαιο πληρωμής ένας σπιτιού στην Αμερική μεγάλης αξίας.
«Τι είναι αυτό ρε Αρετή;» Ρώτησε Έκπληκτος.
«Το δώρο μου... με βοήθησε και ο μπαμπάς σε αυτό φυσικά... όταν με το καλό φύγεις για την Αμερική για σπουδές θα έχεις το δικό σου σπίτι με το συμβόλαιο να λέει ότι μπορείς να φύγεις από εκεί όταν τελειώσεις με τις σπουδές σου και το σπίτι να πάει άλλου... το σπίτι είναι πληρωμένο για τέσσερα χρόνια τα οποία θα είναι σίγουρη η διαμονή σου εκεί... μετά αν τύχει και μείνεις παραπάνω θα δώσουμε ξανά ένα ποσό»
«Τα λεφτά είναι πολλά»
«Δουλεύω και τα βγάζω αυτά τα λεφτά.. και είναι το δώρο μου για εσένα.... και όπως είπες δεν ανταλλάσσεται ούτε επιστρέφετε»
«Ευχαριστώ» είπε και την αγκάλιασε.
Ο Ορέστης αγκάλιασε και εκείνος την γυναίκα του κοιτάζοντας τα παιδιά του.
«Ποσό μεγαλώσανε Ορέστη μου»
«Είναι αγαπημένα... κοίταξε τους»
«Το ήξερες εσυ αυτό που έκανε η Αρετή;»
«Ναι μου το είχε πει γιατί ήθελε βοήθεια... φυσικά της έδωσα εγώ τα μια λεφτά τα οποία θα μου τα δώσει πίσω και σε αυτό είναι κάθετη»
«Έχουμε μεγαλώσει δυο υπέροχα παιδιά Ορέστη»
«Ναι έχουμε»

Το ίδιο βράδυ όταν τα παιδιά τους έφυγαν για την κανονισμένα τους βραδινή έξοδο εκείνοι πήγαν στην θάλασσα. Το έκαναν συχνά τα τελευταία χρόνια και παρόλο που είχε κρύο εκείνοι απολάμβαναν την ηρεμία και την γαλήνη που τους πρόσφερε η θάλασσα.
«Θυμάσαι την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε;»
«Θυμάμαι...» είπε με μια νοσταλγία.
«Από εκείνη την στιγμή που είδε τα μάτια σου ορκίστηκα σε ότι είχα ιερό να μην τα ξανά δω ποτε να κλαίνε»
«Και το κατάφερες αγάπη μου»
«Μόνο όταν είσαι εσυ χαρούμενη είμαι και εγώ να το ξέρεις»
«Ορέστη εσυ με κανεις χαρούμενη και ευτυχισμένη... εσυ και τα παιδιά μας... δεν θέλω τίποτα άλλο για να είμαι ευτυχισμένη»
«Έφτιαξες την ζωή μου Αλεξάνδρα.. πριν από εσένα δεν είχε τίποτα ενδιαφέρον»
«Και εσυ έφτιαξες την δίκη μου... δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν έπεφτα στο αυτοκίνητο σου εκείνη την μέρα»
«Θα με συναντούσες αλλιώς μωρό μου... ήταν στην μοίρα μας να συναντηθούμε εμείς οι δυο.. ήταν γραφτό μας να συναντηθούμε και να γίνουμε ο ένας κομμάτι του άλλου»

___________________________

Αγαπητοί αναγνώστες άλλη μια ιστορία έφτασε στο τέλος της.

Μικρό κεφάλαιο το ξέρω αλλά ήταν ο επίλογος και η λήξη της ιστορίας του Ορέστη και της Αλεξάνδρας.

Ελπίζω να σας άρεσε και να ευχαριστηθήκατε το διάβασμα.

Θα επιστρέψω όσο πιο σύντομα μπορώ με νέα ιστορία.

Μέχρι τότε να περνάτε καλά και να απολαμβάνετε οσο καλύτερα μπορείτε τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού.

See you soon😘😘😘😘

Συμφωνία ΓάμουDonde viven las historias. Descúbrelo ahora