AŞK-I ÇAĞRI

4.bölüm

Fatma'yı odaya almış serum takmışlardı bebekte Fatma da iyiydi çok şükür. Kendine gelen Fatma çok yorgun ve solgun görünüyordu odasına girmek istedim ama bana hala kızgın olabileceğini düşünüp geri çekildim.

Fatma'ya karşı bu zamana kadar ki olan soğuk kalbim tamamen ısınmıştı ve bu zamana kadar ne olursa olsun ona karşı kin tutmamam gerektiğini anlamıştım. O hem benim babamın eşi hem kardeşimin annesi en önemlisi de bir müslümandı. Ben ona karşı olan düşüncülerimden dolayı şuan çok utanıyorum. Bir Müslümana yakışmayan, bir Muhammed (SAV) ümmetine yakışmayan bu davranışımdan dolayı dua ettim. :Allahım sen beni düşüncelerimden ve bu düşüncelerden ötürü yaptıklarım dolayı affet, beni bağışla ve kalbimde bir zerre bile kin beslememe izin verme. (Amin)

Birbirinize kin tutmayınız, haset etmeyiniz, sırt dönmeyiniz ve alakanızı kesmeyiniz. Ey Allah'ın kulları, kardeş olunuz. (Buhari, Edep, 57) diyen bir peygambere sahip olduğumu hatırlayıp bundan sonra daha dikkatli olmak için kendime söz verdim.

Koridordan hızlı hızlı bana doğru gelen kişi babam mıydı yoksa ben üzüntüden hayal mi görüyordum. Evet gelen babamdı bana doğru geliyordu ve sanki benim içimde çiçekler açıyordu, ruhum okşanıyordu.

Bende babama doğru yürüdüm ve ona sımsıkı sarılıp

-Baba. Babacığımmm

-kızımmm

Göz yaşlarım çoktan yola çıkmıştı ne kadar güzel bir duyguymuş babama sarılmak ne kadar da tarifsizmiş. Babamda bana o şekilde sarılmıştı.

-Kızım ne oldu? Fatma iyi mi?

-İyi babacığım çok şükür.

-peki oğlum?

Gülümseyerek omzunu okşadım

-Kardeşim de iyi babacığım.

Babam onu benimsemiş olmama karşı duygulandığını gizleyemiyordu ve tekrar bana sımsıkı sarılıp: Benim gönlü güzel kızım,dedi.

Fatma'nın odasından çıkan hemşireden sonra babam girdi odaya arkasından bende girecektim ama onları yalnız bırakmam gerektiğini düşündüm ve koridora döndüm.

Bir süre sonra içeri hemşire girip çıktı ve kapıyı açık bıraktı. Babam da Fatma da çok mutlu görünüyorlardı. Sahi babama soramadım bile neler olduğunu. Hemen kapıyı tıklayıp mahçupça gülümseyer içeri girdim.

-Geçmiş olsun Fatma. Nasılsın?

-İyiyim sağol.

Bana hala kızgındı. Gerçi Fatma bana hep kızgındı ki.

-Babacığım. İş yerine polisler geldi mi bu gün ?

-Evet kızım geldiler de sen nerden biliyorsun?

-Önce eve geldiler çünkü. Hatta Fatma da o yüzden fenalaştı.

Babam çok şaşırmış bir ifadeyle

-Daha neler. Allah aşkına bir komşuyla tartıştık diye hapislerde mi çürüyecektik.

Fatma da ben de anlayamamıştık babamın neden bahsettiğini

-Nasıl yani? Ne komşusu Muhsin .

Diye panik bir ifadeyle ağzımdaki lafı aldı Fatma.

-Yahu bizim yeni komşu esnaf, benim marangozun tozundan rahatsız olmuş, gidip hemen şikayet etmiş. Polisler de gelip uyarı yaptılar.

Babam cümlesini bitirirken benim içimdeki yanan aleve su döküyordu adeta. Çok şükür ki zannettiğimiz gibi değildi.

-Allah iyiliğini versin Muhsin. Çok korkuttun bizi.