SERKAN
Güney Songül'ü aradığında erken doğan çocukların yattığı yerde olduklarını söylemişti.Bizde oraya gittik..Hepsi camın ardından bakıyordu içeriye..Aralarına girdim..
Songül:Bak..Şu öndeki..Başak biz onu görelim diye oraya koydu bebeği..
Minicikti..
Serkan:Çok küçük..Mosmor..Neden Songül ? Sen bilirsin..
Songül:Henüz gelişimini tamamlayamadı..Eylül'ün de sancısı çok olunca..
Meral:Biraz esmer olacak gibi ama..
Kader:Annesi gibi dimi Meral ?
Meral:Aynen..Minik Eylül..
Serkan:O makinelerde ne ? Çok küçük,canı yanar..Songül söyle,çeksinler o makineleri..
Songül:Direniyor..O makineler olmazsa küçücük umudumuzda gider..Nefesini o makineler sayesinde alıyor Serkan..
Serkan:Ama..Canı yanıyor..Zaten et parçası gibi..Ufak..
Güney:Kardeşim..Seni bunun için getirmedim buraya..Yapma noolur..
Saatlerce kızımı izledim..Sırt üstü yatırmışlar,minicik başı da bize dönüktü..
15 gün sonra
SERKAN
Eylül içinde kızımız içinde her şey iyiye gidiyordu.Bebeğimize bağladıkları makinelerden birini çekmişlerdi.Ama hâla her an her şey olabilir demişlerdi.Eylül de iyiydi aslında ama uyanmıyordu.Bu bekleyiş çok uzun sürmüştü..
Meral:Canısı..Sen eve git,duş falan al istersen.Biz Kaderle buradayız..Akşama Songüllerde gelecek
Serkan:Olmaz..Gidemem.Ya bir şey olursa ? Hem annemgil getirecek birkaç kıyafet.
Kader:Birkaç saat uyu bari..
Serkan:Olmaz dedim Kader.Israr etmeyin..
Kader:Peki,sen bilirsin.Şey..Bugün Eylül'ün yanına ben girsem ?
Serkan:Peki tamam..Ama yorma Eylül'ü.Yani çok konuşma başında.
Kader omuz silkerek hemşirenin yanına gitmişti..Biz de Meralle oturmaya devam ettik..
Meral:Songül söyledi..Cemre bir yıl ceza almış
Serkan:Bu kadar az mı ? Bizim hayatımızı dağıttı.Bedeli sadece bir yıl mı ?
Meral:Hepimizi kaybetti..Bu daha ağır bir bedel değil mi ?
Serkan:Değil..Anne baba olunca anlarsınız derler ya Meral..Evlat başka bir şeymiş..Bambaşka..Onun canını yakan kim varsa gidip öldürmek istiyor insan..Cemre yüzünden o makinelere bağlı bizim kızımız.Zamanında doğamadı..Annesinin kokusuyla uykuya dalamadı.Eylül de gözlerini açmadı..Annesiyle bebeğini ayrı düşürdü Cemre.
Meral:Cezasını çekiyor..Çekecekte..
Biz çay içip kantinde otururken Kader ağlayarak geldi yanımıza..
Serkan:Kader ne oldu ? Söyle ne oldu ! Eylül mü ? Kızımız mı ?
Kader:E-eylül..
Serkan:Hayır..Hayır olamaz ! Hayır..Eylül bırakamaz beni..
Kader:Uyandı..Yani hemşire yavaş yavaş kendisine geliyor dedi..Beni odadan çıkardılar ama uyanınca alacaklarmış..
SONGÜL
Meralden gelen haberle hastaneye geldik hemen.Eylül uyanmıştı.Günler sonra iyi bir haber gelmişti sonunda.Hepimiz kapıda Başak'ı bekliyorduk..Serkan hem ağlıyor hem de gülüyordu.Tam 6 ay sonra sevdiği kadını görecekti.
Güney:Sana dedim değil mi ? Söyledim sana kardeşim..Eylül bu..
Serkan:Çok şükür Güney..Çok şükür.İnanamıyorum hâla.
Meral:Yalnız Serkan..Sen önce girme
Serkan:Neden ?
Songül:Meral haklı Serkan..Birimizin girip olanları anlatmamız lazım.Kız şoka girmesin.Zaten günlerdir ne halde
Serkan:Haklısınız..Ama ben nasıl beklicem ?
Kader:Beklemek zorundasın..
Güney:Bizde kızına bakmaya gideriz kardeşim.Olmaz mı ?
Serkan:Olur..Olur tabi..Fotoğrafını da çekeriz..
Serkanla Güney gitmişti.Başak çıkıp bize bilgi verince onunla birlikte içeriye dönende ben oldum.Eylül gözlerini açmıştı..Ama çok yorgundu..Bembeyazdı yüzü..
Songül:Kardeşim..Korkma..Yanındayım..Geldim..
Bulduk seni kardeşim..
Eylül:So-Songül..
Songül:Kardeşim..Söyle..
Eylül:A-adı..Adı Dünya ol-sun..
Songül:Olsun kardeşim..Çok güzel isim..
Eylül:Ö-ölecek ama..Bir..Adı olsun..Babasının yanına..gittiğinde adı olsun..
Songül:Eylül..Serkan..
Eylül:Ben kaçtım..Onun cans-
Songül:Serkan yaşıyor Eylül..Cemre sana oyun oynamış..
