Jervie’s POV
“im sorry talag Kim. Sana mapasaya kita ngayon” sabi ko sa kanya
“ano ka ba Jervie. Ang drama mo talaga. Ok lang ako, pati lagi mo naman akong pinapasaya. Tumigil ka na nga sa kadramahan mo.” sagot naman ni Kim
“nako taa na nga to. Tara na gateway na tayo”
Tatawid na sana kami para sumakay sa kabila pero bigla siyang huminto. Hindi ko alma kung ano nanaman pumasok sa utak niya pero sana wag muna siyang umuwi. Ayoko na umuwi siya kasi wala nanaman siyang makakausap sa bahay nila. Baka bigla sin tumawag sa kanya si Xander, tapos mare-refresh ananman yung utak niya tungkol duns a nakita niya kanina tapos malulungkot nanaman siya.
Selfish ako, oo alam ko yun. ayoko talagang umuwi si Kim ngayon dahil gusto ko siyang makasama pero isa rin sa dahilan kung bakit ayoko pa siyang umuwi ay dahil gusto ko pa siyang pangitiin. Yung natural na ngiti, kanina kasi puro pilit lang ngiti niya kaya naman hindi ako komportable.
“oh bakit ka huminto? Tara sasakay na nga tayo dun sa kbila oh” tanong ko sa kanya
“ayoko. Kung gusto mo ikaw na lang” sagot niya
“ano? Eh kala ko ba pupunta tayong gateway?”
“oo nga. Maglalakad lang ako, hintayin mo na lang ako dun sa may Mcdo. Tawid ka na dun.” Sagot niya
“Baliw ka talaga nooh. Tingin mo iiwan kita? Baka mamaya kung ano pa mangyari sayo” sigaw ko
“ok. Easy lang. ibig sabihin ba niyan concern ka sa akin?” pabiro niyang tanong
“Adik ka rin Kim noh” sagot ko
“Yiie!! Crush niya ako” biro niya
“ewan ko nga sayo” sabi ko sabay lakad ng mabilis
BINABASA MO ANG
a PERFECT Crime
Novela Juvenil"alam ko naman na kaibigan mo ko, pero maniniwala ka ba kung sasabihin ko sa'yo na mahal kita? ang hirap kaya para sa akin na itago yun kasi natatakot ako na baka lumayo ka. alam ko rin na imposible na maging pareho yung nararamdaman natin sa isa't...
