Pov Suus
'Wow het is groot' roep ik vol verbazing uit als ik in het grote stadion van Ajax sta. Lotte kijkt me lachend aan. Die is hier al vaker geweest.
'Kijk daar loopt Carel' wijst ze naar de bruinharige jongen. Ik zoek hem en wil zwaaien maar bedenk me dan dat hij dat waarschijnlijk niet kan zien.
We gaan zitten op onze stoeltjes, 'maar heb jij de spelers al ontmoet? Ja toch' vraag ik. Ze knikt en zegt: jup ze zijn best aardig hoor, maar echt goed ken ik ze niet, maar we zullen ze straks wel zien.
'Ik heb dus die Donny al even gesprokken en die leek me wel aardig' vertel ik. 'Jaa die is wel aardig' bevestigd ze.
Het hele stadion gaat uit zn dak, het staat 1-0. Voor iemand die geen voetbal fan is duurt zo'n wedstrijd ook best lang. Maar volgens Lotte moeten we nog maar 20 minuten.
En gelukkig staan ze voor anders is Carel straks bloedchagerijnig. Tenminste hij vertelde dat hij dat is als hij verloren had.
Na een tijdje is de wedstrijd afgelopen en het was 2-0. We staan nu ergens in het stadion te wachten op Carel. En ja daar komt hij al aan, net gedoucht en natuurlijk vrolijk.
'Hallo mijn favorietjes' roept hij. Ik geef hem een knuffel en Lotte doet hetzelfde. 'Kom ik stel jullie voor aan wat jongens. En hij trekt ons een gang door, daar staat een groepje. 'Boys stel je effe voor' brult Carel.
De eerste komt naar me toe en ik zie dat de eerste Donny is. Die begroet ik en dan kom ik bij een blonde jongen, typisch nederlands weer. Hij stelt zich zelf voor als Frenkie.
De volgende noemt zichzelf Kaj. Dan een marokaanse jongen. 'Heyy ik ben Hakim' lacht hij. En dan de laatste een persoon die behoorlijk indruk maakt. Een brede en vooral lange blonde jongen.
En nee! Ik ben niet klein, ik ben met 1,59 gewoon niet groot. Maar volgens mij is hij 3 meter. Ik kijk omhoog en stamel: ik ben Suus.
'Matthijs' zegt hij terwijl hij naar beneden moet kijken. Lotte kende de jongens natuurlijk al. We praten nog wat en dan vertrekken we allemaal naar huis.
Lotte en ik reden samen en in de auto vraagt ze: en wat vond je er van? 'Hm wel aardig maar die ene is een reus gek' zeg ik.
'Matthijs bedoel je' lacht Lotte. 'Ja die, hij is groot, breed en niet lelijk' geef ik toe. Lotte schiet in de lach en zegt: fix him! 'Heb ik gezegd dat ik hem leuk vond' roep ik verontwaardigd.
Dan houd ze glimlachend haar mond. We zijn in mijn straat en ik neem afscheid en stap dan de auto uit.
Als ik de flat in ben gelopen rijd Lotte weg. Ik neem de lift naar de 6e verdieping. Ik ben niet lui maar 6 trappen is heel veel en dus is de lift een betere optie.
Ik stap onze woonkamer in en wordt begroet door Jax en Noud. 'En hebben jullie mij nog gespot' vraag ik. Ze schudden van nee.
'Heb je daarna nog spelers ontmoet' vraagt Jax. 'Carel natuurlijk en Frenkie, Donny, Kaj, Hakim en Matthijs volgens mij' zeg ik terwijl ik een glas water vul.
'Ahh dan heb je wel goede, maar kijk uit voetballers zijn allemaal hetzelfde' zegt Noud.
Vragend kijk ik hem aan terwijl ik een slok neem. 'Hoezo dat' vraag ik. 'Ze verdienen heel veel geld en zijn heel arrogant, en dan gaan ze naar het buitenland en laten ze je zwanger achter legt hij uit.
'Carel is niet zo, en die andere die ik heb gezien ook niet volgens mij' verdedig ik ze. 'Jaja ik heb je gewaarschuwd schat' zegt hij. Ik neem mn laatste slok water en kondig dan aan dat ik ga slapen.
Pov Matthijs
Ik sta met Hakim, Kaj, Frenkie en Donny te praten als Carel aan komt lopen met 2 meiden. Die ene ken ik wel die is wel vaker geweest ze heette Lotte volgens mij.
Maar die ander lijkt heel erg op die date van hem dus dat zal ze wel zijn. Maar die is echt bijzonder klein. Ze stelt zich aan iedereen voor, als laatste komt ze bij mij.
Ze lijkt nu nog kleiner dan net. 'Ik ben Suus' zegt ze terwijl ze flink omhoog kijkt. Dan is ze inderdaad de date van Carel. 'Matthijs' reageer ik.
In de auto op weg naar huis denk ik nog steeds aan haar. Ze is bijzonder klein, maar zeker knap. Volgens mij had Carel gezegd dat ze modellenwerk deed en dat is niet verbazend. Maar ik vind haar niet leuk, meer gewoon knap.
Als ik thuis aankom open ik luidruchtig de deur. Ik woon toch alleen dus niemand die er last van heeft. Ik kleed me uit en plof op bed. Aangezien ik moe ben val ik al snel in slaap.
Zo snel mogelijk loop ik door de supermarkt heen. Dat is iets wat ik het liefst zo snel mogelijk doe. Als voetballer wordt je best vaak herkend door fans. En die willen dan op de foto, of een handtekening maar als de een het wil dan moet de ander het ook. En dan duurt het veel langer. En dus heb ik een hoodie aan en een pet op, zo ben ik eningzinds vermomd.
En net op dat moment komt er een jongentje van 5 jaar ongeveer aanrennen. 'Ben jij Matthijs van Ajax' vraagt hij als hij me aankijkt. 'Ja dat klopt' is mn antwoord.
We maken een praatje tot zijn bezorgde zus hem vindt. Maar die flipt helemaal, ze is blijkbaar grote fan. We maken een foto en dan ga ik weer verder met de boodschappen.
JE LEEST
Just Friends
Fanfiction⚠️Geschreven in de tijd dat mijn schrijfstijl behoorlijk beroerd was⚠️ De twintig jarige Suus heeft geen gemakkelijk leven aangezien haar ouders op haar dertiende overleden bij een ongeluk. Ze bleef met haar 2 jongere broertjes achter. Nu 7 jaar la...