MY FİRST LOVE (MALEC) [Ara Verildi]

Bölüm-31

Ufak bir büyüyle etrafı olması gereken hale getirdim. Soyunup belimde sadece havlu olan bir şekilde elimde içkiyle kapıyı açtım. "Bu nasıl bir kapı çalış?" Beni sinirle süzdü. "Bu nasıl bir kapı açış?" "Yine soyunacağım için sırf kapıya bakacağım diye giyinemezdim üşendim. Hem sen yabancı değilsin. Eee ne istiyorsun?" Beni itip içeriye girdi. Gir bakalım Alexander. "Yollarına gül döktün demek, duvarlarda romantik sözler falan iyiymiş." Gül yapraklarıyla dolu yoldan yürürken arada notları okuyordu. "İnsan çok sevince böyle romantizm yapmak istiyor." Kapalı odanın önüne geldiğinde durdu. "İçeride mi hâlâ?" "Bilmem ki gir bakalım hayatta en sevdiğim kişi, tek aşkım orada mı?" Dedim alayla. Bana hüzünlü bir bakış attı ve kapıyı açıp girdi. "Boş mu? Yatakta toplu." "Boş değil ki. Aşık olduğum kişi şu an burada. Yatağı toplamamak ayıp olur diye düşündüm." "Görünmez falan mı nerede o?" Onu itip aynanı önüne götürdüm. "Buraya bakmayı unutmuşsun. Bak işte burada." Parmak ucuna kalkıp arkadan ona sarıldım. "Ne?" "Hadi bir şeyler içelim. Kırmızı şaraba ne dersin?" Küçük masadaki bardaklara şarap doldurup birini ona uzattım. "Anlayamıyorum." "Neyi?" Dedim saf ayağına yatarak. "Sen o kadınla burada,... neyse yapmışsın yatağın üstünde gül yaprakları duruyor ve etraf toplu. Ama onlar görmüşler, sen belinde havluylasın." Masadaki kağıdı gösterdim. "Orayı imzalarsan anlatırım. Ama okumadan imzalayacaksın. Bana güveniyorsun değil mi Alec?" Kaşlarını çatıp bana baktı. Kağıdın yanındaki kalemi alıp imzaladı. "Bana ne imzalattın?" "Michael anlaşmalı boşanma yapmayı kabul etti. Sana söylesem sevgili kocandan ayrılmak istemezsin belki diye ilk önce imzalamanı istedim." "Amacın ne? Kendin o kadına gidip beni yalnız bırakmak mı? Ayrıca kardeşim nerede?" Elimdeki bardağı bırakıp onunkinide alıp masaya koydum. "Beni istiyor musun Alexander?" Dedim ellerimi boynuna dolarken. "Seni hep istedim." "Bu sorumun tam cevabı değil." "Ne istiyorsun? O kadına aşıkken böyle bir şey yapmanın amacı ne?" "Aptal sevgilim benim." Gülüp dudağından öptüm. "Ben senden başkasına aşık olamam." "Nasıl?" "Azıcık korkmanı istedik. Aslında benim haberim yoktu. Aurora telepati yoluyla o anda anlattı. Her şeyi Izzy planlamış. Birazcıkta sen üzül, kaybetme korkusu yaşa istediğimi anlamış. Onlar iyi, ben sana hâlâ aşığım." Beni itti. "İnanmıyorum! Delirecektim neredeyse!" Duvara yumruk atacakken durdu. Bana pis bir bakış attı. Sonra sırıtmaya başladı. "Neden kendi canımı acıtayım ki? Senin canını acıtsam daha iyi olmaz mı?" "Daha yeni kavga ettik hadi ama yine mi?" "Kavga ne alaka?" Bir anda beni yatağa itip üzerime uzandı. "Ben farklı yollarla canını acıtacağım." Sırıttı. "Yine olan bana olacak yani!" "Kendin kaşındın güzelim. Neyse şimdi konuşmanın sırası değil." Bilerek beni ezmek için ağırlığını üstüme verip dudaklarımı parçalamak istercesine öpmeye başladı. Ellerimi saçlarına geçirip ona aynı şekilde karşılık vermeye başladım. Dudaklarımızı ayırıp üstümden kalkıp gözlerime baktı. "Farklı bir şey denemek istiyorum." Korkunç bir şekilde sırıttı. "Ne kadar farklı?" "Orası sürpriz ama yarım saat falan beklemen gerekecek." "Yarım saat mi hayatta olmaz. Hem nereye gideceksin?" "Söylemem. Sadece yarım saat tamam mı belkide daha az. Geri geleceğim." "Gelmezsen seni öldürürüm. Ciddiyim." "Sen bana kıyamazsınki sevgilim." "Lanet olsun yine haklısın." Dudağımdan öptü. "Bekle." Deyip gitti. 25 onsuz ve kötü dakikadan sonra geri geldi. Zil çalmadığına göre büyüsüyle açmış olmalı. Yanındaki çanta mı? "O çantada ne var?" Merakla gözlerimi iyice açtım. "Cezan var sevgilim." Yutkundum. Bakışları beni cidden korkutuyordu. "Gözlerini kapa hadi." Dediğinde tereddütle gözlerimi kapadım. Bileklerimi bir araya getirdi, yatağın başlığına doğru yönlendirdi. Daha sonra soğuk bir şey hissettiğimde gözlerimi açtım. "Kelepçe mi? Yok artık Alec!" "Çok eğleneceğiz Mags. Aklımda harika fikirler var." "Aşkım, canım, birtanem hayatım bence uzun zamandır romantik şeyler yapmadık yapalım bence romantik takılalım yani ne dersin?" "Onuda başka zaman artık. Bu akşam benim kurallarım geçerli." "Ama aşkım bak-" "Çok konuşuyorsun bebeğim. Şştt sakin ol. Kendini bana bırak." Saçlarımdan yavaşça okşadı ve dudaklarıyla dudaklarımı birleştirdi. O sırada eli alt kısımlarımda gezinmeye başladı. "Çok zevk alacağız merak etme." Bu beni biraz rahatlatsada içimdeki korku gitmemişti. Bu işten hayır gelemez. Kesin kötü bir şey olacak. Kelepçeleri çıkarmak için büyü denedim. "Boşuna çırpınma. O kelepçelere büyü işlemez." "Ne? Nereden buldun sen böyle bir kelepçeyi?" "Ben gölge avcısıyım Mags. Belki fazla boşladım ama yinede öyleyim ve bizde böyle şeyler olması gayet normal." Ofladım. "Psikopat yanımı görmeye hazır mısın?" "Bence hiç gerek yok öyle şeylere. SADİST MİSİN SEN???" Kahkaha attı. "Kesinlikle." "Değilsin! Di mi? Yani bugüne kadar değildin!" "Sadece canını acıtmak istemiyordum. Sakladım birazcık ama az sonra göreceksin." Siktir. İşte şimdi boku yedim. Ben neden Izzy'i dinleyip böyle bir şeye kalkıştıysam sanki. Tanrım bana yardım et. Nolur biri beni kurtarsın. Alexander sadist bir psikopat olursa çok kötü biri olabilecek karakterde umarım bu yaptığı şey bir şakadır. Yoksa gerçekten ağzıma eder. Böyle durumu sikeyim.