BELİRSİZ |TAMAMLANDI

BİR UMUT

BÖLÜM ///5

#ÜÇ AY SONRA

"bahar sen nereye daldın yine "

"yok ya ne dalması sadece bizimkiler operasyona gitti onun için endişeliyim " diyerek oturduğum banktan kalktım buraya gelleli üç ay olmuştu burada kendime güzel bir ev bile tutmuştum . Ama gitmem gerek artık çünkü kalbim artık yerinde durmuyor yavuza her geçen gün birazdaha yaklaşıyorum . Kalbim beni hiç sevmeyecek biri için neden çarpıyorsa bilmiyorum bu üç ay içinde onunla her görşümem beni ona daha çekiyordu ama o hep soğuk olan tarraftı bu hoşlantı aşka dönüşmeden gittmeliydim buradan . Nasıl gideceksem onuda bilmiyorum burada çok mutluyum .

"bahar sen yavuz abiye karşı bir şeylermi hissediyorsun ? "

Nazlı sanki içimi okumuştu biran yakalandığımı düşünerek kekelemeye başladım

"saç-ma-lama ne hoşlanması yok öyle bir şey "

"eminmisin " ahhh nazlı lütfen yapma dahada çekme beni ona .

"evet eminim " diyebildim ama o buna inanmamış gibi bakıyordu . Telefonumun çalmasıyla irkildim hemen açtım telefonu .

"Alo "

"bahar ben ateş hemen piste gel yavuz komutanım yaralandı bizi karşılaman gerek "

beynimden vurulmuşa dönmüştüm kalbim hızla çarparken içimden sürekli

"ona birşey olmasın Allahım lütfen "

koşarak piste varmıştım nazlıda peşimden geliyordu

"ne oldu ateşe mi birşey oldu "

nefes nefese kalmıştım biran önce gelmelerini bekiliyordum.

"hayır ateş degil yavuz " diyebildim güçlükle .

helikopterin gelmesiyle hemen yanlarına koştum yavuzu sedyeye aldılar . Yarasına bakınca sadece bir iki sıyrıktı bilinci yerindeydi ben daha kötü beklediğim için biraz iyi hissetmiştim . Aşık olmadığı için bir müdehale yapamamışlardı .

"sadece iki sıyırık " diyebildi güçlükle yavuz elimi yarasına atınca.

" hemen revire götürelim dikiş atmam gerek "

Revire gecince hepsi çıkmıştı bir tek yavuzla ben kalmıştık . üzerindekileri çıkamıştı güçlükle ben ise yarasına müdahale etmek için hazırlık yapıyordum ikimizde hiç konuşmuyorduk . Yanına yaklaşınca kalbim deli gibi atıyordu saçmalama bahar kendine gel .

dikişleri atmaya başladım .

" acıyormu "

"hayır " soğuk sesiyle .

Dikişlerini attıp yarasını sarmıştım . Derin bir iç çekip

"şanslısın kurşun bir santim kadar daha gelseydi kolununu kulanamayabilirdin "

"şanslı ? öyle olsam burada canlı durmazdım "

"evet şanslı ne kadar şehit olmak istesende olamıyorsun diye kendini şansız hissediyorsun ama eger şansın olamasaydı hayatta tek tutunduğun dal askerliği yapamayacaktın SARI KOMUTAN "

diyerek hızla malzemleri topladım çok canımı sıkmıştı . Tam gidecekken aklıma gelen bir şeyi söylemek için arakamı döndüm dönmez olaydım o mavi gözlerle dipdibeydim .Yüzüme düşen bir tutam saç beni rahatsız edince üfleyerek geriye atmak istedim ama başaramamıştım . Elleriyle bir tutam saçı kulagımın arkasına götürdü ben o sıra eridim bittim desem yeridir yanaklarımın ateş aldıgını hissediyordum umarım bir şey anlamaz kalbim yavaş olurmusun? .