Dealing With The Demon

6

"Let's go." Lumingon ako sa kanya na ngayon ay bumabangon na siya.

"Saan?"

"Hindi ba gusto mong makita ang garden? Dapat kagabi tayo pupunta pero hindi natuloy dahil pinagod kita kahapon."

"Akala ko ba ayaw mo sa sinag ng araw. Tirik pa ang araw."

"Oo pero gising na rin ako at wala akong gagawin ngayon. Kaya sasamahan na lang kita sa garden habang umiinom ako ng tea."

Sabay na kami ni Chrono lumabas ng kwarto niya habang hawak ang kamay ko. Para ngang hindi siya demon sa inaasal niya ngayon. Inutusan niya rin si Tony na gumawa ng tea at dalhin sa garden.

Pagkarating namin sa garden ay tuwang tuwa ako makita ang mga bulaklak. Alagang alaga ang mga ito.

"Ang gaganda naman ng mga bulaklak."

"Sabihin mo iyan pagdating ni Tony dahil siya mismo ang nagalaga ng mga iyan." Sabi niya habang nagbabasa ito ng isang libro.

Bigla kong naalala na kailangan ko pala pumunta sa city ngayon. Magkikita kami ni Fred.

"Anong oras na?"

"Sa tingin ko mga saktong 8. Bakit?"

"Magkikita kami ni–" Hindi natapos ang sasabihin ko noong bigla siyang sumagot.

"No. Dito ka lang."

"Bakit?"

"Kung sinabi kong dito ka lang, dito ka lang." Binigyan ako ng malamig na titig ni Chrono. Nakakatakot.

Abala ngayon si Chrono kaya ito na ang pagkakataon kong puntahan si Fred. Lumabas na ako sa mansion na wala nakakaalam kahit sino sa kanila. Sana nga lang hindi pa umaalis si Fred sa tambayan namin.

"Fred!" Lumingon siya sa akin. Nagpapasalamat ako na hindi pa siya umaalis. "Sorry kung ngayon lang ako dumating."

"Ayos lang. Kumain ka na ba?"

"Hindi pa ako kumakain. Late na kasi ako ng gising kanina."

"Tamang tama. Kain na muna tayo."

Pumunta na kami ni Fred sa malapit na kainan at umorder na rin kami ng makakain namin.

"Wala ka yatang dalang herbals ngayon, Chris."

"Huh? Hindi kasi ako nakakuha ng mga halamang gamot kahapon." Hindi na nga ako pinapabalik ni Chrono sa pagtatrabaho kung titira akong kasama niya. Hindi ko nga rin alam kung tatanggapin ko ba ang offer niya sa akin. Ni hindi ko nga siya mahal para gawin ko iyon pero binigay ko sa kanya ang sarili ko kahapon.

"Chris?" Kumurap ako noong tawagin ako ni Fred. "Ayos ka lang ba?"

"Huh? Oo naman." Ngumiti ako sa kanya.

Buti dumating na yung order namin dahil gutom na ako.

Pagkatapos namin kumain ay pinasyal niya ako. Palagi niya ako nililibre sa tuwing niyaya niya ako lumabas. Kahit anong tanggi ko sa kanya na hindi niya kailangan ilibre ako pero sobrang kulit ni Fred.

"Musta na pala yung pangliligaw mo sa nililigawan mo ngayon?" Tanong ko sa kanya.

"Sinagot na niya yung isang mangliligaw niya. Sino ba nga naman ang magkakagusto sa gaya ko, diba? Isang hamak na panget."

"Hindi totoo iyan. Maganda ang kalooban mo, Fred. Iyon ang hindi nakikita ng ibang tao sayo. Mabait ka."

"Salamat, Chris. Masaya akong nakilala kita dahil hindi mo iniisip na kaibiganin ang katulad ko."

"Wala yun. May utang na loob rin ako sayo dahil nandiyan ka palagi sa tabi ko noong namatay ang mga magulang ko."

Nilalapit ni Fred ang mukha niya sa akin. Oh my! Hahalikan ba niya ako? Agad kong pinikit ang mga mata ko. Kaso ilang minuto ako naghihintay pero wala pa ring labi ang dumidikit sa aking labi.

Dumilat na ako at nakita kong sinasakal ni Chrono si Fred.

Chrono?!

"Nng... Ahk..." Hinahawakan ni Fred ang braso ni Chrono.

"Dapat sayo ay pinapatay!" Mas diniin ni Chrono ang pagsakal niya kay Fred.

"Chrono! Tigilan mo na yan!" Awat ko sa kanya pero ito na naman ang malamig na titig na binigay sa akin ni Chrono. Yung mga mata niya pula. Nakakatakot. Hindi ako pwedeng matakot sa kanya. "Itigil mo na yan, Chrono, please... Magagalit ako sayo kapag pinatay mo si Fred at hindi na ako papayag na bibigyan kita ng anak."

Binitawan na niya ang leeg ni Fred.

"Tsk." Pati sa akin ay ang sama ng tingin niya. "Sa susunod na makipagkita ka sa kanya ay hindi na ako magdadalawang isip na patayin siya."

"Fred." Lalapit na sana ako pero hinawakan ni Chrono ang braso ko dahilan lumingon ako sa kanya.

"Subukan mong lumapit sa taong iyan ay papatayin ko na talaga ngayon." Nakakatakot ang banta ni Chrono. Baka totohanin niya talaga.

Tiningnan ko lang si Fred bago pa kami umalis ni Chrono. Wala akong magawa kanina. Wala akong laban sa isang demon.

Pagkarating namin sa bahay niya ay naiiyak ako dahil pinagalitan ako ni Chrono ngayon sa ginawa kong pagtakas.

"Hindi ba ang sabi ko kanina bawal ka makipagkita sa kanya?! Pero sinuway mo ang sinabi ko sayo, Chris! Ang tigas talaga ng ulo mo kahit kailan!"

"Sorry. Hindi na mauulit."

"Talagang hindi na mauulit ang ginawa mo kanina dahil simula ngayon ay hindi ka na pwedeng lumabas ng bahay na hindi ako kasama!" Maharas niya akong tinulak sa kama. "Dahil sa ginawa mo kanina ay bibigyan kita ng parusa ngayon."

Maharas niya rin akong hinalikan. Hindi na ito kung paano niya akong hinahalikan kahapon. Naiiyak ako sa sobrang sakit ng labi ko. Nalalasahan ko na ang dugo ko.  Pinunit na rin niya ang damit na binigay niya sa akin kanina at ang masaklap ay biglaan ang pagpasok niya ng kanyang pagkalalaki sa loob ko. Masakit pa kaya ng pagkababae ko hanggang ngayon.

"Please, Chrono. Tumigil ka na." Naluluha na ako sa pinapagawa niya sa akin. Binaboy na niya ako.

"Hindi ako titigil hanggat hindi mo pinagbubuntis ang anak ko."

Wala nga pa lang kapaguran ang mga demons pero ako ang kawawa nito. Naramdaman ko ang init sa loob ko.

Nagpahinga ako noong lumabas siya ng kwarto pero bumalik siya agad na may dalang handcuff. Pinosasan niya ako sa headboard.

"Chrono? Bakit mo ko pinosasan?"

"Nararapat lang sayo yan para hindi ka na makatakas ngayon." Hinawakan niya ang mukha ko. Nandoon pa rin ang nakakatakot sa mukha ni Chrono. "Hindi mo ko kilala kung paano ako magalit, Chris."

Hinubad na niya ang pang-ibaba niya at pinasok sa pagkababae ko kahit masakit pa ang katawan ko. Walang pakialam si Chrono kahit nasasaktan na ako.

"Tama na! Nasasaktan na ako sa ginagawa mo sa akin." Pumatak na ang luha ko dahil sobrang na ako nasasaktan sa pinag gagawa niya. Sobrang sakit na nga ng katawan ko. Kahit ang puso ko ay masakit rin.

Wala na akong lakas noong nilabasan niya ulit ako sa loob ko.

Sana hindi na lang ako niya ako binuhay noon kung ganito lang pala ang mangyayari sa akin ngayon.