Uzun kavak ağaçlarının ortasında derme çatma olan kulübenin önünde durdum . Küçük bir nefes alıp belimdeki silahı çıkardım ve sakince kulübenin kapısına yöneldim. İçeriden en ufak bir sesin gelmemesi beni biraz ürkütsede sakince kapıyı açtım. Tam içeri adımını atacakken ensemde silah belirdi.
"Silahını bırak " dedi .
Başka bir çarem yoktu silahımı yavaşça yere bıraktım.
"Şimdi yavaşça bana dön bakalım." Ben dönmesine dönerimde sen beni görünce nasıl tepki vereceksin bakalım sarı komutan. Ona doğru döndüğümde kafamdaki siyah şapkayı çıkardım .
"Bahar " dedi beni gördüğüne oldukça şaşırmıştı günlerdir evine uğramayıp burada kendi kendine triplere giren kocam . Silahını indirdiğinde günlerdir içimde tuttuğum öfkemin bana verdiği cesaretle karına bir tekme savurdum.
"Ahh ne yapıyorsun sen " diye inledi.
"Asıl sen ne yapıyorsun burada Yavuz .Günlerdir eve uğramıyorsun burada ne yapıyorsun sen . " diye bağırdım.
"Kafayı yedim sana ulaşamadığım için bir kere bile aramadın meraktan öleceğimi bile bile aramadın. "
"Sakin ol !" Bu sefer o bağırıyordu.
"Beni evden kovan sen değil miydin ? Bu ne şimdi söylermisin ? "
"Sinirliydim Yavuz ne yapsaydım arkadaşlarımla yemek yemeğe gittiğim kocam sırf kıskandığı için sadece arkadaşım olan insana yumruk atınca doğal olarak sinirlendim. "
"Ileri geri konuşmasaydı o da "
"Sorun onun ne konuştuğu değil senin bu saldırgan tavrın. Seninle neden sakince konuşulmuyor. "
"Seninle çok konuşuluyor sanki . Ne yapayim öfke kontrolümün çok düşük olduğunu biliyorsun. "
"Bu bir bahane değil. Ayrıca sorun sadece bu da değil Yavuz. Sana sinirle git dediğim için gidip günlerce eve dönmemen konuşmaya calişmaman benden vazgeçmen ." Gözlerim dolmuş, boğazım düğümlemişti .
"Her seferinde böyle yapıyorsun Babanı öğrendiğinde de böyle yapmıştın. Biz neden böyleyiz "
Mavi gözlerinin içine baktığımda bana olan sevgisini görüyordum ama bu sevgi neden yetmiyordu bize .
"Eve gelmememin nedeni sen ve aptal kavgamız değil Bahar. Çalışıyorum "
"Burada mı ? Cidden mi ? Başka bir yalan bulamadın mı ? "
"Yalan değil Bahar . Babamın teklifini kabul ettim. MİT için çalışıyorum artık . "
"Bana sormadan kabul ettin " dedim artık gözümde ki yaş yanaklarıma süzülmüştü.
"Bahar ..."
"Sana istemediğimi söylemiştim Yavuz . Ben senin karınım karın.Benim fikrimin bir önemi yok mu senin için. "
Yaşadığım hayal kırıklığımı anlatacak tek bir kelime dahi yoktu. Kırılmıştım Yavuz hep böyleydi işi söz konusu olunca sadece tek başına karar verirdi.
"Bahar özür dilerim seni dinlemedim ama yapmak zorundaydım. Büyük bir risk altındaydık ." dedi elleriyle belimi sarıp çenesini boyun boşluğuma yerleştirdi. Nefesini bütün vücudumu kontrol altına almıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BELİRSİZ |TAMAMLANDI
Short Story"Yavuz" sesiyle odada volta atmayı bırakıp yanına koştum .Soluk yüzü gülümsedi ellerimi onun alınında ve yanaklarında gezdirdikten sonra . "Burdayım sakın korkma " göğsü yavaşça inip kalktı .Ve kızarık gözlerini kapatı . "Sana sarılıp uyuyabilirmiyi...
