Clouds △ 5 Seconds Of Summer △ Completed

0.3 ☁

"@Calum5SOS: Seninle tanışmak çok güzeldi @Tessa5SOS :-)"

Önümde bana sırıtan fotoğrafımıza ve açıklamaya bakarken, yanımda homurdanan Bailey'e gözlerimi devirdim.

"@Calum5SOS, @Ashton5SOS, @Luke5SOS, @Michael5SOS ve @5SOS artık sizi takip ediyor!"

İçimde onlara karşı bir anda oluşan nefreti, bu bile söndürmeye yetmemiş, hatta daha çok arttırmıştı. Göt gibi davrandıktan sonra beni nasıl takip edebiliyorlardı? Kesinlikle diğer kızlara da böyle davrandıktan sonra takip ediyor, gönüllerini böyle almaya çalışıyorlardı. O günden sonra ben onları takip etmekten vazgeçmiştim, fakat onlar yine de bunu dikkate almamış, beni takip etmişlerdi.

Gerçekten her şeyin bu kadar kolay halledileceğini mi sanıyorlardı? Takip edip etmemeleri umurumda değildi, bana o gün ki davranışları cidden bok gibiydi ve ne bir takiple ne de bir özür ile telafi edilebilecek bir şeydi.

"Yani onlar seni takip ediyor?" diye sordu Bailey telefonumun ekranına dik dik bakarken. Sinirlenmiştim açıkçası, böyle bir şey yapmaları amaçsızdı.

"O gün bana bok gibi davrandılar ama hala takip etmeye yüzleri mi var yani? Tanrım!" telefonu kırmızı koltuğa fırlattıktan sonra, ayağı kalkarak bir ileri bir geri gitmeye başladım.

"Sanırım bir mesajın var Tess." telefonun ekranına gözlerini dikkatle gezdiren Bailey, sonunda bakışlarını bana çevirdiğinde, gözlerimi birkaç saniyeliğine kapadım ve koltuğa tekrar oturdum. Bailey, telefonumu tekrar elime verirken, zaten açık olan mesaj direk gözüme çarptı.

"Bu yaptığımız takipler sadece daha az zırlayıp, daha az bizi sevdiğini, daha az mükemmel olduğumuzu söyleyip, erkenden çıkıp gittiğin içindi."

Kim olduğuna bakmama gerek bile yoktu, çünkü beni inciten en ağır sözleri en sevdiğim gruptan yemişken, bunun Calum Hood olduğunu bilmememe imkan yoktu.

/*/*/

Ağlamak, güçlü ya da güçsüz her insanın yaptığı bir şeydi. En çok kırıldığınız, incindiğiniz anlarda ağlardınız, mutlu olduğunuzda ağlardınız, korktuğunuzda ağlardınız. Ama bazen birilerinin ağlamak gibi bir şansı yoktu. Örnek olarak; ben. Çok fazla değer verdiğiniz, hatta aynaya baktığınızda bile ona olan sevginizi gördüğünüz kişinin size "cidden çocuk gibi ağlayacak mısın?" demesi cidden çok acıtıyordu ama sırf onun gözünde 'çocuk' olmamak için ağlayamıyordunuz bile.

Her bir dakikada onlarca bebeğin doğduğu ve binlerce kişinin öldüğü bu lanet dünyada, herkes acı çekecek ve bir -hatta bazen 4- kişinin söylediği sözler yüzünden delice ağlayacaktı.

Burası lanetlenmiş bir yerdi sanki,Tanrı tarafından lanetlenmiş bir yer. İnsanlar iğrençti, önyargıları, soğuk bakışları berbattı. Ama ben yolda bile hiç görmediğim bir yabancıdan bile bu kadar soğuk bakışlar almamıştım.

Onların bakışları soğuk, kalpleri taştandı. Kalpleri olduğundan emin bile değildim hatta.

"Adresini ver."

Hayatta saçma şeyler yapabilirdiniz, saçma hareketler sergileyebilir, saçma bir şarkı söyleyebilir, saçma bir sözcük diyebilirdiniz. Ama en az hayran olduğunuz 4 adamın kalbi kadar siyah bir kapının önünde, Calum Hood ile saçma bir konuşma yapamazdınız.

/*/*/*

Umarım seversiniz x