She Is A Nerd [Niall Horan Fanfic]

4th Chapter

Katen's POV

Walanghiya yang lalaking yan!! Siya pa ang may ganag magwalk-out?! NAKAKINIS! NAKAKAINIS SIYA! NAKAKAINIS TALAGA SIYA! MAMATAY NA SIYA! Kung hindi lang ito sinabi ni Ms. Dee Makatulog hindi ko ito gagawin. Kahit siguro teacher magsasawang turuan sya. KAKABWISIT!

Naihatid na ako ni Koya Lluyd sa bahay. Pero hanggang ngayon, hindi ko pa rin maalis ang galit ko sa ungas na yun! Nakakabwisit grabe!

"Ma'am, matanong ko lang, trip niyo p bang maglakad nang iisa lang ang sapatos na gamit o baka nawala lang yung isa?" Tanong ni Koya Lluyd. Tinignan ko ang sapatos ko---- OH GREAT! Ibinato ko  pala yung sapatos ko sa gagong iyon at nakalimutan kong kunin sa inis.

"KOYA LLUYD! BAKIT HINDI MO AGAD SINABI SA AKIN?!" I asked him while yelling.

"Sorry, ma'am. Mukhang galit na galit n kasi kayo kanina. Sinusunto niyo ho kasi yung upuan habang nasa kotsa kayo. Pasensiya na ho." sabi niya habang kinakamot pa ang batok niya.

"Yeah.  It's fine. And sorry for blaming you." At pumasok na ako sa loob ng bahay. Buti na lang wala sila Lolo at Granny ngayon kundi tiyak na unli ang explanaton ang sasabihin ko.

Pumasok na ako sa kwarto ko at nag-bihis.

"NAKAKAINIS SIYA! NAKAKAINIS SIYA! MUKHA SIYANG ASONG ULOL! MA.MA.TAY.NA.SIYA!!!!" Mukha akong tangang sumasabunot sa sarili ko. Naiwan ko pa ang isang pares ng sapatos ng sapatos ko sa school. THIS IS THE WORST DAY EVERRR!!

I heard a knock from the door. Sinili ko muna kung sino iyon. At nakita ko si Granny na nakakunot-noo. Baka narinig niya yung sigaw ko earlier.

"Katen, is there's something wrong that you need to shout that loud?" WEHEHEHE. Galit na si Granny. PATAY! "Let me in." At binuksan ko na ang pintuan.

"Yes, Granny?" Inosente-kunwari kong tanong para di na siya magalit saa akin. Nakakatakot kasi mukha niya minsan.

"What is wrong with you, young lady? Hindi ka na nahiya sa Dad mo na kakarating pa lang. Katen, I don't want to get mad at you this time. Pumunta ka na lang sa salas kung nakaayos ka na." Sinabi niya at umalis na. Tsaka hindi man lang nilasinabi na darating si Dad. PSH! Baka sinabi na naman ni Tita na kapag sinabi sa akin, baka ilista ko naman daw yung mga ipapabili ko. TSS! Hindi rin kaya niya naisip na mas malala pa ang ginagawa niya? Ako, importateng bagay lang ang hinihingi ko samantalang siya laging shopping. Bag doon, shoes dito, jewelries sa kanan, damiit sa kaliwa at lahat-lahat na yata gusto iyang bilhin pati yung buong mall.

Naalala ko noon pagkatapos mamatay ni Mommy at meron ng bagong asawa si Dad. Sinabi nila na isasama nila ako sa mall para mag-shopping. Noong una, tuwang-tuwa ak kasi bata pa lang ako nun. Pero nakailang balik na sila dito sa Pilipinas, si Tita na lang ang nabibilhan tuwing isinasama nila ako. Kaya hindi nagtagal, nagsawa na rin ako tapos tuwing nagpapabili ako kay Dad ng school supplies, lagi niyang sinasabi 'Katen, it's not important. Sinasayang mo lang ang pera ng Dad mo.' whatsoever. Anyways.....

Inayos ko na ang sinabunutan kong buhok kanina dahil sa ungas na yon at lumabas na papuntang dining room. As usual, nakita ko na naman sina Tita Malou at Dad. Lagi naman eh.