Just Friends

deel 26

Pov Suus

'Ben je niet bang om naar een land te gaan waar je de taal niet van spreekt en er niemand kent' vraag ik Mikky.

Samen met haar en Naomi zijn we aan het lunchen. Nog geen week geleden werd bekent dat Frenkie voor Barcelona gaat spelen in het volgende seizoen.

'Ja heel erg, maar het is zijn droom! En ook wel weer een avontuur natuurlijk, en ik heb een talenknobbel dus dat Spaans komt wel goed' glimlacht ze.

Ik neem een hap van mijn broodje en glimlach. 'Ik zou het toch wel eng vinden' geef ik toe.

'Pff ik ook hoor, ik hoop niet dat Joel van plan is te vertrekken' laat Naomi weten.

'Ik denk dat het ook scheelt dat jij een kindje hebt, dat lijkt me toch lastiger in het buitenland' vind Mikky.

Ik knik begrijpend. 'Als Matthijs gaat kan ik niet eens mee' zeg ik. Mikky en Naomi geven me een rare blik.

'Ik heb Jax belooft hier te blijven, dat was misschien niet slim maar hij zal dat niet vergeten' leg ik uit.

'En ik denk ook niet dat ik hem hier kan achterlaten' voeg ik er met tranen in mijn ogen aan toe.

Naomi slaat een arm om me heen en geeft me een glimlach. 'Misschien moet je er een keer met Matthijs over praten' zeg ze.

'Ik durf het niet' beken ik. 'Waarom niet' vraagt Mikky me. 'Ik ben bang dat hij denkt dat ik niet met hem wil zijn of zo iets' snik ik.

'Natuurlijk niet liefje, vertel hem alles eerlijk, dat zal je opluchten' glimlacht Naomi.

'Dankje' glimlach ik terug. Het voelt fijn dat ik het er met iemand over heb kunnen hebben.

Sinds het bericht over dat Frenke weggaat zit het me al dwars en blijft het maar in mijn hoofd spoken.

'Wanneer zie je hem' vraagt Mikky. 'Vanavond' antwoord ik terwijl ik een traan van mijn wang veeg.

'Perfect, gewoon eerlijk zijn dan komt alles goed' bemoedigt ze me. 'Oké, als jullie het zeggen' glimlach ik.

~~

'Hoi' mompel ik als Matthijs me binnen laat. Mijn buik doet pijn en ik ben gespannen.

Ik weet ook niet helemaal waarom maar ik ben gewoon bang.

Nerveus hang ik mijn jas aan zijn kapstok. 'Hey, alles oké' vraagt Matthijs als hij me vragend aankijkt.

'Ja, kunnen we zo even praten' breng ik onhandig uit. Hij kijkt me bezorgd aan maar knikt. 'Wil je wat drinken'

'Thee alsjeblieft' knik ik. Hij loopt de keuken in terwijl ik vast in de hoek van zijn hoekbank kruip.

Ik zie mijn handen trillen als ik het theeglas aanpak. Hij gaat iets naast me zitten en kijkt me aan.

'Matt' begin ik. Door zijn knikje weet ik dat hij luistert. 'Ik heb Jax dus belooft niet weg te gaan, maar als jij straks net als Frenkie' is het enige wat ik er uit krijg voordat ik begin te huilen.

Hij pakt het glas uit mijn handen en zet het voorzichtig op de tafel. Daarna trekt hij me in zijn armen.

Meteen krijg ik weer dat veilige gevoel dat ik altijd krijg als ik bij hem ben.

Na de bekendmaking van onze relatie kreeg ik heel veel volgverzoeken maar ook heel veel haat.

Iets wat ik nog steeds lastig vind. Maar als ik met Matthijs ben lijken dat en alle andere problemen een stuk minder groot.

Ik veeg mijn tranen weg en ga een beetje anders zitten zodat ik hem kan aankijken.

'Ga je ook weg' vraag ik. Hij zucht diep en kijkt me aan. 'Ik weet het niet Suus, om eerlijk te zijn'

'Maar vertel het nog een keer, wat heb je Jax belooft' vraagt hij. 'Toen hij geschorst was en we het daarna weer goed hebben gemaakt heb ik belooft hem niet te verlaten' vertel ik.

'En ik weet dat Jax dat niet zal vergeten, en ik denk ook niet dat ik hem hier achter kan laten'

'Het gaat net weer redelijk met hem' voeg ik er nog aan toe. 'Ik snap het, ik weet het allemaal nog niet. Maar we komen er wel uit' stelt hij me gerust.

'Matt, dan moet je me wel iets beloven' zeg ik. Ik kijk vol in zijn blauw ogen. 'Wat dan'

'Dat je wel gewoon gaat, als ik niet mee ga voor Jax. En dat je het niet ziet als dat ik niet met je mee wil' zegt ik serieus.

'Dat eerste kan ik niet beloven, dat tweede wel' antwoord hij terwijl hij mij ook aankijkt.

'Matt beloof het' zeg ik streng. 'Waarom zou je dat willen' vraagt hij. 'Ik wil niet je dromen en carrière in de weg staan'

'Dat doe je niet' gaat hij er tegenin. 'Beloof het nou maar' zeur ik door. 'Oké beloofd' zegt hij terwijl hij me aankijkt.

'Dankje' glimlach ik waarna ik weer tegen hem aanleun. Hij pakt mijn thee weer van de tafel en geeft me het glas.

Ik neem een slokje en merk dat het gelukkig nog niet is afgekoeld.

Er staat een nieuw boek op mijn profiel. Deze keer geen fanfictie maar ik ben al wel bezig met een nieuwe. Ik zou het super vinden als je het even checkt. Thank youuu❤