Just Friends

deel 29

Pov Suus

'Lisette? Ik ben klaar, kan ik gaan?' Vraag ik mijn baas als ik het laatste jurkje terug in het rek hang.

'Natuurlijk, tot morgen' glimlacht ze naar me. 'Tot morgen' roep ik terug naar haar en een andere collega.

Ik open mijn tas en pak mijn telefoon. Net op dat moment gaat hij over. Het is Carel. Ik neem op en begroet hem.

'Ik sta op de parkeerplaats achter de winkel' zegt hij. Ik open de achterdeur van de winkel en stap de parkeerplaats op.

Al snel herken ik Carels auto. 'Ik zie je' lach ik door de telefoon maar hij had al opgehangen.

Ik loop door naar de auto en open deur aan de passagierskant. 'Heyy' glimlach ik terwijl ik instap.

Ik buig wat naar hem toe en geef hem een knuffel. 'Op naar Lot, ik heb honger' zeg ik waarneer ik mijn gordel vastmaak.

'Ongeduldig wel, maar we gaan al' grijnst Carel terwijl hij gas geeft en de parkeerplaats afrijd.

'Hoe is het met je kleding ontwerpen' informeert hij. De laatste paar weken ben ik heel erg bezig met mijn droom van een eigen kledinglijn.

'Goed, ik ben er elk moment van mijn vrije tijd mee bezig eigelijk' vertel ik. 'Maar gaat het dan nog lang duren of?' Vraagt hij.

'Ja dat wel, ik wil het perfect hebben! Maar ik vind het leuk dus dan is het niet erg om er veel tijd aan te besteden' glimlach ik.

Er komt een heel lelijk nummer op. 'Caaa dit is echt shit' roep ik. 'Doe maar volgende dan?' Lacht hij.

Ik druk snel op een knopje waardoor het volgende nummer op komt. 'Nu heb je er niks meer aan want we zijn er' lacht Carel als hij zijn auto achteruit in een parkeervak stuurt.

We stappen uit en lopen Lotte's huis in. Dat van haar ouders dan. Die waren vandaag weg dus we konden mooi daar eten.

'Heyy Suus! Jou heb ik lang niet gezien' roept Nienke enthousiast. Ze is de 2 jaar jongere zus van Lotte.

Lachend geef ik haar een knuffel. 'Nien en Roan! Oprotten' roept Lotte vanuit de keuken.

'Wij willen ook eten zus' roept Roan, Lotte's oudere broer, vanuit de woonkamer.

'Er staan 2 borden klaar' schreeuwt Lotte terug. Lachend ploffen Carel en ik op een stoel aan de keukentafel.

'Hallo luitjees, alles kids' roept ze enthousiast. 'Lot? Heb jij niet al een wijntje op' informeer ik.

'Ik doe een keer gezellig, maar inderdaad' lacht ze. 'Dacht ik al' grijs ik.

Ze zet 3 borden neer en gaat dan zelf ook zitten. 'Eetsmakelijk, en eerlijk zeggen als het niet te vreten is' grijnst ze.

'Jij hebt me nog nooit iets vies laten eten' lacht Carel. 'Mij 2 keer' glimlach ik.

'Dat waren experimenten' verdedigt Lotte zichzelf. 'Je hebt me niet vergiftigd dus het is oké' lach ik.

Ik neem een hap van de pasta op mijn bord en zucht genietend. 'Dit is heeel lekker Lot' complimenteer ik haar.

Carel is het met me eens en uiteindelijk geeft ook Lotte toe dat ze tevreden is.

Ik neem nog een hap en twijfel even. De hele dag heb ik hier al over nagedacht maar ik weet nu niet meer of ik het moet doen.

'Suus? Ben je nog op de wereld?' hoor ik Carel zeggen. Ik knipper snel met mijn ogen en knik.

'Waar dacht jij aan?' informeert Lotte. 'Niks' besluit ik maar te zeggen. 'Suus, je liegt' reageert ze. Ze kent mij echt te goed.

Ik zucht diep en kijk dan naar Carel. 'Weet jij of Matthijs weggaat na dit seizoen' vraag ik hem dan toch.

Hij kijkt me even verbaasd aan. 'Eerlijk zijn Ca' voeg ik er aan toe. Hij kijkt me aan en zucht.

'Er is wel een kans ja' is zijn antwoord. 'Daar kan ik niks mee Ca' roep ik gefrustreerd.

'Luister, ik weet dat er een grote kans is maar hij wil niet omdat jij hier zal blijven' bekent hij dan.

'Hij had het belooft' fluister ik met tranen in mijn ogen. Lotte en Carel kijken me vragend aan. 'Wat had hij belooft?'

'Hij weet dat ik hier blijf, maar hij had belooft niet voor mij in Nederland te blijven' verduidelijk ik.

'Suus dat is niet zo makkelijk' verdedigt Carel hem. 'Belooft is belooft' zucht ik.

'Het is op zijn minst een goed teken' glimlacht Lotte. 'Hij houd van je' voegt ze er aan toe.

Glimlachend veeg ik een traan uit mijn ooghoek. 'Ik snap niet waarom ik  dan weer verliefd moest worden op een voetballer' zucht ik gefrustreerd.

Carel lacht en Lotte doet mee. 'Het is gewoon jou schuld' schuif ik Carel toe.
'Hooo wacht! Ik ben niet degene met gevoelens voor ene Matthijs de Ligt' grijnst hij.

'Zonder jou had ik hem nooit ontmoet' lach ik. 'Zonder mij was je wereld niet compleet' grijnst hij weer.

'Oh shut up! Wacht maar tot jij iemand hebt Ca, dan praat je wel anders' lacht Lotte terwijl ze me een knipoog geeft.

'Laat mij maar hoor, ik hoef dat gezeik niet' grijnst die. 'Wij hebben geen gezeik' verdedig ik mezelf en Lotte.

'Hij vind me echt niet leuk hoor Ca'! imititeert hij me. 'Zou Daniel wel de ware zijn Suus?' lacht hij nu met Lotte's stem.

'Ca stop dit! Je overdrijft' lacht Lotte. 'Prima, maar ik ben tevreden zo' zegt hij nog waarna hij een grote hap neemt.

Na dit deel komt er nog een deel en dan nog een epiloog en dan is Just Friends al weer afgelopen😪