He's Touch 16: 4 days to go

533 15 1
                                    

4 days to go

~~~~

Jermaniah POV

Kinabukasan pumunta kami sa bahay ni Kika kung saan siya naka libing, ang mga kapatid niya ang nag aasikaso ng burol niya. Pumunta kami para silipin lang siya.

Aaminin ko galit parin ako sa kanya kasi buong buhay ko siya ang sinisi ko kung bakit namatay si Tito Jared. Tito Jared is like my daddy na simula ng mawala si Daddy. Siya ang tumayong ama sa amin at the same time kahit na pilyo siya at abnormal eh ginawa niya ang lahat para lang matulongan ang mama namin na palakihin kaming may respeto sa kapwa namin.

Kasama namin ni Jason si Jericho ng mag punta kami sa bahay nila Kika and there i saw her siblings na umiiyak sa harap ng kabaong niya.

"Are you okay ate?" Nilingon si Jason na naka tingin sa akin.

"I'm always okay bruh." Sabi ko at ngumiti. Nag lakad kami palapit sa coffin ni Kika and there i saw her sleeping tightly. Hindi siya nag asawa buti naman kung ganon cause she is the reason why my uncle gave his heart to make her live.

"Condolence." Sabi ni Jericho don sa mga kapatid ni Kika. "Condolence." Sabi ni Jason. Naka tingin lang ako sa coffin at di nag sasalita.

"Ma'am Niah." Tinignan ko ang nag salita,ang bunsong kapatid ni Kika.

"Condolence." Sabi ko at binalik ang tingin sa coffin.

"Ma'am Niah, kung ano man po ang hinanakit niyo sa kapatid namin... Sana po ay mapatawad niyo na po sya." Tinignan ko ulit siya.

"Hindi niya naman po gustong mangyare ang ginawa ni Sir Jared para sa kanya... Buong buhay niya sinisisi niya din ang sarili niya kung bakit namatay si Sir Jared." Tinignan ko si Kika.

"She don't deserve my uncle." Sabi ko.

"Nong isang araw bago siya mamatay nakasama pa po namin siya... Sabi niya gusto niyang mag sorry sayo at sana patawarin niyo na daw po siya, kung kaya niya lang daw pong ibalik ang nakaraan ay--"

"Malas siya dahil hindi niya kaya." Sabi ko at tinignan yung kapatid niya.

"I'm not God para hindi mag patawad, yes i forgive her but there's a part of me na kapag nakikita ko siya bumabalik ang sakit ng nakaraan. Yes i forgive her but I'm sorry siguro hanggang kamataya ko hindi mawawala yung inis na nararamdaman ko para sa kanya." Sabi ko at tinap ang balikat niya.

"Again, condolence. Need to go." Sabi ko at nag lakad na palabas. Naramdaman kong sumunod si Jericho sa akin.

"Mag papaiwan daw si Jason." Sabi niya at pinag buksan ako ng pinto ng kotse. Sumakay ako sa loob then pinahid ang luha ko.

"Bakit ka umiiyak?" Tanong niya. Umiling ako.

"Let's go somewhere yung peaceful yung atmosphere." Sabi ko. Tumango lang siya then he started to drive.

Buong byahe namin ay tahimik lang hanggang sa makarating kami sa hindi ko alam kung anong lugar to pero ang peaceful ng atmosphere, walang katao tao at puro damo at puno lang ang nasa lugar. Sariwa din ang simoy ng hangin.

"So tell me... Sino yung girl na dinalaw natin?" Tanong niya. Tumingin ako sa kanya at umupo sa damuhan. Huminga ako ng malalim.

"Her name is Kitalia Katherine... Kika for short. She's the woman who love the most of my uncle Jared." Sabi ko.

"Uncle Jared is the brother of my daddy Jason. When my daddy past away, uncle Jared treat us like his child, he help my mom to rise us with a respect to some individual person." Sabi ko at ngumiti.

"Kahit pilyo at abnormal si Tito Jared tinuro niya parin samin na maging magalang at rumispeto.kahit sobrang hilig niya sa Lamborghini tinuruan niya kami ng magandang asal. Parang siya na ang pangalawang daddy namin. Till he met that Girl." Kwento ko.

"Minahal niya ng sobra sobra si Kika, he give all to her kahit na wala siyang napapala sa babae. He love her so much but then that girl he can't love my tito back." Sabi ko at tumulo ang luha ko.

"Nag pakatanga na nga si tito eh to the point na yung mga Lamborghini niya ay sinira nya na. Everyday alam kong nasasaktan si Tito kasi hindi siya magawang mahalin ni Kika, until pumunta siya ng Paris to moved on. After one year na diagnosed si Kika na may sakit sa puso so she need tp undergo in heart surgery." Sabi ko at napa kagat labi ng maalala kung paano maki usap sa akin si Tito.

"Umuwi si Tito galing Paris and you know what... Wala kaming makitang ibang heart donor ni Kika. Pag hindi pa kasi sumalang si Kika sa operasyon any minutes pwedeng tumigil sa pag tibok ang puso niya. Then Tito Jared pleased me na siya na ang maging heart donor." Naramdaman kong inakbayan ako ni Jericho at isinandal sa balikat niya ang ulo ko.

"Tumutol ako kasi siya nalang ang meron sa amin ni Mommy... Tinuturing na namin sya ni Jason na parang isang tunay na ama but then he only said na soon I'll understand kung bakit niya ginagawa ang bagay na iyon."

"Sobrang mahal niya si Kika to the point na he gave his heart to that girl. He sacrifice his life for that girl. And that the reason why i hate her, why i hate Kika. Thats the reason too why I'm afraid to fall in love."umiiyak kong sabi.

"Because i don't want na magaya ako sa tito ko ayokong magaya ako sa kanya na maging tanga."
Hinaplos ni Jericho ang balikat ko.

"Lahat naman ng tao nagiging tanga ng dahil sa pagibig." Sabi niya.

"Naka depende na yan sa tao kung ipag papatuloy nyang maging tanga o ititigil niya." Sabi niya at naramdaman ko ang pag buntong hininga niya.

"Remember the day that i confess my feelings for you? Before that day I'm so afraid. I'm afraid to reject. Natatakot akong ma reject mo. But then i face my fears." Sabi niya.

"All of us need to Face our fears. And that day i face my fears and look, I'm happy now. Masaya ako na kahit wala pang tayo ay nakakasama na kita, nagiging close na tayo at naaalagaan nakita." Sabi niya kaya napa ngiti ako bigla.

"Are you tired?" Tanong ko.

"I never get tired for you, i never get tired to wait you." Sabi niya at naramdaman ko ang pag halik niya sa buhok ko.

"Because you're worth it to wait." Dagdag niya dahilan para sumaya at gumaan ang pakiramdam ko.

"What's the date today?" Tanong ko.

"August 26 2075." Sagot niya.

"Then remember this Day, because this day I'm going to face my fears." Naramdaman ko ang pag tigil niya. Hinarap ko siya. Sobrang lapit lang namin sa isa't isa to the point na unting push nalang ay mahahalikan ko na siya.

"I'm afraid to fall in love, I'm afraid to fall lalo na sayo but as what you've said, i need to face my fears." Sabi ko at ngumiti.

"Lately i noticed something to myself, I'm overreacted when it comes to you, i feel comfortable when I'm with you and last night before i sleep i thinking about you." Sabi ko at tinignan ang labi niya.

"I'm... Falling in love with you." Sabi ko at bigla siyang hinalikan sa labi niya pero saglit lang iyon.

"And now.... I love you." Bulong ko sapat para marinig niya then i kissed him again and this time may halong pag mamahal.

August 26 2075, 4 days to go before he go to North Korea. I face my fears. I confess my feelings to him and now we're officially couple.

~~~

Tweet me @redious_in
Facebook: Arline Laure ll
Instagram: rediousinpaper

He's TouchTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon