MY FİRST LOVE (MALEC) [Ara Verildi]

Bölüm-10

Gözlerimi açtım. Ben yatak odama ne ara geldim ya? En son deniz kenarında Magnusla oturuyordum. Magnus demişken o nerede acaba? Derken tuvaletten çıktı "Uyandın demek sonunda."

"En son deniz kenarında oturuyorduk ne ara geldik?" "O kadar derin uyudun ki seni buraya getirdiğimi bile fark etmedin. Seni zar zor arabaya bindirdim birde buraya getirdim."

"Bunu sen mi yaptın?" dedim gülerek. Hadi ama onun beni uyku halinde o kadar uzun süre taşıması imkansız. "Clarly'den küçük bir yardım almış olabilirim." O bücürde her yerden çıkıyor ya.

"Sen daha iyi misin?" Dedi yanıma oturarak. "Evet. Sen yanımdayken nasıl kötü olabilirim ki?" Yanağından öptüm ve sarıldım. O sırada bilin bakalım içeriye kim daldı. Evet tabiki kızıl bücür doğru cevap.

"Ay yine mi ya? Sizde hiç boş durmuyorsunuz." "Sandığın gibi değil sadece sarılıyoruz." Dedi Magnus. "Ya hem sana ne? İstediğimizi yaparız sana hesap mı vericez bide? Al öpüyorum." Dudağından öptüm "Bir sorun mu var? Ha sana ne?" "Tamam sakin ol sırık."

Sırık mı? Yine mi? "Sen bana ne dedin?" "Sırık dedim sırıkçığım." Ben onun boğazını büyüyle sıkarken oda aynı şeyi bana yapıyor. Ben bugün burada öldürürüm bu kızı.

"Durun! Ayrılın! Aranızdaki nefretin sebebini bilmiyorum ama yeter artık." Dedi Magnus tabiki yinede durmadık. "Alexander lütfen." Diyip yanağımdan öptü. Ama ya şu tipe nasıl hayır diyebilirim.

Sonra Clarly'e yaklaştı. "Lütfen." Diyip masum masum baktı. Mecbur ikimizde birbirimizi bıraktık. Magnus zafer kazanmış bir şekilde gülerken ben nefes almaya çalışıyorum. "Sen ne için gelmiştin?" Dedi Magnus.

"Şu sırığa bir şeyler sormak için." "Bak hâlâ sırık diyor! Bücür." "Yine başlamayın! Yeter." Dedi ikimizide büyüyle karşılıklı duvara yapıştırırken.

"Senden yardım istemekten nefret etsemde bunu yapmak zorundayım." Dedi "Ne var?" Dedim "Alec, Magnus bu aramızda kalmalı. Çünkü ben çok kötü bir şey yaptım." "Senden beklenir ne halt ettin acaba?" "Jace'e mesaj attım."

İkimizde ona tip tip bakarken "Bilinmeyen numaradan tabi." "Salak mısın sen? Ne yazdın?" Cevap vermedi. "Magnus şu büyüyü kaldırda şunu konuşturayım." "Öyle bir şey olmayacak. Hadi Clarly bize anlatabilirsin."

"Ona... Buluşmak istediğimi söyledim." "Ne? Saçmalama. Öyle bir şey gerçekleşmeyecek. Hem bunu yapma amacın ne zarar vermeyeceksin di mi?" "Sakin ol. Sadece onu tekrar görmek istiyorum. Hem buluşma yerine gideceğim ama karşına çıkmam. Amacım zarar vermek değil."

"Öyleyse ne? Dikkatini dağıtıp başka bir şey mi yapacaksın?" "Magnus sevgilin salak mı yoksa öyle mi davranıyor?" "Orayı bende çözemedim valla." "Hey! Ne salaklığı ya ben salak falan değilim." Dedim. İkiside güldüler.

"Jace kızın kalbine bıçağı saplamış anlasana." "Ne, ne zaman? Yaran iyileşti mi? Nasıl oldu?" "Tamam haklısın azıcık salak bir sevgilim olabilir." Dedi Magnus. "Ben bunu sana sonra hatırlatırım. Dua edin ki kıpırdayamıyorum."

"Of Alec. Kız Jace'e aşık olmuş." "Yarım saattir bunu mu söylüyorsunuz? Ya dolandırmadan şöyle söylesenize işte. Dur 1 dakika ne? Ne aşkı ya? Ona yaklaşırsan ölürsün." Dedim.

"Neden sen mi aşıksın? Ne bu tepki?" "Saçma saçma konuşma!" "Dur 1 dakika kız haklı. Sen ondan hoşlanıyorsun." Dedi üzgün bir sesle Magnus. Ya bu kız bela mı bana? "Magnus hayır benim tek hoşlandığım kişi sensin. Jace uzun zaman öncesinde kaldı. Tepkimin sebebi o değildi."

"Ben biraz hava almaya çıkacağım siz konuşun. Gelip sonra büyüyü kaldırırım." Dedi üzgün bir ses tonuyla. "Magnus dur!" Derin bir nefes aldım. "Yaptığını beğendin mi? Sonra neden Alec Clarly'i sevmiyor. Baş belasının önde gidenisin."